Джэфры Хол

Джэфры Хол
Дата нараджэння	3 мая 1945(1945-05-03) (78 гадоў)
Месца нараджэння	Бруклін, Нью-Ёрк, Нью-Ёрк, ЗША
Грамадзянства	ЗША
Род дзейнасці	біёлаг, выкладчык універсітэта, генетык
Навуковая сфера	генетыка
Месца працы	Брандэйскі ўніверсітэт
Альма-матар	Вашынгтонскі ўніверсітэт Амхерсцкі каледж[d]
Член у	Нацыянальная акадэмія навук ЗША Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук
Узнагароды	міжнародная прэмія Фонда Гайрднера (2012) прэмія Луізы Грос-Хорвіц (2011) прэмія Грубера па нейранавуках[d] (2009) прэмія Мэсры[d] (2012) Genetics Society of America Medal[d] (2003) прэмія Шаа ў навуках аб жыцці і медыцыне[d] (2013) член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джэфры Хол (англ.: Jeffrey Connor Hall; нар. 3 мая 1945) — амерыканскі генетык, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне (2017) за адкрыцці малекулярных механізмаў, якія кіруюць цыркадным рытмам (сумесна з Майклам Расбашам і Майклам Янгом).

Біяграфія

З сям’і рэпарцёра агенцтва «Associated Press». Дзяцінства правёў у прыгарадзе Вашынгтона. У 1963 годзе паступіў у Амхерст каледж у Масачусецы, плануючы працягнуць адукацыю ў напрамку медыцыны. Пазней зацікавіўся генетыкай, праводзіў вопыты па рэкамбінацыі і транслакацыі дразафіл, чым прыцягнуў да сябе ўвагу прафесараў. Яго рэкамендавалі да паступлення ў аспірантуру ў аддзел генетыкі Універсітэта Вашынгтона.

Пасля абароны дысертацыі працаваў пастдокам у Каліфарнійскім тэхналагічным інстытуце ў лабараторыі Сеймура Бэнцера. З 1974 года працуе ў Брандейскім універсітэце. Некалькі разоў меў працяглыя камандзіроўкі ва Універсітэт Мэна.

Навуковыя дасягненні

Яшчэ з каледжа Хол зацікавіўся біялогіяй дразафілы. Яго першым настаўнікам быў Філіп Іўз, вучань генетыка Альфрэда Стэртэванта. Іўз навучыў Хола тонкасцям працы з гэтым мадэльным аб’ектам генетыкі. Кіраўнікамі Хола ва Універсітэце Вашынгтона былі іншыя спецыялісты па дразафіле Лорэнс Сэндлер і Гершэль Раман. З Сэндлерам Хол вывучаў гены, якія кантралююць паводзіны храмасом пры меёзе.

Пачаўшы з даследавання класічнай і малекулярнай генетыкі дразафілы, Хол паступова перайшоў да нейрагенетыкі, даследуючы генетычныя асновы палавых паводзінаў і біялагічных рытмаў гэтых насякомых, а таксама іх узаемадзеянне.

У 1984 Хол з супрацоўнікамі змаглі вылучыць так званы ген перыяду (period), мутацыі у якім парушалі цыркадныя рытмы ў дразафіл. Ген кадаваў невядомы на той час бялок. Вывучаючы яго ўзаемадзеянне з іншымі бялкамі, Джэфры Хол і Майкл Росбаш выявілі, што кадуецца гэтым геном бялок PER назапашваецца на працягу ночы і дэградуе на працягу дня. Такім чынам, узровень бялку PER вагаецца на працягу сутак сінхронна з цыркадным рытмам. Навукоўцы абгрунтавалі, што з дапамогай інгібіруе завесы зваротнай сувязі бялок можа перашкаджаць свайму ўласнаму сінтэзу і тым самым рэгуляваць уласны ўзровень у бесперапынным цыклічным рытме.

Узнагароды

• 2003 — Медаль Таварыства генетыкі Амерыкі
• 2003 — Член Нацыянальнай акадэміі навук ЗША
• 2009 — Прэмія Грубера
• 2011 — Прэмія Луізы Грос-Хорвіц
• 2012 — Прэмія Мэсры
• 2012 — Міжнародная прэмія Гайрднера
• 2013 — Прэмія Шаа
• 2013 — Прэмія Уайлі
• 2017 — Спіс лаўрэатаў Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне

Спасылкі

• The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2017. Jeffrey C. Hall, Michael Rosbash, Michael W. Young