Перайсці да зместу

Антон Ігаравіч Шрамчанка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Антон Шрамчанка)
Футбол
Антон Шрамчанка
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Антон Ігаравіч Шрамчанка
Нарадзіўся 12 сакавіка 1993(1993-03-12)[1] (31 год)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 165 см
Вага 61 кг[1]
Пазіцыя паўабаронца, нападнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб Казахстан Жэтысу
Нумар 20
Маладзёжныя клубы
2006—2010 Беларусь Суворавец (Мінск)
Клубная кар’ера[* 1]
2010—2014 Беларусь Дняпро (Магілёў) 78 (9)
2012 →  Беларусь Дняпро-2 (Магілёў) 14 (11)
2015 Беларусь Белшына (Бабруйск) 24 (3)
2016 Беларусь Дынама (Мінск) 6 (1)
2017 Беларусь Дняпро (Магілёў) 28 (4)
2018—2019 Беларусь Гомель 57 (5)
2020—2022 Беларусь Мінск 83 (12)
2023 Беларусь Шахцёр (Салігорск) 12 (3)
2023 Казахстан Мактаарал (Атакент) 10 (1)
2024— Казахстан Жэтысу (Талдыкарган)
Нацыянальная зборная[* 2]
2013—2014 Беларусь Беларусь (да 21) 8 (1)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 29 лютага 2024.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 8 сакавіка 2014

Антон Шрамчанка (нар. 12 сакавіка 1993, Рагачоў) — беларускі футбаліст, паўабаронца казахстанскага клуба «Жэтысу» з Талдыкаргана.

Клубная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Пачаў займацца футболам у родным Рагачове, а ва ўзросце 13 гадоў паступіў у спецыяльны футбольны клас Мінскага сувораўскага вучылішча, дзе вучыўся на працягу чатырох гадоў. Пасля заканчэння вучылішча ў 2010 годзе стаў выступаць за дубль магілёўскага «Дняпра», а на наступны год дэбютаваў у аснове. Першую палову 2012 года правёў у складзе фарм-клуба «Дняпро-2», пасля вярнуўся ў асноўную каманду і дапамог ёй выйграць Першую лігу.

Сезон 2013 распачаў на лаўцы запасных, але пазней замацаваўся ў асноўным складзе, звычайна гуляў на пазіцыі левага флангавага нападніка. Выдатна праявіў сябе і ў выніку з 5 галамі стаў найлепшым бамбардзірам клуба ў сезоне. У сезоне 2014 гуляў ужо не так паспяхова: забіў 2 мячы ў чэмпіянаце, нярэдка заставаўся на лаўцы запасных. Па выніках сезона «Дняпро» зноў вылецеў у Першую лігу.

У сакавіку 2015 года прыбыў на прагляд у бабруйскую «Белшыну»[2] і ў выніку пачаў у гэтым клубе сезон 2015. Замацаваўся ў складзе «Белшыны», выступаў на пазіцыі цэнтральнага нападніка або ўскрайняга паўабаронцы.

У студзені 2016 года, пасля прыходу ў «Белшыну» новага кіраўніцтва, вырашыў пакінуць клуб[3]. Неўзабаве цікавасць да Шрамчанкі стала праяўляць мінскае «Дынама», і пасля прагляду ў лютым той стаў іграком мінчан[4]. Пачатак сезона 2016 прапусціў з-за траўмы, вярнуўся на поле ў чэрвені, але не здолеў замацавацца ў асноўным складзе дынамаўцаў. У снежні 2016 года па заканчэнні кантракта пакінуў сталічны клуб[5].

Са студзеня 2017 года зноў трэніраваўся разам з магілёўскім «Дняпром» і ў лютым падпісаў кантракт з клубам[6]. Пачынаў сезон у стартавым складзе магіляўчан, у другой палове сезона стаў часцей выхадзіць на замену. У студзені 2018 года пакінуў магілёўскі клуб[7] і неўзабаве стаў іграком «Гомеля»[8].

У сезоне 2018 быў трывалым іграком асновы «Гомеля», правёў усе 30 матчаў чэмпіянату Беларусі і два кубкавых. У снежні 2018 года падоўжыў кантракт з гомельскім клубам[9]. У сезоне 2019 заставаўся іграком стартавага складу, але не здолеў выратаваць каманду ад вылету ў Першую лігу. У снежні 2019 года пакінуў «Гомель»[10].

