Перайсці да зместу

(194) Прокна

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(194) ПрокнаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік К. Г. Ф. Петэрс
Месца выяўлення Клінтан
Дата выяўлення 21 сакавіка 1879
Эпанім Прокна
Альтэрнатыўныя абазначэнні A879 FA[1]
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,23565
Вялікая паўвось (a) 391,68 млн км
(2,61822 а.а.)
Перыгелій (q) 299,381 млн км
(2,00124 а.а.)
Афелій (Q) 483,98 млн км
(3,2352 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 547,418 сут (4,237 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 18,149 км/с
Схіленне (i) 18,487°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 159,470°
Аргумент перыгелія (ω) 163,067°
Сярэдняя анамалія (M) 250,125°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 168,42 км
Маса 5×1018 кг
Шчыльнасць 1,998 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0471 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0891 км/с
Перыяд вярчэння 15,67 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 7,68m
Альбеда 0,0528
Сярэдняя тэмпература паверхні 172 К (−101 °C)

(194) Прокна (стар.-грэч.: Πρόκνη) — гэта адзін з найбуйнейшых астэроідаў галоўнага пояса, паверхня якога складаецца з простых вугляродных злучэнняў. Ён быў адкрыты 21 сакавіка 1879 года германа-амерыканскім астраномам К. Г. Ф. Петэрсам у Клінтане, ЗША і названы ў гонар Прокны, сёястры Філамены і жонкі Тэрэя, валадара фракійскага племя адрысаў у старажытнагрэчаскай міфалогіі[2].

Зноскі

  1. JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
  2. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 32. — ISBN 3-540-00238-3.