(195) Эўрыклея

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(195) ЭўрыклеяM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Іаган Паліза
Месца выяўлення Пула
Дата выяўлення 19 красавіка 1879
Эпанім Эўрыклея
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1949 QB2
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,04265
Вялікая паўвось (a) 430,582 млн км
(2,87826 а.а.)
Перыгелій (q) 412,217 млн км
(2,7555 а.а.)
Афелій (Q) 448,946 млн км
(3,00102 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 783,584 сут (4,883 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 17,548 км/с
Схіленне (i) 6,967°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 7,089°
Аргумент перыгелія (ω) 122,348°
Сярэдняя анамалія (M) 26,111°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 85,71 км
Маса 6,59×1017 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0240 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0453 км/с
Перыяд вярчэння 16,521 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 9,01m
Альбеда 0,0599
Сярэдняя тэмпература паверхні 166 К (−107 °C)

(195) Эўрыклея (стар.-грэч.: Εὐρύκλεια) — гэта цёмны астэроід галоўнага пояса, прыналежны спектральнага класа C, які складаецца з простых вугляродных злучэнняў. Ён быў адкрыты 19 красавіка 1879 года аўстрыйскім астраномам Іаганам Палізай і названы ў гонар Эўрыклеі, карміцелькі Адысея ў аднайменным творы Гамера[1].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 32. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]