Перайсці да зместу

Шальнікавыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Шальнікавыя

Шальнік трыпутнікавы (Alisma plantago-aquatica) — тыпавы від тыпавога роду сямейства
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Alismataceae Vent. (1799), nom. cons.

Сінонімы
Тыпавы род
Арэал

выява


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  38890
NCBI  4449
EOL  8186
GRIN  f:38
IPNI  77126755-1
FW  55790

Шальнікавыя[3] (Alismatáceae) — сямейства аднадольных раслін.

Шальнікавыя — амаль касмапалітнае сямейства, віды якога адсутнічаюць толькі ў значнай часткі Арктыкі, на многіх астравах Ціхага акіяна, у некаторых пустынях і высакагор’ях. У Паўночным паўшар’і яны прадстаўлены багацей, чым у Паўднёвым, а віды найбольш буйных родаў сямейства — стрэлкаліст (Sagittaria) і Echinodorus — асабліва шматлікія ў Амерыцы.

Sagittaria sagittifolia. Батанічная ілюстрацыя з кнігі О. В. Тамэ «Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz», 1885

Склад сямейства

[правіць | правіць зыходнік]

Сямейства Шальнікавыя ўключае 17 родаў[4].

Сярод прадстаўнікоў сямейства — такія шырока распаўсюджаныя расліны берагоў вадаёмаў і балотаў, як стрэлкаліст звычайны (Sagittaria sagittifolia) са стрэлападобным лісцем і гронкамі даволі буйных амаль белых кветак і шальнік трыпутнікавы (Alisma plantago-aquatica), распаўсюджаны паўсюдна і часта расце на вільготных месцах уздоўж дарог і сцежак падобна шырока вядомаму трыпутніку вялікаму (Plantago major), за што яшчэ К. Лінеем была названа «вадзяным трыпутнікам».

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 145. — 160 с. — 2 350 экз.
  4. Паводле сайта GRIN (гл. раздзел Спасылкі).
  • Цвелёв Н. Н. Семейство частуховые (Alismaceae) // Жизнь растений: в шести томах / Гл. ред. акад. АН СССР А. Л. Тахтаджян. — М.: Просвещение, 1982. — Т. 6: Цветковые растения. Под ред. акад. АН СССР А. Л. Тахтаджяна. — С. 12—17.