Перайсці да зместу

Ала Канстанцінаўна Тарасава

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ала Канстанцінаўна Тарасава
Дата нараджэння 25 студзеня (6 лютага) 1898
Месца нараджэння
Дата смерці 5 красавіка 1973(1973-04-05)[1][2][…] (75 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Муж Іван Міхайлавіч Масквін
Прафесія актрыса, палітык, тэатральны педагог, педагог
Гады актыўнасці з 1916
Тэатр
Узнагароды
Герой Сацыялістычнай Працы
ордэн Леніна ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга Ордэн «Знак Пашаны» медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «У памяць 800-годдзя Масквы»
народны артыст СССР Заслужаны артыст РСФСР Сталінская прэмія
IMDb ID 0850290
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ала Канстанцінаўна Тара́сава[3] (руск.: А́лла Константи́новна Тара́сова; 25 студзеня (6 лютага) 1898, Кіеў — 5 красавіка 1973, Масква) — савецкая актрыса тэатра і кіно, педагог; вучаніца С. Станіслаўскага і У. Неміровіча-Данчанкі[4]. Герой Сацыялістычнай Працы (1973), народная артыстка СССР (1937). Лаўрэат пяці Сталінскіх прэмій (1941, 1946 — двойчы, 1947, 1949). Кавалер трох ордэнаў Леніна (1948, 1967, 1973).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася 25 студзеня (6 лютага паводле старога стылю) 1998 года ў сям’і прафесара медыцынскага факультэта Кіеўскага ўніверсітэта Канстанціна Пракоф’евіча Тарасава (1865—1931) і Леанілы Мікалаеўны Тарасавай (1870—1966).

З 1906 па 1910 год вучылася ў Кіева-Пячэрскай жаночай гімназіі, у 1910—1914 гадах — у прыватнай гімназіі на Фундуклееўскай вуіцы.

З 1914 жыла ў Маскве, вучылася ў прыватнай Школе драматычнага мастацтва Масаліцінава, Аляксандрава і Падгорнага, хадзіла на лекцыі Маскоўскім гарадскім народным універсітэце імя Шаняўскага. У 1916 годзе Школу пераўтварылі ў Другую студыю Маскоўскага Мастацкага тэатра.

З 1916 года іграла ў спектаклях ММТ. Падчас Грамадзянскай вайны з 19919 па 1922 года гастралявала з «Качалаўскай групай». Колькі часу жыла ў ЗША. З 1923 года гастралявала з групай за мяжою. З 1925 — у трупе Маскоўскага Мастацкага Акадэмічнага тэатра, дзе праслужыла да канца дзён.

Тарасава праславілася ў васямнаццаць гол, сыграўшы ў п’есе Зінаіды Гіпіус «Зялёнае кальцо». Асаблівы поспех мела ў спектаклях па п’есах А. П. Чэхава.

З 1951 па 1955 года Ала Тарасава — дырэктарка ММАТа, з 1970 па 1973 год — старшыня Савета старэйшын ММАТа. З 1967 года была педагогам у Школе-студыі ММАТа (з 1968 года — прафесарам).

Член КПСС з 1954 года. . ДЭпутат ВЯрховнага Савета СССР 3—5 скліканняў (1952—1960).

Сканала 5 кастрычніка 1973 года ў Маскве, пахавана на Увядзенскіх могілках.

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

Ала Тарасава мела двух братоў — Яўгенія і Геолгія, і дзвюх сясцёр — Алену і Ніну, дачка каторай — Галіна Каліноўская — таксама стала акторкай ММАТ і народнай артысткай РСФСР. Тарасава тройцы была замужам. Першы муж — Аляксандр Кузьмін, сын ад іх шлюба — Аляксей Кузьмін-Тарасаў. Дрцгі муж — Іван Масквін (1874—1946) — актор, тэатральны рэжысёр. Радчас шлюбу абое супругі набылі званне Народнага артыса СССР. Трэці раз Тарасава была ў шлюбе з генерал-маёрам авіяцыі Аляксандрам Проніным.

Званні і ўзнагароды[правіць | правіць зыходнік]

  • Герой сацыялістычнай працы(1973)
  • Заслужаная артыстка РСФСР (1933)
  • Народная артыстка СССР (1937)
  • Сталінская прэмія першай ступені (1941) — за выдатныя дасягненні ў сферы тэатральна-драматычнага мастацтва
  • Сталінская прэмія першай ступені (1946) — за выкананне ролі Юліі Тугіной у спектаклі «Последняя жертва» А. М. Астроўскага
  • Сталінская прэмія другой ступені (1946) — за за выкананне ролі Кручынінай у фільме «Без вины виноватые» (1945)
  • Сталінская прэмія першай ступені (1947) — за выкананне ролі Лізы Мураўёвай у спектаклі «Победители» Б. Ф. Чырскова
  • Сталінская прэмія першай ступені (1949) — за выкананне ролі Соф’і Раманаўны ў спектаклі «Зелёная улица» А. А. Сурава
  • Тры ордэны Леніна (1948, 1967, 1973)
  • Ордэн Кастрычніцкай рэвалюцыі (1978)
  • Ордэн працоўнага чырвонага сцяга (03.05.1937) — за выдатныя заслугі развіцця ў справе рускага тэатральнага мастацтва
  • Ордэн «Знак Пошаны» (23.03.1938) — в сувязі з выпускам «выбітных кінафільмаў, што атрымалі аднадушнае адабрэнне гледачоў» —«Ленин в Октябре», «Петр I» і «Богатая невеста»
  • Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
  • Медаль «У памяць 800-годдзя Масквы»

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. а б в Тарасова Алла Константиновна // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  2. Alla Konstantinovna Tarasova // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. БелЭн 2002.
  4. Тара́сава Ала Канстанцінаўна // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 436. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]