Warhammer 40,000: Dawn of War

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Warhammer 40,000: Dawn of War
Распрацоўшчык Relic Entertainment[d]
Выдавец THQ[d]
Дата выпуску 20 верасня 2004
Апошняя версія
  • 1.51
Жанры стратэгія ў рэальным часе і навукова-фантастычная камп’ютарная гульня[d]
Стваральнікі
Кампазітар
Тэхнічныя даныя
Платформа Windows
Гульнявы рухавічок Impossible Creatures[d]
Рэжымы гульні шматкарыстальніцкая гульня і аднакарыстальніцкая гульня[1]
Мова інтэрфейсу англійская
Носьбіты CD-ROM[d] і лічбавае распаўсюджванне[d]
Кіраванне камп’ютарная мыш
Афіцыйны сайт

Warhammer 40,000: Dawn of War (з англ. — «Баявы молат 40,000: Зара вайны») — камп'ютарная гульня, стратэгія ў рэальным часе, распрацаваная студыяй Relic Entertainment на аснове настольнага варгейма Warhammer 40,000 студыі Games Workshop. Выдадзена ў 2004 годзе кампаніяй THQ. У наступныя гады былі выпушчаны наступныя дадаткі Winter Assault (2005), Dark Crusade (2006) і Soulstorm (2008). У 2009 годзе выйшла гульня-сіквел — Dawn of War II, аднак механіка гульні некалькі іншая.

Афіцыйнымі выдаўцамі ў Расіі з'яўляюцца «Руссобит-М» (Warhammer 40,000: Dawn of War і дадатак Winter Assault) і «Бука» (Warhammer 40,000: Dawn of War — Dark Crusade).

Гульнявы працэс[правіць | правіць зыходнік]

У распараджэнні гульца ў рэжыме кампаніі знаходзіцца армія Касмічнага дэсанта з Ордэна Крывавых Крумкачоў, з якім гулец можа прайсці ўсе 11 місій.

У рэжыме «сутычкі» таксама даступныя арміі астатніх рас.

Асаблівасці гульні[правіць | правіць зыходнік]

Як і ў большасці іншых RTS, гульцу даецца магчымасць збіраць рэсурсы і выкарыстоўваць іх для будаўніцтва сваёй базы, развіцця тэхналогій і вытворчасці вайсковых адзінак. Аднак, у адрозненні ад шматлікіх іншых папулярных RTS (такіх як Starcraft, Warcraft, C&C і т.п.), у гульні нададзена вельмі вялікая ўвага тактычнай частцы. Баі як правіла праходзяць не вялікімі скопішчамі войскаў, а невялікімі атрадамі па 4-8 чалавек, а колькасць ваеннай тэхнікі падлічваецца адзінкамі. Існуюць таксама і індывідуальныя абмежаванні. Напрыклад, колькасць будаўнікоў рас Оркаў і Хаосу абмежавана 4-5 юнітамі. А рабочыя астатніх рас трапляюць пад агульнае абмежаванне пяхоты. Найбольш магутная баявая адзінка, як правіла, можа быць толькі адна. У наступных дадатках усе рабочыя і моцныя юніты ўжо трапляюць пад індывідуальныя абмежаванні. Агульная колькасць войскаў і тэхнікі ў гульні таксама абмежавана, што перашкаджае стратэгіям чакання і назапашвання велізарных войскаў.

Акрамя таго, у гульні рэалізавана камандаванне адразу некалькімі падраздзяленнямі. То-бок, напрыклад, група з 6 космадэсантнікаў з'яўляецца непадзельнай і ўсе загады аддаюцца цалкам ўсяму падраздзяленню. Калі да атрада далучаны камандзір - ён будзе дзейнічаць з атрадам, значна павялічваючы яго баяздольнасць.

Таксама вялікі ўпор у гульні робіцца на індывідуальныя здольнасці кожнага юніта, так што бой патрабуе даволі сур'ёзнага мікракантролю кожнага падраздзялення, а тактыка «проста адправіць іх у бой» звычайна прыводзіць да паразы.

