Перайсці да зместу

Аліна Аляксандраўна Гарнасько

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аліна Гарнасько
Агульная інфармацыя
Пол жаночы
Спецыялізацыя мастацкая гімнастыка
Клуб БФСТ «Дынама»
Нарадзілася 9 жніўня 2001(2001-08-09) (23 гады)
Грамадзянства  Беларусь
Альма-матар
Гады кар’еры 2015 — цяперашні час
Трэнеры Марына Лобач
Рост 175 см
Вага 51 кг
Узнагароды і медалі
Летнія Алімпійскія гульні
Бронза Токіа 2020 асабістае першынство
Чэмпіянаты свету
Бронза Баку 2019  (руск.) (бел. каманднае першынство
Срэбра Кітакюсю 2021 абруч
Бронза Кітакюсю 2021 мяч
Золата Кітакюсю 2021 стужка
Чэмпіянаты Еўропы
Срэбра Кіеў 2020  (укр.) (бел. асабістае першынство
Срэбра Баку 2019  (укр.) (бел. каманднае першынство
Срэбра Будапешт 2017  (руск.) (бел. каманднае першынство
Бронза Будапешт 2017  (руск.) (бел. мяч
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
Заслужаны майстар спорту Рэспублікі Беларусь
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аліна Аляксандраўна Гарнасько (нар. 9 жніўня 2001, Мінск, Беларусь) — беларуская гімнастка. Бронзавая прызёрка летніх Алімпійскіх гульняў 2020 года ў мастацкай гімнастыцы. Чэмпіёнка свету 2021 года ў практыкаванні са стужкай. Заслужаны майстар спорту Рэспублікі Беларусь (2022)[1].

Асабістае жыццё

[правіць | правіць зыходнік]

Навучаецца ў Беларускім дзяржаўным універсітэце фізічнай культуры.

Кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Пачала займацца мастацкай гімнастыкай ва ўзросце трох гадоў у Мінску па ініцыятыве бацькоў. Першым трэнерам стала Ірына Аляксандраўна Нехарошкава (Старасвецкая) у секцыі мастацкай гімнастыкі цэнтра «Працоўныя рэзервы». З 10 гадоў трэніруецца пад кіраўніцтвам Марыны Лобач[2].

Юніёры

[правіць | правіць зыходнік]

2015

[правіць | правіць зыходнік]

Аліна Гарнасько заваявала мноства медалёў у серыях Кубка свету сярод юніёраў  (руск.) (бел. і Гран-пры сярод юніёраў  (руск.) (бел.. Яна ненадоўга ўдзельнічала ў складзе беларускай групы, якая ўдзельнічала ў Чэмпіянаце Еўропы 2015 года  (руск.) (бел., дзе Беларусь выйграла срэбра групы ў мнагабор’і і золата ў 5 мячах. Адразу пасля гэтага яна зноў пачала спаборнічаць як індывідуальная гімнастка. 16-18 кастрычніка яна выступала на Міжнародным турнірным кубку ў Тарце, дзе ўзяла бронзавы медаль у шматбор’і сярод юніёраў (59 500), саступіўшы Ганне Сакаловай і Марыі Сяргеевай  (англ.) (бел.. Гэта быў яе першы індывідуальны конкурс у гэтым годзе.

2016

[правіць | правіць зыходнік]

У 2016 годзе яна пачала сезон спаборніцтваў у Венгрыі на Міжнародным турніры Gracia Fair Cup, дзе выйграла залатое мнагабор’е ў юніёрскай катэгорыі. На міжнародным турніры Кубак Аліны  (руск.) (бел. у Маскве яна выйграла золата ў булавах і скакалцы, бронзу ў абручы і срэбра ў камандным заліку[3]. Яна таксама ўдзельнічала ў міжнародным турніры «Балтыйскі абруч» у Рызе, Латвія, выйграўшы сярэбраны медаль у мнагаборстве сярод юніёраў. На Чэмпіянат Еўропы 2016 года сярод юніёраў  (руск.) (бел. у Халоне  (руск.) (бел. Аліна Гарнасько выйграла 2 сярэбраныя медалі ў камандзе (разам з Юліяй Ісачанка, Юліяй Еўчык  (англ.) (бел.) і ў фінале ў абручы (нічыя з ізраільцянкай Ніколь Зелікман  (англ.) (бел.[4]. 9-11 верасня Гарнасько разам са старэйшымі партнёркамі па камандзе Кацярынай Галкінай і Ганнай Бажко  (англ.) (бел. прадстаўлялі каманду «Дынама» на штогадовым Кубку Aeon 2016 у Токіа, дзе яны выйгралі каманднае срэбра і ўзялі срэбра ў юніёрскім мнагабор’і.

