Валянціна Браніславаўна Караткевіч: Розніца паміж версіямі

Валянціна Браніславаўна Караткевіч
Валянціна Браніславаўна Караткевіч
Дата нараджэння	28 чэрвеня 1934
Месца нараджэння	Белаводскае[d], Сталінскі раён[d], Кыргызстан;
Дата смерці	28 лютага 1983 (48 гадоў)
Грамадзянства	БССР;
Муж	Уладзімір Караткевіч
Род дзейнасці	археолаг, гісторык
Месца працы	Ашмянскі краязнаўчы музей імя Ф. К. Багушэвіча; Брэсцкі абласны краязнаўчы музей; Брэсцкі дзяржаўны ўніверсітэт імя А. С. Пушкіна; Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя Кандрата Крапівы НАН Беларусі;
Навуковая ступень	кандыдат гістарычных навук (1965)
Альма-матар	гістарычны факультэт БДУ (1956);

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 14:04, 29 ліпеня 2020

Валянціна Браніславаўна Караткевіч (у дзявоцтве Ватковіч, у першым шлюбе Нікіціна; 28 чэрвеня 1934, с. Белаводскае, Кіргізія — 28 лютага 1983) — беларускі археолаг, гісторык. Кандыдат гістарычных навук (1965). Жонка беларускага пісьменніка Уладзіміра Караткевіча.

Біяграфія

Валянціна з маці і братам Генадзем пераехалі ў 1946—1947 гадах у Радашковічы. Пайшла ў пяты клас мясцовай школы. Маці Валянціны спачатку працавала ў пракуратуры. У адным доме знаходзіліся рэстаран, пракуратура і аднапакаёвая кватэра Ватковічаў. Аднойчы ноччу ў рэстаране выбухнулі газавыя балоны, і ўвесь будынак згарэў. Пасля ім далі новую кватэру. Маці хутка стала загадчыцай клуба. У дзявятым і першай палове дзясятага класа беларускую мову і літаратуру ў школе выкладаў Фёдар Янкоўскі, будучы вядомы вучоны, мовазнаўца. Дзякуючы яму Валянціна і іншыя вучні добра падцягнуліся^[1].

Скончыла гістарычны факультэт БДУ у 1956 годзе. Працавала ў Ашмянскім краязнаўчым і Брэсцкім гісторыка-краязнаўчым музеях, Брэсцкім педагагічным інстытуце^[2]. У тыя гады яна ўзяла шлюб, неўзабаве развялася, але прозвішча Нікіціна захавала^[1].

З 1969 г. — у Інстытуце мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклора Акадэміі навук Беларусі^[2].

Навуковая дзейнасць

Даследавала старажытнасці паморскай культуры, займалася вывучэннем гісторыі гарадоў, краязнаўствам. Член рэдкалегіі і адзін з аўтараў «Збора помнікаў гісторыі і культуры Беларусі» (т. 1—7, 1984—1988, Дзяржаўная прэмія Беларусі 1990)^[2].

Сям’я

Увосень 1967 года пазнаёмілася з Уладзімірам Караткевічам у часе чытацкай канферэнцыі па рамане «Каласы пад сярпом тваім» у Брэсце. Ажаніліся 19 лютага 1971 года^[3].

Творы

Памятники истории Витебска. Мн. 1975;
Памятники истории и культуры. Мн. 1978;
Помнікі Слоніма. Мн., 1983 (сумесна з А. Кулагіным)

Зноскі

↑ ^а ^б Дзяніс Марціновіч. Валянціна. Раздзел з кнігі «Жанчыны ў жыцці Уладзіміра Караткевіча»
↑ ^а ^б ^в Короткевич Валентина Брониславовна // Республика Беларусь: Энциклопедия в 6 т. Т. 4.: Картография — Миноговые / редкол. Г. П. Пашков и др. — Минск: БелЭн, 2007. — 768 с. ISBN 978-985-11-0385-6
↑ Верабей 2005, с. 14.

Літаратура

Короткевич Валентина Брониславовна // Республика Беларусь: Энциклопедия в 6 т. Т. 4.: Картография — Миноговые / редкол. Г. П. Пашков и др. — Минск: БелЭн, 2007. — 768 с. ISBN 978-985-11-0385-6
Верабей А. Л. Уладзімір Караткевіч. Жыццё і творчасць / Пад рэд. Гарбачэўскай Т. А.. — 2-е. — Мн.: Беларуская навука, 2005. — 271 с. — ISBN 985-08-0666-4.

[zviazda-1] а ^б Дзяніс Марціновіч. Валянціна. Раздзел з кнігі «Жанчыны ў жыцці Уладзіміра Караткевіча»

[РБЭ-2] а ^б ^в Короткевич Валентина Брониславовна // Республика Беларусь: Энциклопедия в 6 т. Т. 4.: Картография — Миноговые / редкол. Г. П. Пашков и др. — Минск: БелЭн, 2007. — 768 с. ISBN 978-985-11-0385-6

[FOOTNOTEВерабей200514-3] Верабей 2005, с. 14.

