Фехтаванне: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Ілля Касакоў (размовы | уклад) др прыбраў тэкставыя інтэрвікі |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 2: | Радок 2: | ||
'''Фехтаванне''' (ад ням. ''fechten'' — фехтаваць, змагацца) — від спорту, які аб'ядноўвае адзінаборствы з выкарыстаннем халоднай спартыўнай зброі ([[рапіра]], [[шабля]], [[шпага]]). |
'''Фехтаванне''' (ад ням. ''fechten'' — фехтаваць, змагацца) — від спорту, які аб'ядноўвае адзінаборствы з выкарыстаннем халоднай спартыўнай зброі ([[рапіра]], [[шабля]], [[шпага]]). |
||
Мэта паядынку — нанясенне суперніку найбольшай колькасці ўколаў (удараў) за фіксаваны час. Паядынкі адбываюцца на спецыяльнай дарожцы 14 х 1,5—2 м. Праграмы афіцыйных спаборніцтваў уключаюць |
Мэта паядынку — нанясенне суперніку найбольшай колькасці ўколаў (удараў) за фіксаваны час. Паядынкі адбываюцца на спецыяльнай дарожцы 14 х 1,5—2 м. Праграмы афіцыйных спаборніцтваў уключаюць асабістыя і камандныя турніры мужчын і жанчын. |
||
Як від адзінаборстваў узнікла ў [[Старажытны Егіпет|Старажытным Егіпце]] (каля 3000 да н.э.). Утылітарнае фехтаванне вядома ў Старажытнай Грэцыі і Рыме. 3 пач. XV ст. найбольш пашырылася ў Іспаніі, з XVII ст. |
Як від адзінаборстваў узнікла ў [[Старажытны Егіпет|Старажытным Егіпце]] (каля 3000 да н.э.). Утылітарнае фехтаванне вядома ў Старажытнай Грэцыі і Рыме. 3 пач. XV ст. найбольш пашырылася ў Іспаніі, з XVII ст. у [[Італія|Італіі]] і з XVII ст. у [[Францыя|Францыі]]. У нацыянальных відах фехтавання, напр., нанайскім, у якасці зброі выкарыстоўваюць шост, у грузінскім — меч са шчытом і інш. |
||
Спартыўнае фехтаванне сфарміравалася да канца XVII ст. У 2-й пал. XIX ст. вызначаны асноўныя правілы і праграмы афіцыйных спаборніцтваў, стандарты спартыўнай зброі і ахоўнага рыштунку. У праграме [[Алімпійскія гульні|Алімпійскіх гульняў]] з 1896 (жанчыны з 1924). Чэмпіянаты Еўропы адбываюцца з 1906, свету — з 1937. Фехтаванне на шпагах уваходзіць у склад [[сучаснае пяцібор'е|сучаснага пяцібор'я]]. Міжнародная федэрацыя фехтавання заснавана ў 1913 ([[Парыж]]). |
Спартыўнае фехтаванне сфарміравалася да канца XVII ст. У 2-й пал. XIX ст. вызначаны асноўныя правілы і праграмы афіцыйных спаборніцтваў, стандарты спартыўнай зброі і ахоўнага рыштунку. У праграме [[Алімпійскія гульні|Алімпійскіх гульняў]] з 1896 (жанчыны з 1924). Чэмпіянаты Еўропы адбываюцца з 1906, свету — з 1937. Фехтаванне на шпагах уваходзіць у склад [[сучаснае пяцібор'е|сучаснага пяцібор'я]]. Міжнародная федэрацыя фехтавання заснавана ў 1913 ([[Парыж]]). |
Версія ад 00:11, 29 студзеня 2019
Фехтаванне (ад ням. fechten — фехтаваць, змагацца) — від спорту, які аб'ядноўвае адзінаборствы з выкарыстаннем халоднай спартыўнай зброі (рапіра, шабля, шпага).
Мэта паядынку — нанясенне суперніку найбольшай колькасці ўколаў (удараў) за фіксаваны час. Паядынкі адбываюцца на спецыяльнай дарожцы 14 х 1,5—2 м. Праграмы афіцыйных спаборніцтваў уключаюць асабістыя і камандныя турніры мужчын і жанчын.
Як від адзінаборстваў узнікла ў Старажытным Егіпце (каля 3000 да н.э.). Утылітарнае фехтаванне вядома ў Старажытнай Грэцыі і Рыме. 3 пач. XV ст. найбольш пашырылася ў Іспаніі, з XVII ст. у Італіі і з XVII ст. у Францыі. У нацыянальных відах фехтавання, напр., нанайскім, у якасці зброі выкарыстоўваюць шост, у грузінскім — меч са шчытом і інш.
Спартыўнае фехтаванне сфарміравалася да канца XVII ст. У 2-й пал. XIX ст. вызначаны асноўныя правілы і праграмы афіцыйных спаборніцтваў, стандарты спартыўнай зброі і ахоўнага рыштунку. У праграме Алімпійскіх гульняў з 1896 (жанчыны з 1924). Чэмпіянаты Еўропы адбываюцца з 1906, свету — з 1937. Фехтаванне на шпагах уваходзіць у склад сучаснага пяцібор'я. Міжнародная федэрацыя фехтавання заснавана ў 1913 (Парыж).
Літаратура
- Конюхава А. Фехтаванне // БЭ ў 18 т. Т. 16. Мн., 2003.
Фехтаванне на Вікісховішчы |