Вялікая французская камея
| ||
| Вялікая французская камея. 23 г. н.э. | ||
| Grand Camée de France | ||
| Матэрыял | Онікс | |
|---|---|---|
| Памеры | 31 × 26,5 см | |
| Кабінет медалёў, Парыж | ||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | ||
Вялікая французская камея (фр.: Grand Camée de France) — пяціслаёвая камея з сарданіксу, якая датуецца прыкладна 23 годам н.э. З'яўляецца самай вялікай вядомай антычнай камеяй.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Дакладнае паходжанне камеі невядома, магчыма, што некаторы час яна знаходзілася ў Візантыі, а затым была набыта Людовікам Святым у Балдуіна II, імператара Лацінскай імперыі. Першым дакументальным пацверджаннем існавання камеі з'яўляецца вопіс скарбніцы Сент-Шапель да 1279 года. У 1343 Філіп VI адправіў твор Папе, які выказаў жаданне агледзець камею, пакуль яе каля 1363 года не вярнуў дафін, будучы Карл V. У 1379 годзе камея вярнулася ў Сент-Шапель да 1791 года, калі кароль вырашыў змясціць яе ў свой кабінет медалёў. У 1804 годзе камея была крадзена, але ўжо ў наступным годзе яе змаглі вярнуць назад.
Камея была вядомая пад назвай фр.: Triomphe de Joseph en Egypte і лічылася, што на ёй намалявана сцэна трыумфу Іосіфа Цудоўнага пры двары фараона, пакуль у сваім лісце рымскаму антыквару і паэту Джыралама Алеандэру ад 23 верасня 1620 года Пейрэск не ідэнтыфікаваў усе намаляваныя на ёй фігуры і не звязаў яе з імем Тыберыя[1].
Апісанне[правіць | правіць зыходнік]
Кампазіцыя складаецца з 24 персанажаў, размешчаны на трох узроўнях. Ідэнтыфікацыя ўсіх фігур з не можа быць выканана дакладна, аднак лічыцца, што яны адлюстроўваюць членаў дынастыі Юліяў-Клаўдзіяў, а кампазіцыя ў цэлым сімвалізуе легітымнасць і адзінства імператарскай сям'і. З трох узроўняў, на якіх размешчаны персанажы, верхні сімвалізуе Алімп і заняты абагаўлёнымі памерлымі членамі дынастыі. Гэта Актавіян Аўгуст у цэнтры, злева ад яго Друз II і Германік справа на Пегасе.
Сярэдні ўзровень заняты жывымі. У цэнтры Тыберый, які трымае доўгае жазло і літуус, і яго маці Лівія Друзіла. Сярод нашчадкаў, якія акружаюць іх, адлюстраваны Нерон Юлій Цэзар Германік, прыёмны сын Германіка, Антонія. Справа малодшы сын Германіка, Друз Юлій Цэзар. Крайнія злева Агрыпіна Старэйшая і яе малалетні сын Калігула, які топча груду брані сваімі маленькімі салдацкімі ботамі (лац.: caligae).
Ніжні ўзровень аддадзены пераможаным варварам — парфянам у фрыгійскіх каўпаках і доўгавалосым германцам.
Зноскі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Zwierlein-Diehl 2007, p. 160.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Charbonneaux, Jean Le grand Camée de France(фр.) // Comptes-rendus des séances de l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres. — 1948. — В. 1. — Т. 92. — С. 115-118.
- Bibliothèque impériale. Catalogue général et raisonné des camées et pierres gravées de la Bibliothèque impériale. — 1858. — P. 29-30. — 634 p.
- Babelon, Ernest. Catalogue des Camées antiques et modernes de la Bibliothèque Nationale. Paris : E. Leroux, 1897, n° 264.
- Bibliothèque nationale de France. Trésors de la Bibliothèque nationale de France, I : Mémoires et merveilles. Paris : BNF, 1996, n° 25.
- Giard, Jean-Baptiste. Le grand camée de France, Paris, 1998
- Giuliani, Luca and Gerhard Schmidt, Ein Geschenk für den Kaiser. Das Geheimnis des großen Kameo, Verlag C.H.Beck, Munich 2010.
- Zwierlein-Diehl E. Antike Gemmen und ihr Nachleben. — Walter de Gruyter, 2007. — 567 p. — ISBN 978-3-11-019450-0.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Вялікая французская камея