Алёна Іванаўна Шкрум

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Алёна Іванаўна Шкрум
укр.: Альона Іванівна Шкрум
Дата нараджэння 2 студзеня 1988(1988-01-02) (36 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Адукацыя
Партыя
Член у
Род дзейнасці адвакат, палітык, грамадская дзяячка
Муж Dmytro Natalukha[d]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Алёна Іванаўна Шкрум (укр.: Альона Іванівна Шкрум; нар. 2 студзеня 1988, Кіеў, УССР[1]) — украінскі палітык, юрыст, праваабаронца, грамадскі дзеяч, Народны дэпутат Украіны VIII і IX скліканняў ад партыі «Бацькаўшчына», член камітэта па пытаннях фінансаў, падатковай і мытнай палітыкі.

Адукацыя[правіць | правіць зыходнік]

Атрымала вышэйшую адукацыю ва Украіне. Дадаткова вучылася за мяжой у Францыі і Вялікабрытаніі (атрымала два міжнародныя дыпломы).

З 2004 па 2010 год вучылася ў Інстытуце міжнародных адносін КНУ імя Шаўчэнкі, Факультэт міжнароднага прыватнага права. Мае дыплом юрыста-міжнародніка, перакладчыка-рэферэнта французскай мовы (з адзнакай).

2010—2011 — Універсітэт Пантэон-Сарбона Парыж 1. Магістр міжнароднага эканамічнага права, спецыяліст па праве СГА, камерцыйнага і канкурэнтнага права (абараніла дысертацыю на французскай мове). Была казначэйскім Асацыяцыі студэнтаў міжнароднага права універсітэта Сарбоны.[2]

2011—2012 — Кембрыджскі ўніверсітэт, факультэт права. Каледж Трыніті-Хол, спецыяліст па міжнароднаму праву, праву інтэлектуальнай уласнасці, прававой філасофіі. Была членам студэнцкага савета каледжа.

Стыпендыянт ганаровага Таварыства Inner Temple, стажыравалася як памочнік барыстараў. Працавала ў судовай сістэме Брытаніі, удзельнічала ў падрыхтоўцы ў Лонданскім судзе спраў Барыса Беразоўскага супраць Рамана Абрамовіча і Алега Дзерыпаскі супраць Міхаіла Чорнага.

Прафесійны вопыт[правіць | правіць зыходнік]

Па спецыяльнасці — юрыст-міжнароднік, мае тры дыпломы аб вышэйшай адукацыі, грамадскі дзеяч, у тым ліку ў сферы абароны і забеспячэння правоў унутрана перамешчаных асоб.

2008—2009 — малодшы юрыст у адвакацкім аб’яднанні «Волкаў, Козьяков і партнёры», (Кіеў).

2010—2011 — юрыст у асацыяцыі адвакатаў «Chevalier Pericard Connesson», (Парыж).

2012 — памочнік адвакатаў адвакацкіх аб’яднанняў, якія належаць да асацыяцыі «Inner Temple». Памочнік суддзі Пэгдэна (Judge Pegden), Лонданскага суда Southwark Crown Court, (Лондан).

2013 — стажор у офісе дэпутата Палаты абшчын канадскага парламента Пітэра Джуліяна (Peter Julian) па канадска-ўкраінскай парламенцкай праграме (CUPP).

2014 — адвакацыйны эксперт у БФ «Права на абарону» (Кіеў). Гэтая арганізацыя з’яўляецца выканаўчым партнёрам Упраўленне Вярхоўнага камісара ААН па справах бежанцаў.

Палітычная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Народны дэпутат VIII склікання[правіць | правіць зыходнік]

На парламенцкіх выбарах 2014 года была кандыдатам у народныя дэпутаты ад партыі «Бацькаўшчына»[3] (№ 5 у спісе)[4], трапіла ў прахадны спіс партыі па адкрытым конкурсе, як удзельнік ініцыятывы «Прафесійны ўрад».

