Рафаэле Таранціні

Рафаэле Таранціні
італ.: Raffaele Tarantini
Дата нараджэння	23 верасня 1895(1895-09-23)
Месца нараджэння	Неапаль, правінцыя Неапаль, Кампанія, Італія
Дата смерці	31 сакавіка 1936(1936-03-31) (40 гадоў)
Месца смерці	Эфіопія
Альма-матар	Nunziatella military academy[d] (1914)
Грамадзянства	Каралеўства Італія
Прыналежнасць	Каралеўства Італія
Род войскаў	пяхота, ваенна-паветраныя сілы
Званне	капітан
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна Другая італа-эфіопская вайна
Узнагароды і званні

Рафаэле Таранціні (італ.: Raffaele Tarantini; 23 верасня 1895 — 31 сакавіка 1936) — італьянскі інжынер, лётчык і вайсковец. Удзельнік Першай сусветнай і Другой італа-эфіопскай войнаў.

Біяграфія

Ранняе жыццё

У 1911 годзе паступіў у ваеннае вучылішча Нунцыатэлы ў Неапалі ў шаснаццацігадовым узросце. Пасля заканчэння вучобы ў 1914 годзе паступіў на інжынерны факультэт Каралеўскага політэхнічнага ўніверсітэта ў Неапалі. Аднак Таранціні не прайшоў навучанне да канца, паколькі сышоў добраахвотнікам на фронт пасля ўступлення Італіі ў Першую сусветную вайну.

Першая сусветная вайна

У чэрвені 1915 года Таранціні паступіў на службу ў 229-ы батальён тэрытарыяльнага апалчэння, а затым, у лістападзе, быў пераведзены ў 89-ы пяхотны полк пад камандаваннем падпалкоўніка Чэзарэ Калбертальда. Падраздзяленне было разгорнута недалёка ад ракі Ізонца, паміж Бэнізіза і Капарэта. На вайне ён вызначыўся вялікай адвагай. Аднойчы яму ў адзіночку ўдалося ўзяць у палон некалькіх аўстрыйскі салдат. За гэта Таранціні быў узнагароджаны Сярэбраным медалём.

У пачатку сакавіка 1916 года яго брыгада перакінута на плато Азіяга з-за на пагрозы верагоднага наступлення аўстрыйскіх войскаў пад камандаваннем генерала Франца Конрада фон Гётцэндорфа. 20 мая пачаліся жорсткія баі. У гэты момант Таранціні яшчэ раз прадэманстраваў свой гераізм, спыніўшы паніку і адступленне сярод сваіх таварышаў па службе, за што атрымаў бронзавы медаль «За ваенную доблесць».

З чэрвеня па жнівень 1916 года Таранціні ўдзельнічаў у баях у раёне гор Інтэрота, Буса-дэль-Тэрмінэ і Коль-дэль-Роса.

Служба ў авіяцыі

Падчас Першай сусветнай у Таранціні з’явілася жаданне стаць авіятарам. У верасні яго адправілі на аэрадром Сан-Джуста-ды-Піза, дзе ён праходзіў навучанне. У маі 1917 года Таранціна атрымаў ліцэнзію лётчыка.

Неўзабаве Таранціні быў прызначаны ў 9-ю бамбардзіровачную эскадрыллю. З ліпеня 1918 года служыў у 182-й эскадрыллі, лётаючы на Са.41. Пасля катастрафічных вынікаў бітвы пры Капарэце і наступнага прарыву італьянскага фронту, база 182-й эскадрыллі перамешчаная з Падуі ў Геды.

Нягледзячы на ўмоўна неспрыяльны ход канфлікту, Таранціні здзяйсняў разведвальныя палёты, якія прыносілі каштоўныя даныя, што прынесла яму новы сярэбраны медаль «За ваенную доблесць» і званне капітана.

У ліпені Таранціні ўзяў на сябе камандаванне 6-й эскадрыллі Капроні, якая складалася з адзінаццаці лётчыкаў. На гэтай пасадзе ён знаходзіўся аж да канца Першай сусветнай.

Пасляваенны перыяд

У 1919 годзе Таранціна сышоў з аэранавігацыйнай службы і аднавіў вучобу на інжынерным факультэце, які скончыў у красавіку 1920 года. Затым ён уступае ў Італьянскі саюз барацьбы.

У красавіку 1923 года Таранціні вярнуўся на ваенную службу ў авіяцыю. З чэрвеня па жнівень 1924 года ён знаходзіўся ў складзе 7-й бамбардзіровачнай эскадрыллі, а затым пераходзіць у вышэйшае кіраўніцтва інжынераў і авіяцыйных збудаванняў.

У кастрычніку 1927 года ў рамках IV Міжнароднага кангрэса аэранавігацыі ў Рыме Таранціні прадстаўляе праект грамадзянскага аэрапорта паблізу Остыі, які быў папярэднікам будучага аэрапорта Ф’юмічына.

У кастрычніку 1935-га Таранціні адправіўся ў Францыю, дзе працаваў над электрыфікацыяй чыгуначнай лініі Кунеа—Вентымілья, атрымаўшы хвалу як ад італьянскіх, так і ад французскіх уладаў.

Італа-эфіопская вайна

Калі Італія ўварвалася ў Абісінію (Эфіопію), Таранціні папрасіўся вярнуцца на службу ў авіяцыйную эскадрыллі. Аднак яго просьба не была выканана. Тады ён запісаўся добраахвотнікам у Каралеўскую армію, дзе яго ўключылі ў 2-ю эрытрэйскую дывізію каралеўскіх каланіяльных войскаў Эрытрэі.

31 сакавіка 1936 года, падчас бою ў цясніне Мекана, Таранціні загінуў.

Літаратура

• I Reparti dell’aviazione italiana nella Grande Guerra, AM Ufficio Storico — Roberto Gentilli e Paolo Varriale, 1999.

Спасылкі

• Cà degli Oppi
• L’aeroporto di Cortina «S. Anna» a Fiames, su Fiorenza De Bernardi
• Civil Aircraft Register — Italy