Сеньёры

[правіць | правіць зыходнік]

2017

[правіць | правіць зыходнік]

У сезоне 2017 года, Аліна зрабіла сеньёрскі міжнародны дэбют падчас спаборніцтваў L.A. Lights. Затым яна выступала на Міжнародным турніры сеньёрак у Маскве, на кубку Аліны, дзе заняла 4-е месца ў мнагабор’і. На Гран-пры ў Кіеве ў 2017 годзе  (руск.) (бел. яна заняла 10-е месца ў мнагабор’і. Яна заняла 5-е месца ў мнагабор’і на Гран-пры 2017 года  (руск.) (бел., яна прайшла ў фіналы трох прадметаў і атрымала бронзу з булавамі. З 31 сакавіка па 2 красавіка Аліна Гарнасько ўдзельнічала ў Гран-пры ў Марбельі  (руск.) (бел., заняўшы 9-е месца ў мнагабор’і і кваліфікавалася ў 2 фіналы спаборніцтваў, дзе заваявала бронзу са стужкай. Яна ўдзельнічала ў сваёй першай сустрэчы на этапе Кубка свету на этапе Кубка свету ў Пезара  (англ.) (бел., дзе яна заняла 8-е месца ў мнагабор’і і прайшла ў фіналы 2 прадметаў[5][6], фінішуючы 5-й з булавамі і 7-й з абручом[7]. На этапе Кубка свету ў Баку  (англ.) (бел. яна заняла 4-е месца ў фінале мнагабор’я, а таксама заваявала бронзу ў фінале са стужкай і абручом[8]. 5-7 мая Гарнасько ўдзельнічала ў этапе Кубка свету ў Сафіі  (англ.) (бел., зноў заняўшы 4-е месца ў мнагабор’і, яна прайшла у фіналы 3 прадметаў і выйграла золата з булавамі, бронзу з мячом і 7-е месца са стужкай. 19-21 мая Гарнасько разам з партнёркай па камандзе Кацярынай Галкінай прадстаўляла сеньёрак Беларусі на Чэмпіянаце Еўропы 2017 года  (руск.) (бел., яна прайшла кваліфікацыю ва ўсіх фіналах прадметаў, узяўшы бронзу з мячом, 4-е месца з булавамі, 5-е са стужкай і 7-е з абручом. Наступнае мерапрыемства Аліны Гарнасько адбылося на этапе Кубка свету ў Гвадалахары  (англ.) (бел., дзе яна заваявала бронзу ў мнагабор’і, яна прайшла ў фіналы трох прадметаў: узяла срэбра з абручом, бронзу з мячом і 7-е месца з булавамі.

7-9 ліпеня Гарнасько заняла 16-е месца ў мнагабор’і на этапе Кубка свету ў Берліне  (англ.) (бел., яна прайшла кваліфікацыю ў фінале стужкі. Гарнасько выступала з чатырма прадметамі на Сусветных гульнях  (руск.) (бел. у Уроцлаве, Польшча, з 20 па 30 ліпеня, яна прайшла кваліфікацыю ў двух фіналах з прадметами, заняўшы 4-я месцы ў абручы і мячы. 4-6 жніўня Гарнасько ўдзельнічала ў этапе Кубка свету ў Мінску  (англ.) (бел., заваяваўшы срэбра ў мнагабор’і, саступіўшы Аляксандры Салдатавай  (руск.) (бел., яна прайшла кваліфікацыю ва ўсіх 4 фіналах прадметаў, заваяваўшы 2 сярэбраныя медалі з мячом і стужкай, бронзу з булавамі і 7-е месца з абручом.

11-13 жніўня Гарнасько ўдзельнічала ў этапе Кубка свету ў Казані  (англ.) (бел., заняўшы 9-е месца ў мнагабор’і. Яна прайшла кваліфікацыю ў фінале абруча, дзе заняла 5-е месца.

