Бернарда Пасквіні
Бернарда Пасквіні | |
---|---|
італ.: Bernardo Pasquini | |
Асноўная інфармацыя | |
Дата нараджэння | 7 снежня 1637[1] ці 8 снежня 1637[2] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 22 лістапада 1710[2][3] (72 гады) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Краіна | |
Музычная дзейнасць | |
Педагог | Loreto Vittori[d] |
Прафесіі | арганіст, кампазітар, harpsichordist |
Інструменты | арган, арган[d], музычны інструмент і клавесін |
Жанры | опера |
Выхаванцы | Francesco Gasparini[d], Tommaso Bernardo Gaffi[d] і Floriano Maria Arresti[d] |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Бернарда Пасквіні (7 снежня 1637 — 22 лістапада 1710) — італьянскі кампазітар, клавесініст і арганіст.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся ў Маса-э-Коццыле (Таскана). Быў вучнем Антоніа Чэсці і Ларэта Віторы ў 1650. Прыехаў у Рым яшчэ вельмі маладым і ўвайшоў у світу прынца Баргезэ; пазней ён стаў арганістам царквы Санта-Марыя-Маджорэ. Ён карыстаўся абаронай шведскай каралевы Крысціны, у гонар якой у 1679 годзе ім была напісана опера Dov'è amore è pieta з лібрэта аўтарства Хрыстафора Іванавіча.
Падчас другога знаходжання Алесандра Скарлаці ў Рыме (1703—1708) Паскуіні і Карэлі часта супрацоўнічалі са Скарлаці на музычных уяўленнях, асабліва звязаных з Аркадскай Акадэміяй, членамі якой былі ўсе трое. Паскуіні памёр у Рыме і быў пахаваны ў царкве Сан-Ларэнца-ін-Лучына. Больш за ўсё музычных твораў напісаў для клавесіна.
Зноскі
- ↑ а б в Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
- ↑ а б в Г. Риман Пасквини // Музыкальный словарь: Перевод с 5-го немецкого издания / под ред. Ю. Д. Энгель — М.: Музыкальное издательство П. И. Юргенсона, 1901. — Т. 3. — С. 994.
- ↑ Bernardo Pasquini // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.