Будуар
Appearance
Будуар | |
---|---|
![]() | |
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2a/%D0%93%D0%B0%D1%83.%D0%91%D1%83%D0%B4%D1%83%D0%B0%D1%80_%D0%9C%D0%B0%D1%80%D0%B8%D0%B8_%D0%90%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%BE%D0%B2%D0%BD%D1%8B..jpg/220px-%D0%93%D0%B0%D1%83.%D0%91%D1%83%D0%B4%D1%83%D0%B0%D1%80_%D0%9C%D0%B0%D1%80%D0%B8%D0%B8_%D0%90%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%BE%D0%B2%D0%BD%D1%8B..jpg)
Будуа́р[1][2] (фр.: boudoir) — невялікі гасціны пакой інтымнага характару.
Прызначаўся для прыёму найбольш блізкіх сяброў і знаёмых. Узнік у пачатку XVIII стагоддзя ў французскім мастацтве інтэр’ера і стаў неад’емным элементам палацавага ўбранства часоў ракако і класіцызму. Яго абсталёўвалі ўтульнай мэбляй (крэслы, софы, столікі, бюро), упрыгожвалі жывапіснымі палотнамі сентыментальна-эратычнага характару.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Будуа́р // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — С. 316. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).
- Будуа́р // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Галоўная рэдакцыя Беларус. Сав. Энцыклапедыі, 1977. — Т. 1: А — В / [рэдактар М. П. Лобан]. — С. 414—15. — 604 с.