Ikarus 256

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Ikarus-256)
Ikarus-256
Вытворца Ikarus
Месца вытворчасці Будапешт, Сцяг Венгрыі Венгрыя
Гады выпуску 19772004
Тып Міжгародны
Клас Вялікі
Габарыты
Даўжыня, мм 10 990
Шырыня, мм 2500 мм
Вышыня, мм 3150
Колавая база, мм 5330
Салон
Колькасць дзвярэй для пасажыраў 2
Формула дзвярэй 1+1
Умяшчальнасць
Месцаў для сядзення 45+1+1
Рухавік
Мадэль рухавіка RABA D10 UTSLL-155,P6 ТД
Тып паліва дызельнае
Колькасць цыліндраў 6
Магутнасць, к.с. 210
Трансмісія
Мадэль каробкі перадач ZF-S6-90U
Тып каробкі перадач механічная
Колькасць перадач 6/1
Храналогія
Ikarus-250
Фотагалерэя на Wikimedia Commons Ikarus-256 на Вікісховішчы

Ikarus 256аўтобус, які вырабляўся серыйна венгерскай фірмай Ikarus з 1977 па 2004 год. Гэта мадэль была амаль цалкам уніфікавана з мадэллю Ikarus-250, аднак даўжыня кузава была на метр менш і складала 11 метраў. у параўнанні з Ikarus-250, 256-я мадэль стала нашмат камфортней і мела шмат новых магчымасцей і функцый, уласцівым сучасным турыстычным аўтобусам. Аўтобус можа працаваць і як міжгародны, і як турыстычны.

За час вытворчасці Ikarus-256 выпускаліся наступныя мадыфікацыі:

  • Ikarus-256.21Н
  • Ikarus-256.50
  • Ikarus-256.51
  • Ikarus-256.54
  • Ikarus-256.74
  • Ikarus-256.75

Апісанне мадэлі[правіць | правіць зыходнік]

Аўтобус Ikarus-256 роўна на метр менш, чым мадэль 250.59. У даўжыню аўтобус складае роўна 11 метраў, вышыня аўтобуса зменшылася на 10 сантыметраў да 3,10 метра, шырыня засталася нязменнай у 2,5 метра. Кузаў аўтобуса нясучы, вагоннай кампаноўкі, выглядае поўнасцю квадратным. Бакавая абшыўка складаецца з некалькіх зварных лістоў, даволі трывалая, лёгка рамантуецца. Колы аўтобуса, у адрозненне ад Ikarus-250 (большасці мадыфікацый) і Ikarus-255 рэдка з'яўляюцца дыскавымі; яны ідэнтычны колам, якія прымяняліся на ЛАЗ, ЛіАЗ, МАЗ і многіх іншых грузавіках і аўтобусах вытворчасці 1970—1990 гг. Памеры колаў прыкладна 280R, самі шыны тыпа 11.00 R20. Рухавік аўтобуса размяшчаецца пад задняй панеллю, ён стаў магутней, аднак глушыцель недастаткова добры, таму праца рухавіка моцна слушна, асабліва на ўздымах і пры невялікай хуткасці руху.

Дызайн[правіць | правіць зыходнік]

У СССР, у асноўным, пастаўляліся аўтобусы з афарбоўкай па схеме белая юбка, ярка-чырвоныя барты і дах (па такой жа схеме з 1980 года сталі афарбоўвацца і аўтобусы серыі Ікарус-250.59. Дызайн аўтобуса падобны да дызайн 250-й мадэлі — бампер чорнага колеру, вялікі, зварны, на бамперы размяшчаецца дзяржаўны нумар і супрацьтуманныя фары (ніжняя частка бампера).

Салон[правіць | правіць зыходнік]

Дзверы ў аўтобуса аднастворкавыя. Прывад пярэдніх дзвярэй поўнасцю аўтаматызаваны (у 250 і 256 мадэлях адчыняліся аўтаматычна абедзве дзверы. Ашклены абедзве дзверы. Салон аўтобуса Ikarus 256 мадэрнізаваны і больш камфартабельны ў параўнанні з падобнымі мадэлямі. У аўтобусе маецца 10 радоў сядзенняў з месцамі для пасажыраў і, акрамя таго, 5 месцаў ззаду.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  1. Журналы «За рулём»
  2. Журнал «Мир грузовиков»
  3. Журнал «Коммерческие автомобили» 2000 год