У студзені 2020 года падпісаў аднагадовы кантракт з «Мінскам»[11]. Стаў адным з асноўных ігракоў каманды. У студзені 2022 года падоўжыў кантракт да канца сезона 2022[12]. Паспяхова правёў сезон 2022, з 12 галявымі перадачамі стаў найлепшым асістэнтам чэмпіянату; з лета стаў таксама капітанам «Мінска».

У снежні 2022 года па заканчэнні кантракта пакінуў сталічны клуб[13] і неўзабаве падпісаў двухгадовае пагадненне з салігорскім «Шахцёрам»[14]. Стаў іграком стартавага складу каманды. У ліпені 2023 года пакінуў салігорскі клуб[15] і хутка далучыўся да казахстанскага «Мактаарала»[16]. У лютым 2024 года, пасля таго як «Мактаарал» не быў дапушчаны да новага сезона Прэм’ер-лігі, перайшоў у «Жэтысу»[17].

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

9 верасня 2013 дэбютаваў у моладзевай зборнай Беларусі ў адборачным матчы моладзевага чэмпіянату Еўропы супраць Францыі. Усяго за зборную згуляў 8 матчаў.

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ а б в https://fcminsk.by/player/anton-shramchenko/
  2. ↑ Антон Шрамченко на просмотре в "Белшине" (руск.). football.by (5 сакавіка 2015). Праверана 29 лютага 2024.
  3. ↑ Антон Шрамченко: «Решил уйти, от прошлогодней «Белшины» все равно мало что осталось» (руск.). by.tribuna.com.
  4. ↑ Хващинский, Шрамченко и Козлов подписали контракты с минским "Динамо" (руск.). football.by (12 лютага 2016). Праверана 29 лютага 2024.
  5. ↑ Минское "Динамо" покинуло пятеро футболистов (руск.). football.by (15 снежня 2016). Праверана 29 лютага 2024.
  6. ↑ Антон Шрамченко подписал контракт с "Днепром" (руск.). football.by (18 лютага 2017). Праверана 29 лютага 2024.
  7. ↑ Терещенко, Шрамченко, Тупчий покинули «Днепр». Павлов может продлить контракт (руск.). by.tribuna.com.
  8. ↑ Шрамченко подписал контракт с "Гомелем" (руск.). football.by (24 студзеня 2018). Праверана 29 лютага 2024.
  9. ↑ Шрамченко продлил контракт с "Гомелем" (руск.). football.by (4 снежня 2018). Праверана 29 лютага 2024.
  10. ↑ Шрамченко расстался с "Гомелем" (руск.). football.by (31 снежня 2019). Праверана 29 лютага 2024.
  11. ↑ Официально: Шрамченко пописал годичный контракт с "Минском" (руск.). football.by (13 студзеня 2020). Праверана 29 лютага 2024.
  12. ↑ Шрамченко и Хващинский будут защищать цвета "Минска" (руск.). football.by (10 студзеня 2022). Праверана 29 лютага 2024.
  13. ↑ Футбол. "Минск" объявил об уходе 16 футболистов. Среди них Хващинский и Шрамченко (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (1 снежня 2022). Архівавана з першакрыніцы 19 снежня 2022. Праверана 19 снежня 2022.
  14. ↑ Футбол. Антон Шрамченко подписал контракт с солигорским "Шахтером" (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (22 снежня 2022). Архівавана з першакрыніцы 23 снежня 2022. Праверана 23 снежня 2022.
  15. ↑ "Шахтер" объявил о расставании со Шрамченко. За ним могут последовать еще как минимум 5 футболистов (руск.). football.by (4 ліпеня 2023). Праверана 29 лютага 2024.
  16. ↑ Шрамченко стал одноклубником Юденкова в "Мактаарале" (руск.). football.by (9 ліпеня 2023). Праверана 29 лютага 2024.
  17. ↑ Антон Шрамченко перешел в "Жетысу" (руск.). football.by (29 лютага 2024). Праверана 29 лютага 2024.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Антон_Ігаравіч_Шрамчанка&oldid=4752929"