Алькантара (рыцарскі ордэн)

Алькантара — адзін з найстарэйшых духоўных рыцарскіх ордэнаў Іспаніі.

Ордэн Алькантара заснавалі браты дон Суэра і дон Гомес Фернандэс Бар'ентас у 1156 годзе як ваеннае таварыства для абароны супраць маўраў новапабудаванай пагранічнай крэпасці Сан-Хуліан-дэ-Пераль (Перэйра).

Папа Рымскі Аляксандр III 29 снежня 1177 года ўзвёў гэта таварыства ў духоўны рыцарскі ордэн і надаў яму статут Бенедыкта Нурсійскага. Ад караля кастыльскага Фердынанда II ён атрымаў шматлікія льготы, а Папа Цэлесцін III дараваў яму ў 1197 годзе шмат прывілеяў, падпарадкаваў непасрэдна папскаму прастолу і ўсклаў на яго абавязак абараняць хрысціянскую веру і весці вечную вайну з маўрамі.

Альфонса IX у 1218 годзе падарыў ордэну горад Алкантару, ад імя якога ордэн стаў з таго часу называцца і куды ён перанёс сваё месцазнаходжанне. Ён распаўсюдзіўся па ўсёй Іспаніі і ўзбагаціўся, але з прычыны ўнутраных нязгод страціў сілу і ўплыў, пакуль зноў не ўзняўся ў 1479 годзе, у праўленне гросмайстра дон Хуана дэ Суньігі.

Пры Фердынандзе V у 1494 годзе сан гросмайстра быў злучаны з санам іспанскага караля. У 1540 годзе рыцары ордэна былі вызваленыя ад зароку цноты і атрымалі дазвол уступаць у шлюб, а затым далі чатыры зарокі: беднасці, шлюбнай цноты, паслушэнства і абароны вучэння аб бязгрэшным зачацці Марыі.

Да заняцця Іспаніі французамі ў 1808 годзе ордэн валодаў 37 графствамі з 53 гарадамі і вёскамі, з якіх пасля Рэстаўрацыі яму была вернута толькі невялікая частка. Лібералы некалькі разоў скасоўвалі яго, а пры Ізабеле II і Амадэю ён існаваў толькі ў выглядзе ордэна ваенных заслуг.

У час Рэспублікі ў 1873 годзе ордэн Алькантара быў яшчэ раз скасаваны, але зноў адноўлены ў 1875 годзе Альфонсам XII. Ордэнскі знак, які складаецца з 1441 года з зялёнага мальтыйскага крыжа, канцы якога злучаныя залатымі лініямі, носіцца на зялёнай стужцы на шыі, а затканы шоўкам — на фраку і белай мантыі. На гербе ордэна намалявана грушавае дрэва (па-ісп. peral) з двума рысамі.

Кавалеры[правіць | правіць зыходнік]

Луіс дэ Авіла і Суньіга (1500—1564) — іспанскі дыпламат, военачальнік і гісторык.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Алкантара, рыцарский орден // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
Анонимные авторы.. Испанские средневековые хроники: Хроника Карденьи I. Хроника Карденьи II. Анналы Толедо I. Анналы Толедо II. Анналы Толедо III. (нявызн.). www.kuprienko.info (А. Скромницкий) (24 жніўня 2011). Архівавана з першакрыніцы 4 снежня 2012. Праверана 17 лістапада 2012.