Рух за Францыю
Рух за Францыю | |
---|---|
Movement for France | |
Лідар | Філіп дэ Вілье |
Дата заснавання | 1994 |
Дата роспуску | 28 чэрвеня 2018 |
Штаб-кватэра | Парыж |
Краіна | |
Ідэалогія |
Кансерватызм еўраскептыцызм сацыяльны кансерватызм |
Інтэрнацыянал | |
Месцаў у Месцаў у Нацыянальным сходзе |
2 / 557 |
Месцаў у Месцаў у Сенаце |
1 / 348 |
Месцаў у Еўрапарламенце |
1 / 72 |
Сайт | www.pourlafrance.fr |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Рух за Францыю (фр.: Mouvement pour la France, MPF) — кансерватыўная, традыцыяналісцкая палітычная партыя. Заснавана ў 1994 годзе Філіпам дэ Вілье, былым міністрам у кабінеце Жака Шырака.
Партыя спрыяе зрыву перамоў па ўступленні Турцыі ў Еўрапейскі саюз.
Эканамічную праграму MPF можна ахарактарызаваць як «эканамічны патрыятызм». Ён заснаваны на ідэі пратэкцыянізму на еўрапейскім узроўні (на аснове тэорыі лаўрэата Нобелеўскай прэміі эканаміста Марыса Але), і на садзейнічанні развіццю прадпрымальніцтва і барацьбы з аўтсорсінгам. Прапануецца зніжэнне тарыфаў на 50 % і выдаленне 35-гадзіннага рабочага тыдня, для таго каб павялічыць пакупніцкую здольнасць. Філіп Вілье выказаўся за дэвальвацыю еўра з мэтай заахвочвання экспарту. Вілье хацеў бы змяніць пенсійную сістэму шляхам прапаганды лібералізацыі ўзросту выхаду на пенсію і ліквідацыі спецыяльных рэжымаў.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Партыя была ўтворана ў Парыжы французскім палітыкам Філіпам дэ Вілье 20 лістапада 1994 года. Да 1999 года была галоўным чынам рэгіянальнай партыяй, прадстаўленай у Вандэі. На выбарах у Еўрапейскі парламент у 1999 годзе партыя ў альянсе з Аб'яднаннем за Францыю Шарля Паскуа атрымала 13 месцаў. У 2004 годзе партыя ўдзельнічала ў наступных выбарах у Еўрапейскі парламент і атрымала 3 месцы (7.6 %).
У 2007 годзе Філіп дэ Вілье быў кандыдатам ад «Руху за Францыю» на прэзідэнцкіх выбарах, дзе атрымаў 2,23 %.
Лозунгі партыі: «La droite patriotique de gouvernement» («Правае патрыятычнае крыло ўрада»), «La parole au peuple» («Мы, народы»), «Construisons l’Europe des peuples» («Будуем Еўропу народаў»), «Oui à l’Europe, non à Bruxelles» «За Еўропу, але не за Брусель»).