(197) Арэта

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(197) АрэтаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Іаган Паліза
Месца выяўлення Пула
Дата выяўлення 21 мая 1879
Эпанім Арэта
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1934 RE1; 1950 DY
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,16040
Вялікая паўвось (a) 410,036 млн км
(2,74092 а.а.)
Перыгелій (q) 344,266 млн км
(2,30128 а.а.)
Афелій (Q) 475,806 млн км
(3,18056 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 657,46 сут (4,538 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 17,874 км/с
Схіленне (i) 8,792°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 81,656°
Аргумент перыгелія (ω) 246,402°
Сярэдняя анамалія (M) 262,370°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 29,18 км
Маса 2,6×1016 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0082 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0154 км/с
Перыяд вярчэння 6,6084 гад
Спектральны клас S
Абсалютная зорная велічыня 9,18m
Альбеда 0,4417
Сярэдняя тэмпература паверхні 149 К (−124 °C)

(197) Арэта (стар.-грэч.: Ἀρετή) — гэта невялікі, але вельмі яркі астэроід галоўнага пояса, мелы незвычайна вялікае альбеда паверхні нават для каменных астэроідаў спектральнага класа S. Ён быў адкрыты 21 мая 1879 года аўстрыйскім астраномам Іаганам Палізай і названы ў гонар Арэты, маці Наўсікаі у «Адысеі» Гамера[1].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 32. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]