[1]

[2]

[3]

@@ Радок 6: / Радок 6: @@
 == Біяграфія ==
-Валянціна з маці і братам Генадзем пераехалі ў 1946—1947 гадах у [[Радашковічы]]. Пайшла ў пяты клас мясцовай школы. Маці Валянціны спачатку працавала ў пракуратуры. У адным доме знаходзіліся рэстаран, пракуратура і аднапакаёвая кватэра Ватковічаў. Аднойчы ноччу ў рэстаране выбухнулі газавыя балоны, і ўвесь будынак згарэў. Пасля ім далі новую кватэру. Маці хутка стала загадчыцай клуба. У дзявятым і першай палове дзясятага класа беларускую мову і літаратуру ў школе выкладаў [[Фёдар Янкоўскі]], будучы вядомы вучоны, мовазнаўца. Дзякуючы яму Валянціна і іншыя вучні добра падцягнуліся.
+Валянціна з маці і братам Генадзем пераехалі ў 1946—1947 гадах у [[Радашковічы]]. Пайшла ў пяты клас мясцовай школы. Маці Валянціны спачатку працавала ў пракуратуры. У адным доме знаходзіліся рэстаран, пракуратура і аднапакаёвая кватэра Ватковічаў. Аднойчы ноччу ў рэстаране выбухнулі газавыя балоны, і ўвесь будынак згарэў. Пасля ім далі новую кватэру. Маці хутка стала загадчыцай клуба. У дзявятым і першай палове дзясятага класа беларускую мову і літаратуру ў школе выкладаў [[Фёдар Янкоўскі]], будучы вядомы вучоны, мовазнаўца. Дзякуючы яму Валянціна і іншыя вучні добра падцягнуліся<ref name="zviazda">[[Дзяніс Марціновіч]]. [http://zviazda.by/sites/default/files/20-2014.pdf Валянціна. Раздзел з кнігі «Жанчыны ў жыцці Уладзіміра Караткевіча»]</ref>.
-Скончыла [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт]] з 1956 года. Працавала ў [[Ашмянскі краязнаўчы музей імя Ф. К. Багушэвіча|Ашмянскім краязнаўчым]] і [[Брэсцкі гісторыка-краязнаўчы музей|Брэсцкім гісторыка-краязнаўчым музеях]], [[Брэсцкі педагагічны інстытут|Брэсцкім педагагічным інстытуце]]. З 1969 г. — у [[Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклора Акадэміі навук Беларусі|Інстытуце мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклора Акадэміі навук Беларусі]].
+Скончыла [[гістарычны факультэт БДУ]] у 1956 годзе. Працавала ў [[Ашмянскі краязнаўчы музей імя Ф. К. Багушэвіча|Ашмянскім краязнаўчым]] і [[Брэсцкі гісторыка-краязнаўчы музей|Брэсцкім гісторыка-краязнаўчым музеях]], [[Брэсцкі педагагічны інстытут|Брэсцкім педагагічным інстытуце]]<ref name="РБЭ"/>. У тыя гады яна ўзяла шлюб, неўзабаве развялася, але прозвішча Нікіціна захавала<ref name="zviazda"/>.
+З 1969 г. — у [[Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклора Акадэміі навук Беларусі|Інстытуце мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклора Акадэміі навук Беларусі]]<ref name="РБЭ"/>.
 == Навуковая дзейнасць ==
-Даследавала старажытнасці [[Паморская культура|паморскай культуры]], займалася вывучэннем гісторыі гарадоў, [[краязнаўства]]м. Член рэдкалегіі і адзін з аўтараў «[[Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі|Збора помнікаў гісторыі і культуры Беларусі]]» (т. 1—7, 1984—1988, Дзяржаўная прэмія Беларусі 1990).
+Даследавала старажытнасці [[Паморская культура|паморскай культуры]], займалася вывучэннем гісторыі гарадоў, [[краязнаўства]]м. Член рэдкалегіі і адзін з аўтараў «[[Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі|Збора помнікаў гісторыі і культуры Беларусі]]» (т. 1—7, 1984—1988, [[Дзяржаўная прэмія БССР|Дзяржаўная прэмія Беларусі]] 1990)<ref name="РБЭ">{{крыніцы/Рэспубліка Беларусь: энцыклапедыя|4|Короткевич Валентина Брониславовна}}</ref>.
 == Сям’я ==
-Увосень 1967 года пазнаёмілася з [[Уладзімір Караткевіч|Уладзімірам Караткевіч]]ам у часе чытацкай канферэнцыі па рамане «[[Каласы пад сярпом тваім]]» у [[Брэст|Брэсце]]. Ажаніліся 19 лютага 1971 года{{Sfn|Верабей|2005|с=14}}.
+Увосень 1967 года пазнаёмілася з [[Уладзімір Караткевіч|Уладзімірам Караткевічам]] у часе чытацкай канферэнцыі па рамане «[[Каласы пад сярпом тваім]]» у [[Брэст|Брэсце]]. Ажаніліся 19 лютага 1971 года{{Sfn|Верабей|2005|с=14}}.
 == Творы ==