Перайсці да зместу

Артур Шніцлер

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Артур Шніцлер
ням.: Arthur Schnitzler
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 15 мая 1862(1862-05-15)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 21 кастрычніка 1931(1931-10-21)[3][1][…] (69 гадоў)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Бацька Johann Schnitzler[d]
Жонка Olga Schnitzler[d]
Дзеці Heinrich Schnitzler[d], Lili Schnitzler[d] і Paul Schnitzler[d]
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, драматург, урач-пісьменнік, сцэнарыст, псіхіятр, раманіст
Гады творчасці з 1891
Мова твораў нямецкая
Прэміі
Узнагароды
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Артур Шні́цлер (ням.: Arthur Schnitzler; 15 мая 1862, Вена — 21 кастрычніка 1931) — аўстрыйскі пісьменнік; прадстаўнік венскай школы мадэрну.

Скончыў медыцынскі факультэт Венскага ўніверсітэта (1885).

Яго творчасць фарміравалася пад уплывам 3. Фрэйда, рускіх і французскіх пісьменнікаў. Перавагу аддаваў праблемам кахання і смерці, канфлікту пачуцця з абавязкам.

Аўтар аднаактовых п’ес «Анатоль» (1893), «Зялёны какаду» (1899), «Карагод» (1900), «Марыянеткі» (1906), камедыі «Прафесар Бернхардзі» (1912), аповесцей «Лейтэнант Густль» (1901), «Фрау Беата і яе сын» (1913), «Вяртанне Казановы» (1918), зборнікаў навел «Жонка мудраца» (1898), «Маскі і цуды» (1912), «Сон і лёс» (1931) і інш. У яго творах з вытанчанай фабулай і рафінаванай атмасферай, адзначаных пільнай увагай да свядомасці і падсвядомасці персанажаў, крытыцызм у адлюстраванні грамадства часта ўраўнаважваецца сентыментальнасцю і эратызмам, імпрэсіянізм спалучаецца з рэалістычнымі тэндэнцыямі.

У 1926 годзе БДТ-1 паставіў яго п’есу «Зялёны какаду».

  1. а б Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 13 кастрычніка 2015.
  2. Arthur Schnitzler // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б в Шницлер Артур // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. BillionGraves — 2011.