Джуліус Ньерэрэ

Джуліус Ньерэрэ
суахілі: Julius Kambarage Nyerere
1-ы прэзідэнт Танзаніі[d] 29 кастрычніка 1964 — 5 лістапада 1985
Пераемнік	Алі Хасан Мвіньі[d]
старшыня Арганізацыі афрыканскага адзінства[d] 12 лістапада 1984 — 18 ліпеня 1985
Папярэднік	Менгісту Хайле Марыям
Пераемнік	Абду Дыуф
Prime Minister of Tanganyika[d] 2 верасня 1960 — 1 мая 1961
President of Tanganyika[d] 9 снежня 1962 — 26 красавіка 1964
Prime Minister of Tanganyika[d] 1 мая 1961 — 22 студзеня 1962
Пераемнік	Rashidi Kawawa[d]
Нараджэнне	13 красавіка 1922(1922-04-13) Butiama[d], Танганьіка, мандат, Брытанская імперыя
Смерць	14 кастрычніка 1999(1999-10-14)[…] (77 гадоў) Лондан, Англія
Месца пахавання	Butiama[d] Мара
Жонка	Maria Nyerere[d]
Веравызнанне	каталіцтва
Партыя	Tanganyika African National Union[d] (1977) Чама Ча Мапіндузі[d] (1999)
Адукацыя	Універсітэт Макерэрэ (1947) Эдынбургскі ўніверсітэт (1952) Універсітэт Форт-Хэр[d]
Бітвы	Uganda–Tanzania War[d]
Узнагароды	прэмія імя Джавахарлала Нэру[d] (1973) прэмія Нансена[d] (1983) Gandhi Peace Prize[d] (1995) International Simón Bolívar Prize[d] (1992) ганаровы доктар Атаўскага ўніверсітэта[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джуліус Камбараджэ Ньерэрэ (суахілі: Julius Kambarage Nyerere; 13 красавіка 1922 — 14 кастрычніка 1999) — дзяржаўны і палітычны дзеяч Танзаніі.

Скончыў каледж Макерэрэ (сёння ўніверсітэт Макерэрэ) і Эдынбургскі ўніверсітэт. З 1946 года настаўнічаў. Заснавальнік Афрыканскага нацыянальнага саюза Танганьікі (ТАНУ), яго старшыня ў 1954-77 гадах. У 1977-90 гадах прэзідэнт Рэвалюцыйнай партыі (створана ў выніку аб'яднання ТАНУ і партыі Афра-шыразі). З 1958 года член Заканадаўчага сходу Танганьікі, з 1960 года — галоўны міністр, у 1961-62 гадах — прэм'ер-міністр, з 1962 года прэзідэнт Танганьікі. У 1964-85 гадах прэзідэнт Аб'яднанай Рэспублікі Танзанія. У 1990 годзе адышоў ад палітычнай дзейнасці. Тэарэтык афрыканскага сацыялізму паводле кітайскай мадэлі.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).