30 жніўня — 3 верасня Гарнасько і Кацярына Галкіна выступалі ў індывідуальных спаборніцтвах за Беларусь на чэмпіянаце свету 2017  (руск.) (бел. у Пезара, Італія; яна прайшла ў фінал з булавамі і заняла 7-е месца. У фінале мнагабор’я Гарнасько стала 13-й[9]. 29 верасня — 1 кастрычніка Гарнасько павінна была ўдзельнічаць у штогадовым клубным Кубку свету «Кубак Эона» ў Токіа, Японія; аднак яна знялася перад пачаткам спаборніцтваў з-за траўмы. Ёй зрабілі аперацыю на калене 8 лістапада ў клініцы Геліяс імя Эміля фон Берынга ў Берліне, Германія.

2018

[правіць | правіць зыходнік]

Сезон 2018 года пачала з турніру Baltic Hoop, дзе заняла 9-е месца ў мнагабор’і і заваявала сярэбраны медаль у фінале ў практыкаваннях з мячом[10]. Затым заваявала сярэбраны медаль у мнагабор’і на міжнародным турніры Deriguina Cup у Кіеве. Пазней стала вядома аб тым, што Аліна не прыме ўдзел у спаборніцтвах да канца сезона з-за раней перанесенай аперацыі на шчыкалатцы. Акрамя таго, гімнастку турбавала траўма спіны. З-за апошняй траўмы была вымушана цалкам прапусціць сезон[11].

2019

[правіць | правіць зыходнік]

У 2019 годзе пачала сезон на турніры L.A. Lights, дзе выйграла золата ў мнагабор’і і ў практыкаваннях з булавамі, заняла 3-е месца ў практыкаваннях з абручом і мячом. У маі прыняла ўдзел на Чэмпіянаце Еўропы ў Баку[12]. Аліна заваявала сярэбраны медаль у камандных спаборніцтвах[13]. У верасні прадставіла Беларусь у індывідуальных спаборніцтвах на Чэмпіянаце свету ў Баку і заваявала бронзавы медаль у камандных спаборніцтвах[14]. У кастрычніку Аліна ўдзельнічала ў Aeon Cup разам з Кацярынай Галкінай і Дар’яй Ткачовай. Гімнасткі заваявалі бронзавы медаль у камандных спаборніцтвах, уступіўшы Расіі і Украіне.

2020

[правіць | правіць зыходнік]

У 2020 годзе прыняла ўдзел у Гран-пры ў Брно, дзе заваявала залаты медаль у мнагабор'і, апярэдзіўшы ўкраінку Крысціну Пагранічную  (руск.) (бел. і балгарку Барану Калейн  (руск.) (бел. з агульнай сумай 89,950. Яна таксама ўдзельнічала ў Міжнародным турніры Марыны Лобач і заваявала залаты медаль у мнагабор'і (105,850). Выйграла яшчэ два золата ў практыкаваннях з мячом і булавамі і два сярэбраныя медалі ў практыкаваннях з абручом і стужкай[15]. У лістападзе выступіла на Чэмпіянаце Еўропы ў Кіеве, дзе заваявала сярэбраны медаль у мнагабор'і, набраўшы аднолькавую суму балаў з Ліной Ашрам  (руск.) (бел. (100,900), якая ўзяла золата[16].

2021

[правіць | правіць зыходнік]
На беларускай паштовай марцы 2021 года Аліна Гарнасько — у цэнтры

У 2021 годзе ў рамках Алімпійскіх гульняў у Токіа прынесла Беларусі бронзавы медаль у асабістым мнагабор'і[17]. У кастрычніку 2021 года заваявала камплект узнагарод на чэмпіянаце свету ў японскім Кітакюсю[18]. Заняла трэцяе месца ў рэйтынгу найлепшых спартсменаў Беларусі 2021 года па версіі Parimatch[19].

2022

[правіць | правіць зыходнік]

У 2022 годзе Аліна пачала сезон на Гран-пры  (англ.) (бел. Тарту ў Эстоніі. Яна заваявала залаты медаль у мнагабор'і з абручом, мячом і стужкай і сярэбраны медаль у фінале з булавамі.

