Перайсці да зместу

(185) Эўніка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(185) ЭўнікаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік К. Г. Ф. Петэрс
Месца выяўлення Клінтан
Дата выяўлення 1 сакавіка 1878
Эпанім Eunice[d]
Альтэрнатыўныя абазначэнні A878 EA[1]
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,12800
Вялікая паўвось (a) 409,768 млн км
(2,73913 а.а.)
Перыгелій (q) 357,318 млн км
(2,38852 а.а.)
Афелій (Q) 462,218 млн км
(3,08974 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 655,836 сут (4,533 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 17,922 км/с
Схіленне (i) 23,224°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 153,926°
Аргумент перыгелія (ω) 224,412°
Сярэдняя анамалія (M) 208,444°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 157,51 км
Маса 4,09×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0440 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0833 км/с
Перыяд вярчэння 10,83 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 7,62m
Альбеда 0,0638
Сярэдняя тэмпература паверхні 170 К (−103 °C)

(185) Эўніка (стар.-грэч.: Ευνίκη) — буйны астэроід галоўнага пояса, з вельмі нізкім альбеда паверхні, што складаецца, напэўна, з простых вугляродных злучэнняў. Ён быў адкрыты 1 сакавіка 1878 года германа-амерыканскім астраномам К. Г. Ф. Петэрсам у Клінтане, ЗША і названы ў гонар адной з нерэід старажытнагрэчаскай міфалогіі, чыё імя перакладаецца як «шчаслівая перамога». Назва была дадзена ў гонар Сан-Стэфанскага дагавора 1878 года[2].

Зноскі

  1. JPL Small-Body Database Праверана 13 кастрычніка 2023.
  2. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 31. — ISBN 3-540-00238-3.