Антон Эдмундавіч Гедройц
Антон Эдмундавіч Гедройц | |
---|---|
Дата нараджэння | 21 лютага 1848 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 26 кастрычніка 1909 (61 год) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | навуковец |
Навуковая сфера | геалогія |
Альма-матар | Екацерынаслаўскае вышэйшае горнае вучылішча |
Вядомы як | даследчык Забайкалля, басейна Амудар'і, Балтыі |
Антон Эдмундавіч Гедройц (21 лютага 1848, в. Карвіс , Вільнюскі павет — 26 кастрычніка 1909) — геолаг, даследчык Забайкалля, Амудар'і і краін Балтыі, адзін з першых супрацоўнікаў геалкама (геалагічнага камітэта)[1].
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Паходзіў са старажытнага роду Гедройцаў.
Скончыў Екацерынаслаўскае вышэйшае горнае вучылішча і Горную акадэмію ў Фрайбергу .
Упершыню апісаў адклады мелавога, трацічнага і чацвярцічнага перыядаў у басейне Нёмана. Па даручэнні Мінералагічнага таварыства (1878) даследаваў Віленскую, Гродзенскую, Мінскую, Валынскую губерні, паўночную частку Царства Польскага, Палессе. Склаў геалагічную карту гэтых тэрыторый. Справаздача гэтых даследаванняў была апублікавана ў 1886—1887 гадах[2]. У 1881-84 даследаваў басейн Прыпяці, выказаў думку аб ледавіковым паходжанні покрыўных адкладаў Палесся[1].
Сапраўдны член Рускага геаграфічнага таварыства з 1880 года. На працягу многіх гадоў даследаваў Літву, Беларусь і прылеглыя раёны Польшчы. Апублікаваў у 1895 зводную працу па геалогіі дадзенага шырокага рэгіёну Балтыі.
Даследаваў даліну р. Амудар'і. У дадзеным рэгіёне вельмі важнымі з'яўляюцца яго працы па даліне Узбоя. Па меры вывучэння сярэднеазіяцкіх рэк, Гедройц адным з першых прыйшоў да высновы, што Узбой — гэта старажытнае рэчышча Аму-Дар'і, што ўпадала раней у Каспійскае мора.
У 1895-98 працаваў у складзе забайкальскай горнай партыі, пад кіраўніцтвам У. А. Обручава. Правёў геалагічныя пошукі на трасе будоўлі чыгункі ўздоўж р. Шылкі ад Нерчынска да сяла Пакроўка. Зрабіў петраграфічнае апісанне гранітаў, таналітаў , парфіраў, іншых вывергнутых парод Усходняй Сібіры. У даліне р. Шылка яго асноўную ўвагу прыцягвала вывучэнне плутанічных і метамарфічных горных парод, залатаносных россыпаў і розных рудапраяўленняў — Ag-Pb, Hg, Fe, Mn, графіту. Паставіў пытанне аб дэталёвых даследаваннях і выведцы каменнавугальных радовішчаў уздоўж р. Букачача. Вывучыў і апісаў вуглякіслую мінеральную крыніцу ў даліне р. Кахталга. Устанавіў наяўнасць чатырох добра акрэсленых хрыбтоў у паўднёва-заходняй частцы Усходняга Забайкалля. Гедройц назваў іх Газімура-Ундзінскі (цяпер Газімурскі), Нерчынскі , Урулюнгуе-Борзінскі (цяпер Клічкінскі ) і Урулюнгуе-Аргунскі (цяпер Аргунскі). Разам з А. П. Герасімавым апісаў хрыбет , названы імем Эрмана . Унёс выпраўленні і ўдакладніў карту р. Аргунь ніжэй па плыні вёскі Навацурухайтуй . Маршрут забайкальскай экспедыцыі ў працэсе даследаванняў склаў больш за 7000 вёрст.
Сачыненні
[правіць | правіць зыходнік]- Геологические исследования и разведки Забайкальской области в 1895—1898 г.: Краткий общий очерк (совместно с В. А. Обручевым, А. П. Герасимовым) // Геол. исследования и разведочные работы по линии Сиб. ж.д. — 1889. — Вып. 19.
Зноскі
- ↑ а б Гедройц Антон Эдмундович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 142. — 737 с.
- ↑ Algirdas Gaigalas . Antanas Giedraitis. Visuotinė lietuvių enciklopedija?!, T. VI (Fau-Goris). — Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 2004. 635 psl.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Балабанов В. Ф. Геол. исследования Нерчинской Даурии // Заб. рабочий. — 1959. — 9 апр.; Он же. Исследователи Вост. Заб.: Материалы к «Энцикл. Заб.». — Чита, 2000. — Вып. 5.
- Vilniaus, Gardino, Minsko, Voluinės gubernijų ir Lenkijos karalystės šiaurinės dalies geologiniai tyrimai (Geologičeskie issledovanija v gubemijach Vilenskoj, Grodenskoj, Minskoj, Volynskoj i sev. časti Carstva Polskogo), 1895 m.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Энциклопедия Забайкалья. ГЕДРОЙЦ Антон Эдмундович (руск.)
- Советская геология. Гедройц Антон Эдмундович Архівавана 25 верасня 2013. (руск.)