Ігнат Уладзіміравіч Канчэўскі: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др removed Category:Асобы using HotCat |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{пісьменнік}} |
|||
'''Ігнат Уладзіміравіч Канчэўскі''' ({{ДН|||1896}}, {{МН|Вільня|у Вільнюсе|}} — {{ДС|21|4|1923}}; Псеўданімы: ''Ігнат Абдзіраловіч''<ref>Псеўданім узяты пад моцным уплывам аповесці [[Максім Гарэцкі|М. Гарэцкага]] «Дзьве душы».</ref>, ''Ганна Галубянка'') — беларускі [[філосаф]], [[паэт]], публіцыст; аўтар праграмнага [[эсэ]] «Адвечным шляхам». |
'''Ігнат Уладзіміравіч Канчэўскі''' ({{ДН|||1896}}, {{МН|Вільня|у Вільнюсе|}} — {{ДС|21|4|1923}}; Псеўданімы: ''Ігнат Абдзіраловіч''<ref>Псеўданім узяты пад моцным уплывам аповесці [[Максім Гарэцкі|М. Гарэцкага]] «Дзьве душы».</ref>, ''Ганна Галубянка'') — беларускі [[філосаф]], [[паэт]], публіцыст; аўтар праграмнага [[эсэ]] «[[Адвечным шляхам]]». |
||
{{змест злева}} |
|||
== Біяграфічныя звесткі == |
== Біяграфічныя звесткі == |
||
Нарадзіўся ў сям'і судовага чыноўніка, брат [[Арсен Канчэўскі|А. Канчэўскага]]. Скончыў Віленскае рэальнае вучылішча (1913), вучыўся ў Пецярбургскім тэхналагічным |
Нарадзіўся ў сям'і судовага чыноўніка, брат [[Арсен Канчэўскі|А. Канчэўскага]]. Скончыў [[Віленскае рэальнае вучылішча]] (1913), вучыўся ў [[Пецярбургскі тэхналагічны інстытут|Пецярбургскім тэхналагічным інстыту]]це, [[Маскоўскі універсітэт|Маскоўскім універс]]ітэце (1913—16). Служыў у войску, пасля службы вучыўся на Вышэйшых кааператыўных курсах пры ўніверсітэце імя А. Л. Шаняўскага (Масква, 1917). Падзяляў праграму эсэраў, падтрымліваў украінскі нацыянальны рух. Працаваў у розных кааператыўных установах у [[Вільня|Вільні]] і [[Смаленск]]у. 3 1919 у [[Мінск]]у, працаваў у [[Саўнаргасы|Саўнаргас]]е, у Цэнтрасаюзе спажывецкіх таварыстваў Беларусі. |
||
Друкаваў вершы, палітычныя артыкулы, рэцэнзіі ў віленскай прэсе. Актыўна пісаў вершы і артыкулы па [[кааперацыя|кааперацыі]]. Аўтар эсэ «Адвечным шляхам» (Вільня, 1921) пра драматызм беларускіх гістарычных лёсаў. |
Друкаваў вершы, палітычныя артыкулы, рэцэнзіі ў віленскай прэсе. Актыўна пісаў вершы і артыкулы па [[кааперацыя|кааперацыі]]. Аўтар эсэ «Адвечным шляхам» (Вільня, 1921) пра драматызм беларускіх гістарычных лёсаў. |
||
== Светапогляд == |
== Светапогляд == |
||
Аснова светапогляднай і жыццёвай пазіцыі І. Канчэўскага — адданасць беларускай справе, любоў да Бацькаўшчыны, самаахвярная праца на карысць народа. У філасофскім эсэ «Адвечным шляхам» (1921) раскрыў драматызм гістарычнага лёсу беларусаў, іх імкненне захаваць незалежнасць свайго духу. Галоўнай мэтай народа лічыў дзяржаўную незалежнасць, разглядаў яе як агульначалавечы ідэал. Адной з галоўных перашкод лічыў бюракратычную сістэму дзяржавы і дух «канцылярыі». Цывілізаваны шлях вырашэння грамадскіх праблем бачыў у вольнай творчасці, непрымусовых формах сацыяльнага аб'яднання людзей, у выбары «трэцяга, сялянска-рамесніцкага шляху вольных брацтваў і кааперацыі — паміж дзікім капіталізмам і тыранічным сацыялізмам». |
Аснова светапогляднай і жыццёвай пазіцыі І. Канчэўскага — адданасць беларускай справе, любоў да Бацькаўшчыны, самаахвярная праца на карысць народа. У філасофскім эсэ «Адвечным шляхам» ([[1921]]) раскрыў драматызм [[Гісторыя Беларусі|гістарычнага лёсу беларусаў]], іх імкненне захаваць незалежнасць свайго духу. Галоўнай мэтай народа лічыў дзяржаўную незалежнасць, разглядаў яе як агульначалавечы ідэал. Адной з галоўных перашкод лічыў [[бюракратыя|бюракратычную сістэму]] дзяржавы і дух «канцылярыі». Цывілізаваны шлях вырашэння грамадскіх праблем бачыў у вольнай творчасці, непрымусовых формах сацыяльнага аб'яднання людзей, у выбары «трэцяга, сялянска-рамесніцкага шляху вольных брацтваў і кааперацыі — паміж дзікім капіталізмам і тыранічным сацыялізмам». |
||
== Паэтычная творчасць == |
== Паэтычная творчасць == |
Версія ад 18:50, 11 мая 2017
Ігнат Уладзіміравіч Канчэўскі | |
---|---|
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 28 сакавіка (9 красавіка) 1896 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 21 красавіка 1923 (27 гадоў) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Жонка | Людміла Канчэўская[d] |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | публіцыст, паэт, філосаф |
Мова твораў | беларуская |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Творы ў Вікікрыніцах | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ігнат Уладзіміравіч Канчэўскі (1896, Вільня — 21 красавіка 1923; Псеўданімы: Ігнат Абдзіраловіч[1], Ганна Галубянка) — беларускі філосаф, паэт, публіцыст; аўтар праграмнага эсэ «Адвечным шляхам».
