Ідэалізм (фр.: idéalisme, праз лац.: idealis ад стар.-грэч.: ἰδέα — ідэя) — тэрмін для пазначэння шырокага спектру філасофскіх канцэпцый і светапоглядаў, у аснове якіх ляжыць сцвярджэнне аб першаснасці свядомасці ў адносінах да матэрыі (гл. асноўнае пытанне філасофіі). У шматлікіх гісторыка-філасофскіх працах праводзіцца дыхатамія, якая лічыць проціпастаўленне ідэалізму матэрыялізму сутнасцю філасофіі.
Ідэалізм сцвярджае першаснасць ідэальнага духоўнага ў адносінах да матэрыяльнага. Тэрмін «ідэалізм» з'явіўся ў XVIII стагоддзі. Упершыню яго ўжыў Лейбніц, гаворачы пра філасофію Платона. Вылучаюцца дзве асноўныя галіны ідэалізму: аб'ектыўны ідэалізм і суб'ектыўны ідэалізм.
