Мікалай Мікалаевіч Пракаповіч: Розніца паміж версіямі

Мікола Пракаповіч
Мікола Пракаповіч
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	Мікалай Пракаповіч
Дата нараджэння	1 лістапада 1948 (75 гадоў)
Месца нараджэння	Пугачова, Пугачоўскі сельсавет, Брэсцкі раён, Брэсцкая вобласць, БССР, СССР;
Альма-матар	Брэсцкі дзяржаўны ўніверсітэт імя А. С. Пушкіна (1970);
Месца працы	Брэсцкае абласное радыё[d]; Тэлерадыёкампанія «Брэст»[d];
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, тэлежурналіст
Гады творчасці	1966 — цяпер
Кірунак	паэзія
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Партыя	Беларускі народны фронт «Адраджэнне»;
Член у	Саюз беларускіх пісьменнікаў;
Прэміі	Літаратурная прэмія імя Уладзіміра Калесніка (2008) Мядовая прэмія Берасцейская зорка[d]
Узнагароды	Ганаровая грамата Брэсцкага аблвыканкама[d]

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 12:09, 5 мая 2020

Мікала́й Мікалаевіч Пракаповіч (нар. 1 лістапада 1948, в. Пугачова, сёння ў межах Брэста) — беларускі паэт, тэлежурналіст, краязнаўца, грамадска-палітычны дзеяч, адзін з заснавальнікаў брэсцкай грамадска-культурнай сябрыны «Край». Адзін з стваральнікаў і лідараў беларускага адраджэнскага руху ў Брэсце і на Брэстчыне ў канцы 1980-х — 1990-х. Член БНФ з 1989 года.

Біяграфія

Мікола Пракаповіч нарадзіўся ў сям’і рабочага ў вёсцы Пугачова, якая з 1979 года стала адным з мікрараёнаў Брэста. Насамрэч ён нарадзіўся 21 кастрычніка 1948 года, хоць у пашпарце ў яго фактычна запісана 1 лістапада. Сталася так, што праз шматлікія клопаты бацькі не здолелі адразу зарэгістраваць народжанае дзіця менавіта ў тым месяцы, калі яно нарадзілася. А за пратэрміноўку тады накладваўся даволі сур’ёзны штраф. У выніку яго зарэгістравалі ў найбліжэйшы да рэальнага дня нараджэння дзень — 1 лістапада^[1].

Выхоўваўся ў колішнім прыгарадзе Брэста за Мухаўцам, які раней быў вёскай Пугачова, дзе паводле ўласнага сведчання, практычна пачуў і пабачыў тое, чым займаўся потым амаль усё сваё жыццё на тэлебачанні: народныя традыцыі, песні, святы. Бегаў за калядоўшчыкамі, сам шчадраваў, бываў на вясковых вяселлях. Мікола Пракаповіч скончыў сярэднюю школу № 4 г. Брэста на Валынцы.

У 1970-м скончыў беларускае аддзяленне факультэта мовы і літаратуры Брэсцкага педагагічнага інстытута. Працаваў настаўнікам у Асабовіцкай васьмігадовай школе Пінскага раёна. У 1971—1972 гг. служыў у Савецкай Арміі.

З 1972 года — рэдактар Брэсцкага абласнога радыё, затым загадчык рэдакцыі літаратурна-мастацкіх і музычных перадач Брэсцкай студыі тэлебачання.

З 1975 года — старшы рэдактар, пазней загадчык аддзела мастацкіх праграм Брэсцкага тэлерадыёаб’яднання. Стваральнік, аўтар і вядучы перадач «Творчыя сустрэчы», «Перазовы», «Далягляды», «Гэта было з намі», мастацка-публіцыстычных праграм «Брэст», «Край».^[2] Дыпламант міжнародных тэлефестываляў.