7 сакавіка Міжнародная федэрацыя гімнастыкі адхіліла ўсіх расійскіх і беларускіх спартсменаў ад спаборніцтваў да далейшага паведамлення з-за эскалацыі расійскага ваеннага ўварвання ва Украіну.

Палітычныя погляды

[правіць | правіць зыходнік]

Падпісала адкрыты ліст спартыўных дзеячаў краіны, якія выступаюць за дзеючую ўладу Беларусі пасля жорсткіх падаўленняў народных пратэстаў у 2020 годзе[20][21].

Зноскі

  1. ↑ Прадстаўнікі сферы спорту ўзнагароджаны ордэнамі і медалямі за дасягненне высокіх спартыўных вынікаў на летніх Алімпійскіх і Паралімпійскіх гульнях у Токіа // Афіцыйны інтэрнэт-партал Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, 14 студзеня 2022.
  2. ↑ Писарев, Владимир. Гимнастка Алина Горносько: «Свободное время трачу на сон и восстановление» (руск.)(недаступная спасылка). «Минск-Новости» (13 снежня 2020). Архівавана з першакрыніцы 5 жніўня 2021. Праверана 5 жніўня 2021.
  3. ↑ Exciting competition in Moscow marks beginning of Rhythmic Gymnastics season(недаступная спасылка). European Union of Gymnastics (24 лютага 2016). Архівавана з першакрыніцы 14 January 2017. Праверана 15 April 2017.
  4. ↑ Russian Rhythmic group rules in Holon(недаступная спасылка). European Union of Gymnastics (17 чэрвеня 2016). Архівавана з першакрыніцы 14 June 2016. Праверана 15 April 2017.
  5. ↑ Alina Harnasko. 2017 Rhythmic Worlds, Pesaro (ITA) - Qualifications Clubs. Праверана 2018-08-18.
  6. ↑ Alina Harnasko. 2017 Rhythmic Worlds, Pesaro (ITA) - Qualifications Hoop. Праверана 2018-08-18.
  7. ↑ 2017 Pesaro World Cup Results(недаступная спасылка). gymresult.it. Архівавана з першакрыніцы 16 красавіка 2017. Праверана 10 мая 2021.
  8. ↑ Baku World Cup 2017 results.(недаступная спасылка)
  9. ↑ 35th WORLDS of RHYTHMIC GYMNASTICS 2017. gymmedia (3 верасня 2017).
  10. ↑ "Results. Baltic Hoop 2018". 2018-03-04. Архівавана з арыгінала 7 жніўня 2021. Праверана 2021-08-07. Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 7 жніўня 2021. Праверана 3 ліпеня 2022.
  11. ↑ https://www.gymnastics.sport/site/athletes/bio_detail.php?id=40622
  12. ↑ "Алина Гарнаско: ЧЕ по художественное гимнастике в Баку оставляет очень теплые впечатления". 2019-05-18. Праверана 2021-08-07.
  13. ↑ "Team Results" (PDF). 2019-05-18. Праверана 2021-08-07.
  14. ↑ "Белорусские "художницы" в командном турнире на ЧМ в Баку стали третьими". 2019-09-19. Праверана 2021-08-07.
  15. ↑ "Подведены итоги Кубка Марины Лобач 2020". 2020-11-08. Праверана 2021-08-07.
  16. ↑ "Студентки БГУФК Алина Горносько и Анастасия Салос завоевали медали на Чемпионате Европы по художественной гимнастике в Киеве". 2020-11-30. Праверана 2021-08-07.
  17. ↑ "Алина Горносько стала бронзовым призером олимпийского турнира по художественной гимнастике". 2021-08-07. Праверана 2021-08-07.
  18. ↑ Алина Горносько выиграла золотую медаль ЧМ по художественной гимнастике (руск.). СпортНавины.
  19. ↑ Топ-10 спортсменов Беларуси 2021 года (руск.). Parimatch News. новости, тексты, результаты (30 снежня 2021). Праверана 29 студзеня 2022.
  20. ↑ Стало известно, кто подписал открытое письмо спортсменов, выступающих за власть (руск.)(недаступная спасылка) (24 лістапада 2020). Архівавана з першакрыніцы 24 лістапада 2020. Праверана 24 лістапада 2020.
  21. ↑ Подписи. Праверана 8 снежня 2020.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Аліна_Аляксандраўна_Гарнасько&oldid=4793497"