Энтэрасарбенты

Энтэрасарбенты — лекавыя сродкі рознай структуры, якія ажыццяўляюць звязванне экза- і эндагенных таксічных рэчываў, ксенабіётыкаў у жалудачна-кішэчным тракце шляхам адсорбцыі. Пры гэтым энтэрасарбент не ўступае з сарбуемым рэчывам у хімічную рэакцыю і не выклікае біяхімічных змяненняў крыві. Замест гэтага выкарыстоўваецца працэс фізіялагічнага фільтравання і рэабсорбцыя вадкасці з сасудзістага рэчышча ў прасвет кішэчніка яго варсінкамі. Прадукты, якія выйшлі разам з вадкай часткай крыві, кантактуюць з энтэрасарбентам, прынятым напярэдадні ўнутр, фіксуюцца на ім і разам з ім выводзяцца з арганізма. Эфектыўнасць энтэрасорбцыі ў ліквідацыі эндатаксікозаў звязана з тым, што кішэчныя варсінкі здольныя прапускаць усе інгрэдыенты, малекулярная маса якіх ніжэй масы альбуміна, а таксічныя субстанцыі ў асноўным маюць менавіта такую, сярэднюю малекулярную масу.

Энтэрасарбенты вырабляюцца ў выглядзе розных лекавых форм: гранулы, парашкі, таблеткі, капсулы, пасты і іншыя. Часцей за усе ў якасці лекаў для энтэрасорбцыі выкарыстоўваюцца:

• актываваны вугаль
• прэпараты вісмуту
• пекцін
• каалін
• палыгорскіт
• дзіактаэдрычны смекціт
• сінтэтычныя смолы
• калоідны дыяксід крэмнію (сілікагель)
• поліметылсілаксану полігідрат
• лігнін

Існуюць таксама адсарбенты для звязвання таксічных рэчываў пры экстракарпаральнай дэтоксікаціі крыві пры гемасорбцыі — іх называюць гемасарбенты. Адсарбенты, якія выкарыстоўваюцца для паглынання выдзяленняў (прадуктаў метабалізму) з хірургічнай, ці нейкай іншай раны называюцца вульнерасарбенты.