Іван Сцяпанавіч Зайцаў

Іван Сцяпанавіч Зайцаў
Іван Сцяпанавіч Зайцаў
Дата нараджэння	9 кастрычніка 1926
Месца нараджэння	Чонкі, Насовіцкая воласць[d], Гомельскі павет, Гомельская губерня, РСФСР, СССР;
Дата смерці	16 красавіка 1945 (18 гадоў)
Месца смерці	Зелаў[d], Меркіш-Одэрланд[d], Брандэнбург, Германія;
Месца пахавання	Костшын над Одран;
Грамадзянства	СССР;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	пяхота
Званне	Сяржант
Часць	301-я стралковая дывізія ; 1050-ы стралковы полк
Камандаваў	камандзір аддзялення
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іван Сцяпанавіч Зайцаў (9 кастрычніка 1926 года, вёска Чонкі, Гомельская воласць, Гомельскі павет, Гомельскай губерні, РСФСР (цяпер пасёлак Чонкі, чонкаўскага сельсавета Гомельскага раёна, Гомельскай вобласці) — 16 красавіка^[1] 1945 года горад Зелаў, ландкрайс Лебус, правінцыя Брандэнбург, Прусія, Германія (цяпер ландкрайс Меркіш-Одэрланд, зямля Брандэнбург, Германія) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, камандзір стралковага аддзялення 9-й стралковай роты 105-а стралковага палка 301-й стралковай дыізіі 5-й ударнай арміі 1-а Беларускага фронта, сяржант. Герой Савецкага Саюза (1945, пасмяротна). Закрыў сваім целам амбразуру кулямёта.

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1926 годзе ў весцы Чонкі ў наваколлі Гомеля ў сялянскай сям'і, атрымаў пачатковую адукацыю.

У лістападзе 1943 года, пасля вызвалення Гомеля быў прызваны ў РСЧА. Са снежня 1943 года ўдзельнічаў у баях на 3-ім Украінскім фронце і 1-ым Беларускім фронце.

На 16 красавіка 1945 года з'яўляўся камандзірам стралковага аддзялення ў 301-й стралковай дывізіі. Дывізія ў ходзе Берлінскай аперацыі ў гэты дзень наступала не левым фланзе 5-й ударнай арміі ў першым эшэлоне. 1050-ы стралковы полк наступаў на чыгуначную станцыю Вербіг у пяці кіламетрах на поўнач ад Зелава (цяпер у межах горада).

Дзейнічаў у складе штурмавой групы 3-га батальёна палка. На падыходах да станцыі падраздзяленне было спынена агнём з дзота і залегла. Камандзір аддзялення Зайцаў па сваёй ініцыятыве са звязкай гранат папоўз да дзота. Быў выяўлены ворагам, які засяродзіў на Зайцаве агонь, і сяржант быў паранены. Тым не менш ён працягнуў рух да дзота, і калі да агнявой кропкі засталось некалькі метраў, кінуўся на яе і закрыў целам амбразуру.

Быў пахаваны ў Кюстрыне, у брацкай магіле каля стадыёна. Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 31 мая 1945 года за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецка-фашыстскімі захопнікамі і паказаныя пры гэтым мужнасць і гераізм сяржанту Зайцаву Івану Сцяпанавічу пасмяротна нададзена званне Героя Савецага Саюза^[2].

Імянем І. С. Зайцава названыя вуліцы ў Гомелі і Чонках, на будынку ПТВ № 56 Гомеля, у якім знаходзілася рамеснае вучылішча, дзе ў 1940 годзе вучыўся І. С. Зайцаў, усталяваная мемарыяльная дошка^[3].

Зноскі

↑ Згодна з дадзенымі АБД «Мемарыял» — 19 красавіка
↑ Герой Советского Союза Зайцев Иван Степанович :: Герои страны (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2013. Праверана 4 кастрычніка 2016.
↑ Герои Победы: И.С. Зайцев (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2013. Праверана 4 кастрычніка 2016.

Спасылкі

[1] Згодна з дадзенымі АБД «Мемарыял» — 19 красавіка

[2] Герой Советского Союза Зайцев Иван Степанович :: Герои страны (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2013. Праверана 4 кастрычніка 2016.

[3] Герои Победы: И.С. Зайцев (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2013. Праверана 4 кастрычніка 2016.

[1]

[2]

[3]