Фрыдрых фон Амерлінг

Фрыдрых фон Амерлінг
ням.: Friedrich von Amerling
Дата нараджэння	14 красавіка 1803(1803-04-14)[…]
Месца нараджэння	Вена, Габсбургская манархія
Дата смерці	14 студзеня 1887(1887-01-14) (83 гады)
Месца смерці	Вена, Аўстра-Венгрыя
Месца пахавання	Цэнтральныя могілкі ў Вене[d]
Грамадзянства	Аўстрыйская імперыя  Аўстра-Венгрыя
Род дзейнасці	мастак
Жанр	партрэт
Вучоба	Венская акадэмія выяўленчых мастацтваў
Заступнікі	Франц Іосіф I
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Фрыдрых фон Амерлінг (ням.: Friedrich von Amerling, 14 красавіка 1803, Вена — 14 студзеня 1887, Вена) — аўстрыйскі мастак. Разам з Фердынандам Георгам Вальдмюлерам адзін з найаўтарытэтнейшых мастакоў-партрэтыстаў XIX стагоддзя.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і Франца Амерлінга, майстра ювелірнай апрацоўкі срэбранага і залатога дроту, і Тэрэзіі Каргль. У 1815—1824 гадах Амерлінг вучыўся ў Венскай акадэміі мастацтваў. Пасля гэтага наведваў заняткі ў школе гравёраў Іозефа Клібера, потым перайшоў у клас «гістарычных асноў малюнка» Хуберта Маўрэра і Карла Гзельхофера.

У 1824 годзе Амерлінг перабраўся ў Прагу да свайго дзядзькі Генрыха і да 1826 года навучаўся ў мясцовай акадэміі ў Іозефа Берглера Малодшага. 1827—1828 гады правёў у Лондане, дзе на Амерлінга вельмі ўразіў Томас Лоўрэнс. Пазней Амерлінг жыў у Парыжы, дзе працаваў у Араса Вернэ, і Рыме. З 1828 года Амерлінг уладкаваўся ў Вене і пачаў атрымліваць заказы ад імператарскага дома, арыстакратыі і бюргерства.

У 1829 годзе атрымаў прэмію Рэйхеля венскай акадэміі. На працягу жыцця Амерлінг здзейсніў шмат працяглых паездак: у 1836 і 1838 гадах — у Італію, у 1838 годзе — у Нідэрланды, у 1839 годзе — у Мюнхен, у 1840—1843 гадах — Рым, у 1882 годзе — у Іспанію, у 1884 годзе — Грэцыю, у 1885 годзе — у Скандынавію, даехаў да Нордкапа, і ў 1886 годзе — у Егіпет і Палесціну.

У 1878 годзе Амерлінга набілітавалі. У доме прызнанага венскага мастака бывалі вядомыя літаратары і музыканты, напрыклад, Франц Ліст.

У 1858 годзе Амерлінг набыў у Вене палац у венскім раёне Гумпендорф. Мастак таксама валодаў вялікай калекцыяй каваных вырабаў.

Сярод шматлікіх узнагарод мастака ёсць і атрыманы ў 1879 годзе ордэн Жалезнай кароны.

Урачыста пахаваны на Цэнтральных могілках Вены.