Гарадзельская унія: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Радок 51: | Радок 51: | ||
| Дабеслаў з [[Алясніца|Алясніцы]] |
| Дабеслаў з [[Алясніца|Алясніцы]] |
||
| Альбрэхт Карэва |
| Альбрэхт Карэва |
||
|- style="background: #e0e0e0" |
|||
|[[Image:POL COA Doliwa.svg|50px]] |
|||
|[[Герб «Даліва»|Даліва]] |
|||
| Мацей Кот, Януш Фурман, Пётр з Фалькова |
|||
| [[Начка Гінвілавіч]] |
|||
|- style="background: #e0e0e0" |
|- style="background: #e0e0e0" |
||
|[[Image:Herb Zadora.jpg|50px]] |
|[[Image:Herb Zadora.jpg|50px]] |
Версія ад 00:32, 17 кастрычніка 2009
Гарадзельская ўнія (1413, Гародла) — дамова вялікага князя літоўскага Вітаўта са сваім стрыечным братам, польскім каралём Уладзіславам Ягайла.
Час і месца
Складзеная 2 кастрычніка 1413 (тры гады праз пасля Грунвальдскай бітвы) у з. Гародла на р. Заходні Буг (сучасная Польшча).
Значэнне
Падпісаныя акты рэгулявалі адносіны Літвы і Каралеўства Польскага.
У параўнанні з невыразным тэрмінам «злучэнне (прымыканне)», якім апераваў Крэўскі акт, «далучэнне» азначала відавочнае прыгнечанне літоўскай дзяржаўнасці, а для вышэйшага літоўскага дваранства, ледзь распачаўшага палітычна выяўляць сябе, гэта азначала ўключэнне яго ў польскія саслоўныя інстытуты.[1]
Вітаўт прызнаў вярхоўную ўладу караля; частка вотчынных правоў на Літву Ягайлы пераходзіла польскай дзяржаве і тытул вярхоўнага князя Літвы станавіўся элементам польскага каралеўскага тытула. Адначасова ўводзіўся спадчынны інстытут вялікага князя літоўскага, што адмяняла ўсталяванае Віленска-Радамскім актам аднаўленне прамога кіравання польскага караля пасля смерці Вітаўта. Вышэйшая польская шляхта абвясціла Вітаўта апекуном малалетней дочкі-спадчынніцы Ядзвігі і Ягайла. Вітаўт заняў першае месца ў кароннай радзе і стаў другою па значнасці асобай ва ўладнай сістэмы злучанай дзяржавы.
Акрамя таго, у Літве уводзілася аднолькавае з Польшчай адміністрацыйнае дзяленне (у сувязі з чым пасады віленскіх і трокскіх ваявод і кашталянаў); літоўскія баяры-каталікі атрымлівалі правы польскай шляхты, а таксама польскія гербы. Гэтыя змены закранулі 47 родаў. Агульныя шляхетныя соймы вырашалася склікаць у Любліне або ў Парчаве.
Прыняцце гербаў
Няпоўны спіс гербаў, прынятых літоўскімі родамі ў Гародле.
Герб | Назва | Польскі бок | Літоўскі бок |
---|---|---|---|
Абданк | Пётр з Відавы, Якуб з Рагозна |
Ян Гаштаўт | |
Багорыя | Марэк з Накола | Станіслаў Вышыгін | |
Геральт | Мікалай з Гажкова, біскуп віленскі | Сургут з Рэчынак | |
Грыф | ? | Бутаўд | |
Дэнбна | Дабеслаў з Алясніцы | Альбрэхт Карэва | |
Даліва | Мацей Кот, Януш Фурман, Пётр з Фалькова | Начка Гінвілавіч | |
Задора | Збігнеў з Бжэзя | Яўнут Валімонтавіч | |
Лебедзь | Дзерслаў (са Скжына?) | Андрэй Галігунт | |
Ліс | Крысцін, кашталян сандэцкі | Ян Сунігайла | |
Ляліва | Ян з Тарнова, Ядвіга з Ляжэніц |
Войцех Манівід | |
Равіч | Крыстын з Астрова, кашталян кракаўскі, Грот з Янковіч |
Мінігайла Гедыгольдавіч | |
Трубы | Мікалай Тромба, арцыбіскуп Гнезненскі | Крысцін Осцік | |
Цёлак | Станіслаў з Бжэжа (?) | Ян Эвілд | |
Ястрабец | Войцех, біскуп кракаўскі, Марцін з Любніцы |
Ян Няміра |
- ↑ Гудавичюс Э. История Литвы... С. 226.
Спасылкі
Літаратура
- Гудавичюс Э. История Литвы с древнейших времен до 1569 года. Том I. Перевод Г. И. Ефромова. Москва: Фонд имени И. Д. Сытина, Batrus, 2005. ISBN 5-94953-029-2. С. 225—229.