Палявічка
| Палявічка | |||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
| Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||
| Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||
|
Eragrostis Wolf, 1781 | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Палявічка[3] (Eragróstis) — шырокі род аднагадовых і шматгадовых траў сямейства Метлюжковыя (Poaceae), якія растуць па ўсім зямным шары ад умераных да трапічных кліматычных абласцей. Расце пераважна на друзлай глебе на сухіх тэрыторыях, у стэпах або паўпустынях. Добра пераносіць холад, любіць яркае святло.
Лацінская назва расліны паходзіць ад слоў eros і agrostis, якія азначаюць «каханне» і «колас» адпаведна.
Сінонімы[правіць | правіць зыходнік]
У сінаніміку роду ўваходзяць наступныя назвы:
- Boriskellera Terechov
- Erochloe Raf.
- Erosion Lunell
- Exagrostis Steud., nom. inval.
- Macroblepharus Phil.
- Psilantha (K.Koch) Tzvelev
- Roshevitzia Tzvelev
- Triphlebia Stapf
- Vilfagrostis Döll, ням. inval.
Апісанне[правіць | правіць зыходнік]
Аднагадовая або двугадовая расліна, якая дасягае ў вышыню каля 1 метра.
Тонкія карані ўтвараюць пучок.
Лісце вузкалінейнае, плоскае, з язычком, язычок у выглядзе раду валасінак.
Суквецці мяцёлкамі, якія складаюцца з трох і больш каласкоў. Каласковых лусак дзве[4].
Выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]
Некаторыя віды палявічкі выкарыстоўваюцца як кармавыя культуры, могуць ісці ў сілас, скатом ядуцца толькі маладыя парасткі. Асобныя віды, напрыклад, Eragrostis tef на поўначы Афрыкі, традыцыйна апрацоўваюцца як збожжавыя. Многія віды не маюць якога-небудзь гаспадарчага значэння і з’яўляюцца пустазеллем пасеваў.
Мяцёлкі палявічкі дэкаратыўныя, ствараюць ўражанне фантану дробных пырскаў. Расліна можа выкарыстоўвацца як у свежых, так і ў сухіх букетах.
Віды[правіць | правіць зыходнік]
Паводле базы даных The Plant List, род уключае 424 віда[5]. Некаторыя з іх:
- Eragrostis aegyptiaca — Палявічка егіпецкая
- Eragrostis capensis
- Eragrostis japonica
- Eragrostis minor — Палявічка малая, ці Палявічка пахучая
- Eragrostis pilosa — Палявічка валасістая
- Eragrostis tef
Від Eragrostis tenella (L.) P.Beauv. ex Roem. & Schult. прызнаны сінонімам віду Eragrostis amabilis (L.) Wight & Arn.
Зноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 8. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. Иллюстрированный определитель растений Средней России. В 3-х томах. — М.: Т-во науч. изд. КМК, Ин-т технолог. иссл, 2002. — Т. 1. Папоротники, хвощи, плауны, голосеменные, покрытосеменные (однодольные). — С. 169. — ISBN 8-87317-091-6.
- ↑ Eragrostis (англ.)(недаступная спасылка). The Plant List. Version 1.1. (23 красавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 7 чэрвеня 2021. Праверана 5 жніўня 2016.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Траццякоў Д. І. Палявічка // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз. — С. 100—101.
- Полевичка // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.) (Праверана 3 снежня 2011)
- Дубянский В. А.,. Эрагростис // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
|---|---|
| Таксанамія | |
| Нарматыўны кантроль |
