Сонечнае зацьменне 11 снежня 1852 года
Выгляд
Сонечнае зацьменне 11 снежня 1852 | |
---|---|
Класіфікацыя | |
Тып | Поўнае |
Сарас | 120 |
Гама | 0.8551 |
Велічыня | 1.0237 |
Максімум зацьмення | |
Працягласць | 125 с. (2 хв. 5 с.) |
Каардынаты | 35°12′ пн. ш. 133°54′ у. д.HGЯO |
Шырыня ценю | 156 км |
Час (UTC) | |
Найбольшая фаза | 3:40:44 |
Спасылкі | |
Каталог # (SE5000) | 9170 |
Сонечнае зацьменне 11 снежня 1852 года — поўнае сонечнае зацьменне 120 сараса[1].
Зацьменне мела велічыню 1,0237 і дасягнула свайго максімуму ў 03:40:44 UTC у пункце з каардынатамі 35° пн. ш. 134° у. д. Працягласць максімальнай фазы зацьмення склала 2 хв. 5 с., а месяцавы цень на зямной паверхні дасягнуў шырыні 156 км[1].
Зацьменне 11 снежня 1852 года стала 3-ім сонечным зацьменнем у 1852 годзе і 130-ым у XIX стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 17 чэрвеня 1852 года, наступнае — 6 чэрвеня 1853 года[1].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в Catalog of Solar Eclipses: 1801 to 1900 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.