Яшчэ ў гульні рэалізавана механіка папаўнення атрадаў прама на полі бою. То-бок, калі ад атрада дэсантнікаў застаецца толькі палова, гулец можа папоўніць гэты атрад без неабходнасці бегчы на базу (папаўненне патрабуе як рэсурсаў, так і часу). Хуткасць папаўнення атрада залежыць ад узроўню яго баявога духу. Дадзеная механіка, з аднаго боку, прымушае берагчы падраздзялення, а з другога — уносіць у гульню істотную дынаміку.

У гульні ёсць два віды рэсурсаў — уплыў і энергія, і яны невычэрпныя. Здабыча ўплыву пабудавана на захопе і валоданні кантрольнымі пунктамі. Аднак хуткасць здабычы пункту паступова пачынае падаць, калі яе кантроль доўга не змяняўся. Здабыча энергіі ажыццяўляецца за кошт генератараў, размешчаных на тэрыторыі базы і цеплавых генератараў.

Сюжэт гульні[правіць | правіць зыходнік]

Дзеянне гульні адбываецца ў свеце Warhammer 40,000, на планеце Тартарус (англ.: Tartarus).

Па сюжэце, Габрыэль Ангелас, камандзір Касмадэсанта ордэна Крывавых Крумкачоў, прыбывае на планету для барацьбы з нашэсцем оркаў, якія сталі сапраўдным бедствам зорнай сістэмы. Пазней аказваецца, што оркамі кіруюць Касмадэсантнікі Хаосу. Чарнакніжнік Сіндры здраджвае свайму гаспадару лорду Баалу, і Габрыэль забівае яго. Далей Габрыэлю здраджвае яго сябар-бібліярый Ізідор Айкеш, які перадаў чарнакніжніку Сіндры містычны артэфакт — Маледыктум, але, нягледзячы на гэта, Сіндры пакідае Ізідора змагацца аднаго, і той гіне ад рукі былога сябра. Сіндры выкарыстоўвае камень, каб ператварыцца ў Дэманпрынца.

Габрыэль атрымлівае ад інквізітара Мардэхая Тоты легендарны молат Дэманаборца «Боскі Расшчапляльнік», і, сабраўшы рэшткі сваіх войскаў, а таксама аб'яднаўшыся з Эльдарамі, кідае выклік велізарнай арміі Хаосу. Крывавая бітва скончваецца тым, што Габрыэль забівае Дэманпрынца і атрымлівае Маледыктум. Інквізітар заклікае Габрыэля знішчыць камень, але Празорліўка Эльдараў кажа, што гэтым яны зробяць вялікае зло, і спрабуе пераканаць Габрыэля аддаць камень ёй. Ангелас стаіць на ростанях, але ў рэшце рэшт наносіць па Маледыктуме магутны ўдар і знішчае камень. Празорліўка кажа, што гэтым Касмадэсантнікі выраклі ўвесь Сусвет на страшную кару. Паміж Касмадэсантам і Эльдарамі зноў успыхвае варожасць, а Тартарус вось-вось будзе канчаткова пагружаны ў варп-шторм. Сілы людзей і Эльдараў разыходзяцца па сваіх караблях.

Перад сыходам Габрыэль сустракаецца з магутным дэманам, які быў заточаны ў Маледыктуме. Касмадэсантнік разумее, што здзейсніў страшэнную памылку. Вызвалены дэман кажа, што ўся планета Тартарус была на самай справе гіганцкім ахвярным алтаром Бога Хаосу Кхорна (Бог Крыві), дзе ў ходзе баёў, у тым ліку і падчас нашэсця оркаў, было праліта мноства крыві, што дазволіла каменю напоўніцца сілай і вызваліць дэмана. І калі б Крывавыя Крумкачы разбурылі б камень раней, то і дэман быў бы знішчаны. Дэман ўдзячны Ангеласу за падораную ім свабоду і пакідае яго жыць. Габрыэль заяўляе, што не баіцца яго і цяпер ведае пра яго ўсё, і клянецца знішчыць яго пры наступнай сустрэчы, пасля чаго таксама пакідае Тартарус.

  1. Steam — 2003. Праверана 1 красавіка 2022.