Біяграфічныя звесткі
Нарадзіўся ў сям'і судовага чыноўніка, брат А. Канчэўскага. Скончыў Віленскае рэальнае вучылішча (1913), вучыўся ў Пецярбургскім тэхналагічным інстытуце, Маскоўскім універсітэце (1913—16). Служыў у войску, пасля службы вучыўся на Вышэйшых кааператыўных курсах пры ўніверсітэце імя А. Л. Шаняўскага (Масква, 1917). Падзяляў праграму эсэраў, падтрымліваў украінскі нацыянальны рух. Працаваў у розных кааператыўных установах у Вільні і Смаленску. 3 1919 у Мінску, працаваў у Саўнаргасе, у Цэнтрасаюзе спажывецкіх таварыстваў Беларусі.
Друкаваў вершы, палітычныя артыкулы, рэцэнзіі ў віленскай прэсе. Актыўна пісаў вершы і артыкулы па кааперацыі. Аўтар эсэ «Адвечным шляхам» (Вільня, 1921) пра драматызм беларускіх гістарычных лёсаў.
Светапогляд
Аснова светапогляднай і жыццёвай пазіцыі І. Канчэўскага — адданасць беларускай справе, любоў да Бацькаўшчыны, самаахвярная праца на карысць народа. У філасофскім эсэ «Адвечным шляхам» (1921) раскрыў драматызм гістарычнага лёсу беларусаў, іх імкненне захаваць незалежнасць свайго духу. Галоўнай мэтай народа лічыў дзяржаўную незалежнасць, разглядаў яе як агульначалавечы ідэал. Адной з галоўных перашкод лічыў бюракратычную сістэму дзяржавы і дух «канцылярыі». Цывілізаваны шлях вырашэння грамадскіх праблем бачыў у вольнай творчасці, непрымусовых формах сацыяльнага аб'яднання людзей, у выбары «трэцяга, сялянска-рамесніцкага шляху вольных брацтваў і кааперацыі — паміж дзікім капіталізмам і тыранічным сацыялізмам».
Паэтычная творчасць
Вершы друкаваў пад псеўданімам Ігнат Абдзіраловіч і Ганна Галубянка. Паэтычная творчасць вызначаецца філасофскай пранікнёнасцю ў сутнасць народнага жыцця, спалучэннем прыгажосці беларускага слова з нацыянальным светапоглядам, замілаваннем да чалавека, верай у адраджэнне і будучы росквіт Бацькаўшчыны (вершы «Па святой зямлі…», «Вераснёвае пано», «Так прыгожы старыя званіцы…», «На матывы Р. Тагора», верш у прозе «Мы разам…»).
Бібліяграфія
- Абдзіраловіч І. Адвечным шляхам: Даследзіны беларускага сьветагляду. Вільня: Беларускае Выдавецкае Т-ства, 1921. 71с.
- Абдзіраловіч І. Адвечным шляхам: Дасьледзіны беларускага сьветагляду / Прадмова С.Дубаўца. — Мн.: Навука і тэхніка, 1993. — 44 с.
Зноскі
- ↑ Псеўданім узяты пад моцным уплывам аповесці М. Гарэцкага «Дзьве душы».
Літаратура
- Калеснік У. Ветразі Адысея. Мн., 1977. С. 78—88;
- Конан У. У свабодзе і творчасці — ратунак для свету // Вобраз—90. Мн., 1990;
- Конан У. «…Нас злучае супольнасць ахвяры»; Ігнат Канчэўскі, 1896—1923 // Вяртання маўклівая споведзь. Мн., 1994;
- Дубянецкі С. Канчэўскі // БЭ ў 18 т. Т. 8. Мн., 1999.
- Нарадзіліся 9 красавіка
- Нарадзіліся ў 1896 годзе
- Нарадзіліся ў Вільнюсе
- Памерлі 21 красавіка
- Памерлі ў 1923 годзе
- Памерлі ў Вільнюсе
- Пахаваныя ў Вільнюсе
- Выпускнікі Віленскага рэальнага вучылішча
- Выпускнікі Санкт-Пецярбургскага тэхналагічнага інстытута
- Выпускнікі Імператарскага Маскоўскага ўніверсітэта
- Асобы
- Пісьменнікі паводле алфавіта
- Беларускамоўныя паэты
- Паэты Беларусі
- Постаці беларускай філасофіі
- Публіцысты Беларусі