Actias maenas

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Actias maenas
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Aglia maenas


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  1319656

Actias maenas — від паўлінавочак з падсямейства Saturniinae з Індамалаі. Самец пурпурна-карычневы і жоўты, у той час як больш буйная самка ў цэлым светла-зялёная.

Сістэматыка[правіць | правіць зыходнік]

Лічыцца, што від утварае супервідавы комплекс, які ўключае Actias ignescens Moore 1877 з Андаманаў, Actias isis (Sonthonnax 1897) з Сулавесі і Actias groenendaeli Roepke 1954 з Флорэса, Тымора і Сумбы. Kaup 1895 з Амбона мае сумніўны статус. Гэты від далей падзяляецца на падвіды з намінантам з кантынентальнай Азіі і Actias maenas diana Maassen 1872 з Зондскіх астравоў і Філіпінаў[1].

Арэал[правіць | правіць зыходнік]

Распаўсюджана ад Малайзіі да Суматры, Явы, Філіпінаў і прылеглых рэгіёнаў Паўднёва-Усходняй Азіі. Папуляцыя ў Заходніх Гатах[2] была апісана як новы від Actias keralensis у 2020 годзе. Гэты від ахоплівае разнастайны набор біёмаў, ад трапічных дажджавых лясоў да вечназялёных лясоў.

Жыццёвы цыкл[правіць | правіць зыходнік]

Яйцы (няплодныя, разбураныя)

Лічынка першага ўзросту аранжавая, з чорнай паласой, якая атачае сярэднія сегменты, і з чорнай галаўной капсулай. Пры першай ліньцы лічынка другой стадыі зялёная з жоўтымі/аранжавымі грудкамі, карычневай галаўной капсулай і некаторымі чорнымі плямамі ззаду галавы і на задніх класперах і анальным лоскуце. На трэцім этапе цёмныя плямы за галаўной капсулай памяншаюцца, і на скуры лічынак з’яўляюцца тонкія белыя кропкі. Лічынкі адпачываюць у становішчы, калі пярэдні канец цела ўтрымліваецца свабодным ад субстрата, напрыклад, ліста або сцябла. Самцы заканчваюць развіццё на некалькі дзён раней, чым самкі на стадыі лічынкі і кукалкі, таму што яны меншыя. Кукалкі цёмна-карычневыя з празрыстым акенцам паміж складанымі вочнікамі. Коканы маюць няправільную форму і папяровую тэкстуру. Яны светла-карычневыя з глянцавым бляскам і маюць загадзя сфармаваную выходную адтуліну на пярэднім канцы. Дарослыя асобіны з лёгкасцю выштурхваюцца са сваіх хісткіх коканаў. Праз 45 хвілін пасля пачатку крылы завяршаюцца. Пасля поўнага разгортвання пярэдніх крылаў пачынаецца разгортванне хваста. Самкі ляцяць пасля таго, як у іх адужэюць крылы. Самкі выпраменьваюць ферамоны і спарваюцца пасля першага палёту[3].

Палавы дымарфізм[правіць | правіць зыходнік]

Дарослыя Actias maenas дэманструюць яркі палавы дымарфізм . Дарослыя самцы ярка-жоўтыя і маюць пурпурно-карычневыя плямы, а дарослыя самкі светла-зялёныя[4].

Зноскі

  1. Naessig, W (1994) Notes on the systematics of the maenas-group of the genus Actias Leach 1815 (Lepidoptera: Saturniidae). Nachr. entomol. Ver. Apollo 15(3):327-338
  2. Fraser, F.C. (1934). "Occurrence of Actias maenas Doubl. in Travancore". Journal of the Bombay Natural History Society. 36 (3&4): 759.
  3. Peigler, R. S. (1984). The life-history of Actias maenas (Saturniidae). Journal of the Lepidopterists' Society, 38(2), 114—123.
  4. Peigler, R. S. (1984). The life-history of Actias maenas (Saturniidae). Journal of the Lepidopterists' Society, 38(2), 114—123.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]