Больш за 40 гадоў аддаў Мікола Пракаповіч журналісцкай працы на тэлебачанні — практычна ўсё свядомае жыццё. Яго аўтарская перадача «Край» — гэта праект, які ведаюць не толькі ўсе творчыя людзі Берасцейшчыны, якіх ён запрашаў на свае перадачы, але і ўсе, хто цікавіцца гісторыяй і культурай роднага края ў рэгіёне. Хіба не засталося ніводнага цікавага кутка на Берасцейшчыне, куды б не выязджаў са здымачнай групай журналіст-краязнавец Мікола Пракаповіч. Усяго ў эфір выйшла больш за 500 выпускаў гэтай перадачы.^[3]

У 1981 годзе прыняты ў Саюз пісьменнікаў. У 1984—1990 гадах быў сакратаром Брэсцкага абласнога аддзялення Саюза пісьменнікаў БССР.

На працягу 10 гадоў паэт Мікола Пракаповіч кіраваў літаратурнай студыі «Спадчына» у Брэсцкім абласным цэнтры моладзевай творчасці, якая яднала маладых паэтаў горада.^[4]

У 1990-я не аднойчы вылучаўся кандыдатам у дэпутаты ў беларускі парламент і мясцовыя органы ўлады рознага ўзроўню ад БНФ «Адраджэнне».

Творчасць

У сямейных каранях Пракаповічаў была свая творчая жылка. Яго дзед Ілья (Гальяш) з Слонімшчыны лічыўся майстрам не толькі пілы і сякеры, з якімі хадзіў у заробкі, але і скрыпкі. Не адзін верш прысвяціў яму потым унук-паэт Мікола Пракаповіч. Менавіта такім вершам адкрываецца першы самастойны зборнік Міколы Пракаповіча «Неад’емнае» (1982).

Першы свой верш (па-руску) ён апублікаваў у 1966 годзе ў брэсцкай абласной газеце «Заря» яшчэ будучы шкаляром. Заахвоціў пісаць вершы яго сусед Дзмітрый Васільеў, родам з Масквы, былы танкіст. Ён ваяваў, меў ордэн Славы, працаваў правадніком на чыгунцы і пісаў вершы і песні на іх. Яго прыклад і захапіў юнага Міколу Пракаповіча. Сусед падправіў яго верш і аддаў абласную газету «Заря», дзе ён быў надрукаваны.^[5] Юнак стаў героем школы. Пачаў пісаць вершы — і па-руску, і па-беларуску. Аднойчы, ужо ў старэйшых класах, настаўніца беларускай літаратуры сказала «пачынаючаму паэту»: «Мікола, выбірай, на якой мове ты пішаш». Ён выбраў — беларускую.

Пазней Дзмітрый Васільеў прывёў Міколу Пракаповіча на пасяджэнне літаратурнага аб’яднання пры газеце «Заря», пазнаёміў з Міхасём Рудкоўскім, які гэта літаб’яднанне ў Брэсце тады ўзначальваў.

Калі паступіў вучыцца на філалагічны факультэт Брэсцкага педагагічнага інстытута яму, як і многім, хто цягнуўся да прыгожага пісьменства, да літаратуры, вельмі пашанцавала — у той час там працаваў пісьменнік і літартурны крытык Уладзімір Калеснік. Ён і стаў сапраўдным літаратурным настаўнікам для Міколы Пракаповіча.

Першая кніга паэта «Белая вежа» была надрукавана ў калектыўным зборніку «Нашчадкі» (1979). Далей былі ўласныя зборнікі «Неад’емнае» (1982) і «На кругі свае» (1986) і іншыя.

Вершы Міколы Пракаповіча перакладаліся на расійскую і ўкраінскую мовы. Плённа супрацоўнічае паэт з мясцовымі кампазітарамі, супрацоўнічае з мастакамі, з калектывам абласнога тэатра лялек.

