2-я армія (Аўстра-Венгрыя)
| kaiserlich und königliche 2. Armee 2 Армія | |
|---|---|
| ням.: 2. Armee | |
 Аўстра-венгерскі кулямётны разлік кулямёта Шварцлозэ вядзе агонь па атакуючых расійскіх самалётах. Усходні фронт. 25 сакавіка 1916. | |
| Гады існавання | ліпень 1914 — лістапад 1919 |
| Краіна |
 Аўстра-Венгрыя |
| Тып | Пяхота |
| Удзел у | |
| Камандзіры | |
| Вядомыя камандзіры | фельдмаршал Эдуард фон Бём-Эрмалі |
2-я а́рмія (ням.: k.u.k. 2. Armee) — воінскае аб’яднанне армейскага ўзроўню сухапутных сілаў Аўстра-Венгрыі падчас Першай сусветнай вайны.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Была сфармавана ў жніўні 1914 года і мела 6,5 пяхотных і 1 кавалерыйскай дывізіі. Згодна з планам Генеральнага штаба, армія планавалася для вядзення баявых дзеянняў на Сербскім фронце, але ўжо 20 жніўня пасля разбуральнай паразы аўстра-венгерскіх войскаў 3-й арміі пры бітве пры Гнілой Ліпе была тэрмінова пераведзена на Усходні фронт для барацьбы з войскамі Расійскай імперыі. Са жніўня 1914 г. армія змагалася ў Галіцыйскай бітве. Перад яе пачаткам складалася з чатырох карпусоў і шасці асобных дывізій[1]:
| Баявы расклад 2-й арміі ў жніўні 1914 года | ||
|---|---|---|
| Армія | Корпус | Дывізія |
| 2-я Армія | XII Корпус | 16-я пяхотная дывізія |
| 35-я пяхотная дывізія | ||
| 38-я Ганведская пяхотная дывізія | ||
| III Корпус | 6-я пяхотная дывізія | |
| 28-я пяхотная дывізія | ||
| 22-я пяхотная дывізія Ландверу | ||
| VII Корпус | 17-я пяхотная дывізія | |
| 34-я пяхотная дывізія | ||
| IV Корпус | 31-я пяхотная дывізія | |
| 32-я пяхотная дывізія | ||
| Асобныя | 11-я пяхотная дывізія | |
| 43-я пяхотная дывізія Ландверу | ||
| 20-я Ганведская кавалерыйская дывізія | ||
| 1-я кавалерыйская дывізія | ||
| 5-я Ганведская кавалерыйская дывізія | ||
| 8-я кавалерыйская дывізія | ||
Пачынаючы з 25 жніўня, першыя часткі VII корпуса былі замацаваны на плацдарме ракі Днестр каля Галіча. У далейшым часткі ўсёй арміі ўвайшлі на вызначаныя рубяжы на Усходнім фронце і супрацьстаялі наступленню расійскай 8-я арміі.
У канцы кастрычніка, пасля бітвы на рацэ Вісла, увесь нямецка-аўстрыйскі фронт быў вымушаны адступіць ад Польшчы, 2-я армія падтрымала саюзнікаў у гэтых баях. У лістападзе яна ўдзельнічала ў Лодзінскай бітве на паўднёвым флангу крыла 9-й нямецкай арміі.
У далейшым армія ўдзельнічала ў зімовай бітве ў Карпатах, разгроме расійскай арміі і адступленні ў 1915 годзе. У 1916 годзе войскі генерала фон Бём-Эрмалі выступілі супраць наступу расійскіх войскаў генерала Брусілава. Пасля разгрому расійскай арміі і распаду Расійскай імперыі ў 1917—1918 гг., яе фарміраванні былі ўцягнуты ў акупацыю частак Украіны і Беларусі.
Неўзабаве пасля распаду Аўстра-Венгерскай імперыі армія была распушчана.
Камандуючыя
[правіць | правіць зыходнік]Армія за ўсю гісторыю вайны мела двух камандуючых.
- генерал ад кавалерыі, ад 1 мая 1916 генерал-палкоўнік, са студзеня 1918 фельдмаршал Эдуард фон Бём-Эрмалі (ням.: Eduard von Böhm-Ermolli) (14 жніўня 1914 — май 1918)
- генерал ад пяхоты Альфрэд Краўс (ням.: Alfred Krauß) (май — лістапад 1918)
Зноскі
- ↑ Order of Battle - Galicia August, 1914. Austro-hungarian-army.co.uk (24 лістапада 2016). Архівавана з першакрыніцы 9 снежня 2017. Праверана 11 снежня 2019.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Ellis, John; Cox, Michael (1993). The World War I Databook. Aurum Press Ltd. ISBN 1-85410-766-6.
- Juliusz Bator — «Wojna galicyjska», Kraków 2005, ISBN 83-921494-4-0
.svg){kind=small}