Дзейнасць падчас склікання:

  • Старшыня падкамітэту па пытаннях дзяржаўнай службы і службы ў органах мясцовага самакіравання Камітэта Вярхоўнай Рады Украіны па пытаннях дзяржаўнага будаўніцтва, рэгіянальнай палітыкі і мясцовага самакіравання. Галоўным дасягненнем працы ў Камітэце з’яўляецца напрацоўка і прыняцце новага рамачнага закона Украіны «Аб дзяржаўнай службе Украіны», які даў пачатак развіццю рэформы дзяржаўнага кіравання ва Украіне[1].
  • Намеснік члена украінскай часткі парламенцкага камітэта асацыяцыі Украіна — ЕС.
  • Член Пастаяннага Камітэта Міжпарламенцкага саюза па пытаннях міру на міжнароднай бяспецы. Галоўным дасягненнем працы ў Камітэце МПС была напрацоўка з калегамі — народнымі дэпутатамі тэксту, паправак і прэзентацыя на 140-й Асамблеі МПС рэзалюцыі ад Украіны. Гэта была першая ўкраінская рэзалюцыя за 130 гадоў дзейнасці арганізацыі: «Аб недапушчальнасці выкарыстання наймітаў і баевікоў для падрыву міру, тэрытарыяльнай цэласнасці краін і парушэнняў правоў чалавека»[2].
  • Сустаршыня групы па міжпарламенцкім сувязях з Францыяй.
  • Член груп па міжпарламенцкіх сувязях з ЗША, Швецыяй, Брытаніяй, Турцыяй, Германіяй і Мальтай.
  • Член Міжфракцыйнага аб’яднання «Еўрааптымісты».
  • Член Міжфракцыйнага аб’яднання «Роўныя магчымасці».
  • Член міжфракцыйнага аб’яднання «Без ярлыкоў».

Народны дэпутат IX склікання[правіць | правіць зыходнік]

На парламенцкіх выбарах 2019 года была кандыдатам у народныя дэпутаты Украіны па спісе партыі «Бацькаўшчына» (№ 22 у спісе).

Дзейнасць падчас склікання:

  • Верасень 2019 — ліпень 2020 — член Камітэта ВРУ па пытаннях арганізацыі дзяржаўнай улады, мясцовага самакіравання, рэгіянальнага развіцця і горадабудаўніцтва.
  • З ліпеня 2020 — член Камітэта ВРУ па пытаннях фінансаў, падатковай і мытнай палітыкі.
  • Член часовай следчай камісіі Вярхоўнай Рады Украіны для ажыццяўлення парламенцкага кантролю за расследаваннямі нападаў на Кацярыну Гандзюк і іншых грамадскіх актывістаў цягам 2017—2018 гадоў.
  • Член Каардынацыйнага савета Кабінета міністраў Украіны па пытаннях рэформы дзяржаўнага кіравання.
  • Член кіруючага органа (Бюро) Камітэта па пытаннях міру і міжнароднай бяспекі Міжпарламенцкага Саюза.
  • Сустаршыня групы па міжпарламенцкіх сувязях з французскай Рэспублікай.
  • Сакратар груп па міжпарламенцкіх сувязях з Японіяй і Вялікабрытаніяй.
  • Член груп па міжпарламенцкіх сувязях з Канадай, Аўстраліяй, Сінгапурам і Літвой.
  • Член Міжфракцыйнага аб’яднання «Гуманная краіна», створанае па ініцыятыве UAnimals для папулярызацыі гуманістычных каштоўнасцяў і абароны жывёл ад жорсткасці).
  • Член Міжфракцыйнага аб’яднання «Роўныя магчымасці», якое прасоўвае пытанне гендэрнай роўнасці ў палітыцы.
  • Член міжфракцыйнага аб’яднання «Энергетыка і навакольнае асяроддзе», якое займаецца заканадаўчым рэгуляваннем экалагічных пытанняў.
  • Член міжфракцыйнага аб’яднання «Без ярлыкоў».