Узнагароды

За зборнік вершаў «Мяжа надзеі» выдавецтва «Мастацкая літаратура» адзначыла Міколу Пракаповіча прэміяй імя М. Багдановіча (1993). паэт і тэлежурналіст Мікола Пракаповіч з'яўляецца лаўрэатам Літаратурнай прэміі Брэсцкага аблвыканкама імя Уладзіміра Калесніка (2008). Узнагароджаны Ганаровай граматай Брэсцкага аблвыканкама (2008). Таксама атрымаў званне «Берасцейская зорка» (1999) у намінацыі «Журналістыка».

Неаднойчы Мікола Пракаповіч станавіўся пераможцам абласнога спаборніцтва сярод рэдакцый абласных, раённых і гарадскіх газет, тэлебачання і радыё, прафесійных журналістаў у намінацыі «Захаванне гісторыка-культурнай спадчыны».

Творы

Мікола Пракаповіч. Нашчадкі (вершы) // Белая вежа. Зборнік паэзіі. Мінск, Мастацкая літаратура, 1979. С. 207–228. (Першая кніга паэта).
Неад’емнае (вершы і паэма). Мінск, Мастацкая літаратура, 1982. 54 с.
На кругі свае (вершы і паэма). Мінск, Мастацкая літаратура, 1986. 86 с.
Мяжа надзеі (вершы і паэма). Мінск, Мастацкая літаратура, 1993. 142 с.
Мікола Пракаповіч. Літары на літоўцы (вершы) // М. Рудкоўскі, М. Пракаповіч, А. Каско. Трохперсце (вершы). Мінск, Літаратура і мастацтва, 2008. С. 55–104.
Микола Прокопович. На Миколу (стихи) // Белой вежи свет. Зборник поэзии Брестчины в переводах Валерия Гришковца. Мінск: Літаратура i Мастацтва, 2010. С. 61–64.

Зноскі

↑ Вячаслаў Бурдыка. Родны край Міколы Пракаповіча (нявызн.). Портал «СМИ Беларуси». Народная трыбуна (22 лістапада 2016).
↑ Алена Гармель. Край… і рай з Міколам Пракаповічам (нявызн.). Рэй.
↑ Вячаслаў Бурдыка. Родны край Міколы Пракаповіча (нявызн.). Портал «СМИ Беларуси». Народная трыбуна (22 лістапада 2016).
↑ Алена Гармель. Край… і рай з Міколам Пракаповічам (нявызн.). Рэй.
↑ Вячаслаў Бурдыка. Родны край Міколы Пракаповіча (нявызн.). Портал «СМИ Беларуси». Народная трыбуна (22 лістапада 2016).

[1] Вячаслаў Бурдыка. Родны край Міколы Пракаповіча (нявызн.). Портал «СМИ Беларуси». Народная трыбуна (22 лістапада 2016).

[2] Алена Гармель. Край… і рай з Міколам Пракаповічам (нявызн.). Рэй.

[3] Вячаслаў Бурдыка. Родны край Міколы Пракаповіча (нявызн.). Портал «СМИ Беларуси». Народная трыбуна (22 лістапада 2016).

[4] Алена Гармель. Край… і рай з Міколам Пракаповічам (нявызн.). Рэй.

[5] Вячаслаў Бурдыка. Родны край Міколы Пракаповіча (нявызн.). Портал «СМИ Беларуси». Народная трыбуна (22 лістапада 2016).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Радок 25: / Радок 25: @@
 |Сайт                =
 }}
+{{цёзкі2|Пракаповіч}}
 '''Мікала́й Мікалаевіч Пракаповіч''' (нар. [[1 лістапада]] [[1948]], в. [[Пугачова (Брэст)|Пугачова]], сёння ў межах [[Брэст|Брэста]]) — беларускі [[паэт]], тэлежурналіст, [[краязнаўца]], грамадска-[[палітычны дзеяч]], адзін з заснавальнікаў брэсцкай грамадска-культурнай [[Сябрына «Край»|сябрыны «Край»]]. Адзін з стваральнікаў і лідараў [[беларускі адраджэнскі рух|беларускага адраджэнскага руху]] ў Брэсце і на Брэстчыне ў канцы 1980-х — 1990-х. Член [[БНФ]] з 1989 года.