Алянёк (рака)
Алянёк | |
---|---|
як. Өлөөн, руск. Оленёк | |
Характарыстыка | |
Даўжыня | 2270 км |
Басейн | 219 000 км² |
Расход вады | 1 210 м³/с (у вусці) |
Вадацёк | |
Выток | Сярэднесібірскае пласкагор'е |
• Месцазнаходжанне | Вілюйскае плато |
• Каардынаты | 67°35′17″ пн. ш. 105°09′16″ у. д.HGЯO |
Вусце | Алянёцкі заліў |
• Месцазнаходжанне | каля пасёлка Усць-Алянёк |
• Вышыня | 0 м |
• Каардынаты | 72°59′01″ пн. ш. 119°47′40″ у. д.HGЯO |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Мора Лапцевых |
|
|
Краіна | |
Рэгіёны | Краснаярскі край, Якуція |
Код у ДВР | 18020000112117600047229 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Алянё́к (якуцк.: Өлөөн, руск.: Оленёк) — рака ва Усходняй Сібіры, у Расіі, у Краснаярскім краі і Якуціі.
Даўжыня ракі 2270[1] (2292[2]) км. Плошча вадазбору 219 000 км². Сярэднегадавы расход вады ў вусці 1210[2] (1290[3]) м³/сек. Сярэдні аб’ём гадавога сцёку 40,714[3] км³/год. Рака выцякае з невялікага возера на паўночнай ускраіне Вілюйскага плато. Працякае ў паўночнай частцы Сярэднесібірскага пласкагор’я і па Паўночна-Сібірскай нізіне. Пры ўпадзенні ў Алянёцкі заліў мора Лапцевых каля пасёлка Усць-Алянёк, утварае дэльту плошчай 475 км². Жыўленне ракі мяшанае з перавагай снегавога[3]. Замярзае ў канцы верасня — пачатку кастрычніка, вызваляецца ад лёду ў канцы мая — першай палове чэрвеня. Суднаходная на адлегласці 921 км ад вусця[1].
Прытокі: Сыа-Юрэгэ, Булунг-Юрэгэ, Чарчык, Хангаа-Юрэгэ, Сааскы-Суурт, Мэнгэ-Юрэгэ, Улахан-Таймыылыыр, Улахан-Юрэгэ, Таас-Юрэх, Туустаах, Балаганнаах, Кукюр, Табын, Кулумас, Хаардаах, Сылганнаах, Кэрэх-Юрэгэ, Чускууна, Таркукуй, Растаргуй, Кыран, Амыдай, Усуна, Ючугей, Арлоўка, Хаса-Юрэгэ, Ніжняя Томба, Верхняя Томба, Бакалакта і інш.[1]
Каля ракі населеныя пункты Алянёк, Харыялах, Таймылыр, Усть-Алянёк[3].
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в Река Оленёк // Государственный водный реестр РФ (руск.)
- ↑ а б Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 317. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
- ↑ а б в г Оленёк // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).
- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 317. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Река Оленёк (руск.) — інфармацыя пра аб'ект у Дзяржаўным водным рэестры РФ.
- Фролова Н. Л., Жук В. А. Оленёк // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
- Оленёк (река) // Сайт «Планета Земля» Geosfera.Org (руск.)
- Энциклопедия ЯСИА(недаступная спасылка) (руск.)