Сонечнае зацьменне 16 чэрвеня 1825 года
Выгляд
Сонечнае зацьменне 16 чэрвеня 1825 | |
---|---|
Класіфікацыя | |
Тып | Гібрыднае |
Сарас | 134 |
Гама | -0.3812 |
Велічыня | 1.0036 |
Максімум зацьмення | |
Працягласць | 25 с. (0 хв. 25 с.) |
Каардынаты | 1° пн. ш. 6° з. д.HGЯO |
Шырыня ценю | 13 км |
Час (UTC) | |
Найбольшая фаза | 12:19:03 |
Спасылкі | |
Каталог # (SE5000) | 9103 |
Сонечнае зацьменне 16 чэрвеня 1825 года — гібрыднае сонечнае зацьменне 134 сараса[1].
Зацьменне мела велічыню 1,0036 і дасягнула свайго максімуму ў 12:19:03 UTC у пункце з каардынатамі 1° пн. ш. 6° з. д. Працягласць максімальнай фазы зацьмення склала 0 хв. 25 с., а месяцавы цень на зямной паверхні дасягнуў шырыні 13 км[1].
Зацьменне 16 чэрвеня 1825 года стала 1-ым сонечным зацьменнем у 1825 годзе і 63-ім у XIX стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 20 снежня 1824 года, наступнае — 9 снежня 1825 года[1].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в Catalog of Solar Eclipses: 1801 to 1900 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.