З пачатку поўнамаштабнага ўварвання Расіі ва Украіну:

  • Член парламенцкіх дэлегацый:
  1. Вялікабрытаніі (сустрэчы з Прэм’ер-міністрам Вялікабрытаніі Борысам Джонсанам, брытанскімі палітыкамі, міністрамі абароны, эканомікі, старшынёй Home Office; абмеркаванне пытання пастаўкі зброі і закрыцця паветранай прасторы Украіны, каардынацыя праграмы Вялікабрытаніі «Дамы для Украіны».  
  2. Францыі (сустрэчы з прэзідэнтам Францыі Эмануэлем Макронам, Старшынёй Сената Францыі Жэрарам Ларшэ, мэрам горада Парыж Ан Ідальга; удзел у пасяджанні асамблеі краін Франкафоніі).
  3. Еўрапарламенту ў Брусэлі (сустрэча з прэзідэнтам Еўрапарламента Робертай Мецолай, Старшынёй Камітэта па правах жанчын і гендэрнай роўнасці Еўрапарламента Робертам Бедранам, спецыяльнай прадстаўніцай Генсакратара НАТА па пытаннях жанчын, міру і бяспекі і іншых).
  4. Сусветнага эканамічнага форуму ў Давосе (выступы ў 3 панэлях, 1 круглым-стале, 2 закрытых мерапрыемствах, 1 спецыяльнай дыскусіі ва Украінскім доме; асобныя сустрэчы з прэзідэнтам Латвіі Эгільсам Левітсам, прэм’ер-міністрам Харватыі Андрэем Пленкавічам і іншымі).
  5. Міжпарламенцкага Саюза: падчас 145-га сходу арганізацыі ў Руандзе ў кастрычніку 2022 года ўдзельнічала ў падрыхтоўцы фінальнай рэзалюцыі, якая асуджае расійскую агрэсію супраць Украіны; прыняла ўзнагароду Міжпарламенцкага саюза для народных дэпутатаў і прэзідыума Вярхоўнай Рады; падчас 146-й Асамблеі ў Бахрэйне ў сакавіку 2023 года прыняла ўдзел у шэрагу сустрэч з дзяржавамі Глабальнага Поўдня і была адным з арганізатараў мерапрыемства па размініраванні тэрыторый Украіны, удзел у якім прынялі 25 краін; тады ж была прынятая рэзалюцыя па абароне грамадзянскага насельніцтва ва ўмовах гуманітарнай катастрофы ва Украіне.

Пазіцыя падчас вайны:[правіць | правіць зыходнік]

  • Адна з актывістаў руху #UnrussiaUN і петыцыі «Далоў РФ з ААН», накіраваных на пазбаўленне Расійскай Федэрацыі сяброўства ў ААН, якое з’яўляецца нелегетымным з прычыны вайны Расіі супраць Украіны (згодна з артыкулам 4 Статута ААН) і адсутнасці працэдуры ўступлення краіны ў арганізацыю пасля распаду СССР. Сваю пазіцыю выказала ў артыкуле ў Амерыканскім часопісе TIME, у прыватнасці, адзначыўшы, што «Без аднаўлення вяршэнства права, ААН проста паўторыць лёс Лігі Нацый, якая знікла як суб’ект, калі не адрэагавала на ўварванне Трэцяга рэйха ў Польшчу ў 1939 годзе». Таксама да выключэння Расіі з ААН заклікала ў артыкуле, апублікаваным у Брытанскім часопісе The Scotsman.
  • Брала актыўны ўдзел у кампаніі #bloodytrade, адрасаванай заходнім кампаніям, якія не выйшлі з расійскага рынку пасля пачатку поўнамаштабнай вайны супраць Украіны. Адным з дасягненняў стала закрыццё магазінаў Decathlon у Расіі, у кампаніі Auchan і Leroy Merlin адмовіліся пакінуць РФ. Акрамя гэтага, значная ўвага нададзена пытанню неўключэння расійскай дзяржаўнай кампаніі-вытворцы алмазаў АЛРОСА у пакеты санкцый Еўрапейскага Саюзу супраць Расіі 8 разоў запар.
  • Стала адным з ініцыятараў сусветнай акцыі LightUpUkraine, якая была праведзена 21 снежня 2022 года ў шэрагу краін, падчас якой было выключана святло на адну гадзіну на святочных лакацыях, дзяржаўных установах, крамах і дамах звычайных грамадзян у знак салідарнасці з украінцамі, якія пакутуюць ад расійскіх удараў па крытычнай інфраструктуры. Акцыя мела за мэту сабраць 10 мільёнаў долараў на электрагенератары для ўкраінскіх бальніц.

