Перайсці да зместу

Монаверш

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Монаве́рш (таксама аднарадкоўе)[1]верш, які складаецца з аднаго радка, завершанага па сэнсе, па сінтаксічнай і метрычнай структуры. Зрэдку ўжываўся ў антычнай паэзіі. Пісаўся звычайна гекзаметрам, набываў афарыстычнае гучанне. Да монавершаў можна аднесці асобныя вершаваныя крылатыя выслоўі і афарызмы, што выкарыстоўваюцца для лозунгаў, у загалоўках твораў, эпіграфах і г. д. Монавершамі, па сутнасці, з'яўляюцца і некаторыя рытмічна арганізаваныя прыказкі, прымаўкі, народныя выслоўі, якія часам надпісваюцца на посудзе, мэблі, малюнках.

Сярод вядомых беларускіх аднарадкоўяў можна прывесці наступны верш А. Наўроцкага:

Кваканне жаб заглушае спеў салаўя.

Верш адзначаецца вялікай вобразнай і мастацкай змястоўнасцю, змешчанай у мінімальны па памеры тэкст.[1]