Перайсці да зместу

Аскол

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аскол
руск. Оскол, укр. Оскіл
Каля сяла Афоньеўка, Белгародская вобласць
Каля сяла Афоньеўка, Белгародская вобласць
Характарыстыка
Даўжыня 472 км
Басейн 14 800 км²
Расход вады 43,1 м³/с (за 10 км ад вусця)
Вадацёк
Выток Цімскі раён[d]
 • Месцазнаходжанне Цімскі раён, Курская вобласць
 • Вышыня 178[1] м
 • Каардынаты 51°36′07,92″ пн. ш. 37°14′03,84″ у. д.HGЯO
Вусце Северскі Данец
 • Каардынаты 49°06′00,35″ пн. ш. 37°24′32,4″ у. д.HGЯO
Ухіл ракі 0,29 м/км
Размяшчэнне
Водная сістэма Дон

Краіны
Рэгіён Курская вобласць, Белгародская вобласць, Харкаўская вобласць
Код у ДВР 05010400212107000011685
physical
выток
выток
вусце
вусце
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аско́л (руск.: Оскол, укр.: Оскіл) — рака ў Курскай і Белгародскай абласцях Расіі і Харкаўскай вобласці Украіны. Левы, самы вялікі прыток ракі Северскі Данец (басейн Дона).

Даўжыня ракі 472 км, з іх 294[1] км на тэрыторыі Расіі. Плошча вадазборнага басейна 14 800 км². Выток ракі знаходзіцца на Сярэднярускім узвышшы, у Цімскім раёне Курскай вобласці. Працякае пераважна на поўдзень. Упадае ў раку Северскі Данец за 580 км ад яе вусця. Даліна ракі ў верхнім цячэнні мае шырыню 1,5-2 км, ніжэй пашыраецца да 3—5 км[1]. Пойма шырокая, месцамі забалочаная, з рукавамі і старыцамі[1]. Рэчышча звілістае. Шырыня рэчышча ў асноўным вагаецца ад 10 да 40 метраў, часам дасягаючы 300 метраў. Дно рэчышча няроўнае з ваганнем глыбіні ад 0,4 метра на перакатах да 10 метраў на плёсах. Хуткасць цячэння невялікая каля 0,2 м/сек, часам на перакатах да 1,2 м/сек. Расход вады ў 10 км ад вусця складае 43,1 м³/ сек. Сярэдні аб’ём 1,4 км³/год[1]. Ухіл ракі 0,29 м/км. Жыўленне пераважна снегавое.

На рацэ 2 вадасховішчы (у вярхоўі і за 10 км ад вусця (каля сяла Аскол у Харкаўскай вобласці), гарады Стары Аскол, Новы Аскол, Купянск.

Зноскі

  • Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 321. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)