Грамадская дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

  • Сузаснавальнік Клуба Выпускнікоў Інстытута міжнародных адносін Кіеўскага нацыянальнага універсітэта імя Тараса Шаўчэнкі «Ардэа Альба», які аб’ядноўвае і арганізуе масавыя сустрэчы выпускнікоў інстытута розных спецыяльнасцяў і гадоў выпуску, такіх як Васіль Горбаль, Уладзімір Агрызка, Грыгол Катамадзэ, Барыс Тарасюк, Уладзімір Васіленка, Міхаіл Саакашвілі.
  • Дырэктар аналітычнага цэнтра «Украіна-2020», які аб’яднаў падчас Еўрамайдану украінцаў-выпускнікоў Оксфарда і Кембрыджа для напісання стратэгіі рэформаў ва Украіне і распрацоўкі законапраектаў. Акрамя працы над законапраектамі і працы ўдзельнікаў цэнтра ў экспертных саветах і грамадскіх саветах міністэрстваў, эксперты і студэнты вялі блог «Украіна-2020» у вольнай форме «палітычных выхадак».
  • Член Грамадскай арганізацыі «Профешенал Гавермент», якая аб’ядноўвае украінцаў-выпускнікоў вядучых універсітэтаў свету для павышэння якасці кіравання і стварэння ва Украіне лепшага ўрада ў свеце.
  • У чэрвені 2019 года з калегамі-дэпутатамі выйгралі справу ў Канстытуцыйным Судзе Украіны адносна незаконнага абавязковага дэкларавання для грамадскіх актывістаў.
  • Член Назіральнага савета грамадскага аб’яднання «Україна 2030».  
  • Заснавальніца грамадскага аб’яднання «Кембрыджская супольнасць Украіны».

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

  • 2016 — атрымала ўзнагароду «Top 30 under 30» ад Kyiv Post.
  • 2016 — узнагароджана Ганаровай граматай Вярхоўнай Рады Украіны за значны асабісты ўклад у рэформу мясцовага самакіравання.
  • 2018 — часопіс «Новое время» — уключыў дэпутатку ў «Топ-100 паспяховых жанчын Украіны».
  • Паводле Руху «Чесно» у 2019 годзе — увайшла ў топ-25 самых дабрадзейных дэпутатаў Вярхоўнай Рады Украіны 8-га склікання.

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

  • Муж — Наталуха Дзмітрый Андрэевіч — народны дэпутат Украіны IX скл., партыя «Слуга народа».
  • Бацька — Шкрум Іван Пятровіч — юрыст, практыкуючы адвакат.
  • Маці — Шкрум Таццяна Сямёнаўна — выкладчык, кандыдат юрыдычных навук.

Зноскі

  1. ↑ Центральна Виборча Комісія України: Альона Іванівна Шкрум(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 24 вересня 2015. Праверана 11 жовтня 2014.
  2. ↑ Ukrainian elections 2012: Another demonstration on how money and fraud can keep hold of power(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 15 жовтня 2014. Праверана 11 жовтня 2014.
  3. ↑ Wayback Machine (3 жовтня 2014). Праверана 13 лютого 2023.
  4. ↑ Парламентські вибори 2014: Кандидати від Батьківщини(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 17 верасня 2014. Праверана 11 жовтня 2014.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Відэа і публікацыі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Алёна_Іванаўна_Шкрум&oldid=4473874"