Салім Ідрыс

Салім Ідрыс
Салім Ідрыс
	араб. سلیم ادریس‎‎
	Салім Ідрыс у красавіку 2013 года.
Дата нараджэння	1957
Месца нараджэння	Daraa Governorate[d], Сірыя;
Грамадзянства	Сірыя;
Прыналежнасць	Сірыя→ Сірыйская свабодная армія
Род войскаў	Інжынерныя войскі
Гады службы	з 1979 года
Званне	брыгадны генерал
Камандаваў	Сірыйская свабодная армія
Бітвы/войны	Грамадзянская вайна ў Сірыі
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Салім Ідрыс (араб. سلیم ادریس‎‎; нар. 1957, аль-Мубаракія, Сірыя) — былы генерал сірыйскай арміі. У ліпені 2012 года ў ходзе ўзброенага канфлікту ў краіне перайшоў на бок паўстанцаў і паўтара года ўзначальваў Сірыйскую свабодную армію (ССА) — адну з груповак узброенай апазіцыі, крыло Нацыянальнай кааліцыі апазіцыйных і рэвалюцыйных сіл Сірыі (НКАРСС). У снежні 2013 года пакінуў Сірыю.

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1957 годзе ў беднай сялянскай сям’і ў мястэчку аль-Мубаракія, на поўдзень ад Хомса. У маладосці паступіў на службу ў сірыйскую армію. Навучаўся электратэхніцы ў Дрэздэне (ГДР) з 1977 па 1990 гады. Атрымаў ступень магістра ў 1984 годзе і доктарскую ступень у 1990 годзе. Больш за 20 гадоў выкладаў у Ваенна-інжынернай акадэміі (Алепа).

Даслужыўся да звання брыгаднага генерала сірыйскай арміі, у ліпені 2012 года дэзерціраваў і перайшоў на бок Сірыйскай свабодай арміі. ССА складалася ў асноўным з салдат і афіцэраў, дэзертыраваўшых з урадавай арміі Сірыі, і знаходзілася пад камандаваннем былога палкоўніка сірыйскіх ВПС Рыяда Асада. Пасля стварэння 15 снежня 2012 года Вышэйшага ваеннага савета паўстанцкіх сіл заняў пасаду начальніка штаба гэтага аб’яднанага органа.

У маі 2013 года Ідрыс прызнаў, што паўстанцкія атрады раздроблены і Вышэйшы ваенны савет не ў стане кантраляваць іх дзеянні^[1].

У снежні таго ж года газета «Wall Street Journal» са спасылкай на крыніцы ў амерыканскай адміністрацыі паведаміла, што Салім Ідрыс збег з Сірыі і 12 снежня праз Турцыю прыбыў самалётам у сталіцу Катара — Доху. Ідрыс быў вымушаны пакінуць краіну пасля таго, як ваенная база ў раёне Баб эль-Хауа на мяжы з Турцыяй была захоплена баевікамі «Ісламскага фронту». На гэтай базе размяшчалася штаб-кватэра ССА, а таксама былі размешчаны склады са зброяй і баепрыпасамі, якія паступілі з ЗША^[2].

Уцёкі лідара ўзброенай апазіцыі сталі самым відавочным на той перыяд сведчаннем таго, што Сірыйская свабодная армія церпіць паражэнне пад націскам баевікоў-ісламістаў^[3].

Зноскі

↑ Ферсович, Вадим. Конфликт в Сирии: «блицкриг» Салима Идриса (руск.)(недаступная спасылка). Голос России (18 чэрвеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 24 снежня 2013. Праверана 21 снежня 2013.
↑ Командующий Сирийской свободной армии бежал из Сирии в Катар (руск.). 9 Канал Израиль (12 снежня 2013). Праверана 23 снежня 2013.
↑ WSJ: Исламисты вынудили лидера прозападных сирийских повстанцев бежать из страны (руск.)(недаступная спасылка). Голос Америки (12 снежня 2013). Архівавана з першакрыніцы 16 снежня 2013. Праверана 23 снежня 2013.

[1] Ферсович, Вадим. Конфликт в Сирии: «блицкриг» Салима Идриса (руск.)(недаступная спасылка). Голос России (18 чэрвеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 24 снежня 2013. Праверана 21 снежня 2013.

[2] Командующий Сирийской свободной армии бежал из Сирии в Катар (руск.). 9 Канал Израиль (12 снежня 2013). Праверана 23 снежня 2013.

[3] WSJ: Исламисты вынудили лидера прозападных сирийских повстанцев бежать из страны (руск.)(недаступная спасылка). Голос Америки (12 снежня 2013). Архівавана з першакрыніцы 16 снежня 2013. Праверана 23 снежня 2013.

[1]

[2]

[3]