Сяргей Яфімавіч Грыбаў

Сяргей Яфімавіч Грыбаў
Сяргей Яфімавіч Грыбаў
Дата нараджэння	5 ліпеня 1895
Месца нараджэння	Рослаўль, Рослаўскі павет, Смаленская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	29 ліпеня 1938 (43 гады)
Месца смерці	СССР;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	кавалерыя
Званне	камкор
Камандаваў	5th Rifle Corps[d]
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна; Грамадзянская вайна ў Расіі;
Узнагароды і званні

Сяргей Яфімавіч Грыбаў (5 ліпеня 1895 — 29 ліпеня 1938) — савецкі ваенны дзеяч, камандуючы войскамі Паўночна-Каўказскай ваеннай акругі, камкор (1935)^[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Русская, рабочая. У 11 гадоў застаўся сіратой. Скончыў чатырохкласнае пачатковае вучылішча. Працаваў дворнікам, падручным каваля, чорнарабочым, слесарам у чыгуначных майстэрнях. У 1914 годзе мабілізаваны ў Рускай імператарскай арміі. Скончыў Кіеўскую школу прапаршчыкаў у 1915 годзе. Удзельнік Першай сусветнай вайны. Спачатку ваяваў у 743-м пяхотным Тырульскім палку камандзір узводу і роты. Затым камандаваў батальёнам у 180-м пяхотным Віндаўскім палку на Паўночным фронце. За адвагу ў баях узнагароджаны ордэнамі і выраблены ў штабс-капітаны.

Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі перайшоў на бок Савецкай улады. У РСЧА з 1918 года. Быў памочнікам камандзіра палка, затым камандзірам палка і брыгады. Удзельнічаў у баях супраць пятлюраўцаў на Украіне (1919), белапалякаў на Заходнім фронце (1920), банд Булак-Балаховіча у Беларусі (1920)^[1].

У гады Грамадзянскай вайны быў узнагароджаны трыма ордэнамі Чырвонага Сцяга. За праяўлены гераізм ў баі каля вёскі Гута узнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга (1920); за ініцыятыву і асабістую храбрасць у баях з белапалякамі ўдастоены другога ордэна Чырвонага Сцяга (1921); за мужнасць і ўмелае кіраўніцтва дзеяннямі брыгады ў перыяд яе наступу ад ракі Бярэзіны да ракі Віслы атрымаў трэці ордэн Чырвонага Сцяга (1921). Па тых часах трохразовае ўзнагароджанне адзіным Савецкім ордэнам было выключнай падзеяй, такіх як Грыбаў трохразовых кавалераў у РСЧА было крыху больш за дзесятак чалавек.

Член ВКП (б) з 1926 года. Пасля вайны працягнуў службу ў РСЧА: часова выконваючы пасаду камандзіра 65-га стралковага палка, затым 2-га стралковага палка 8-й стралковай дывізіі, камандзір 23-й стралковай брыгады 8-й стралковай дывізіі, часова выконваючы пасаду камандзіра начальніка 8-й стралковай дывізіі. З 1923 — памочнік начальніка 2-й Тульскай стралковай дывізіі Яна Фабрыцыуса. З 1928 года-камандзір 5-га стралковага корпуса ў Заходняй ваеннай акрузе^[1]. З 1934 года — намеснік камандуючага Паўночна-Каўказскай ваеннай акругай. З верасня 1937 года-камандуючы Паўночна-Каўказскай ваеннай акругай, член Ваеннага савета пры Народным камісары абароны СССР.

Арышт і расстрэл[правіць | правіць зыходнік]

Падчас палітычных «чыстак» у РСЧА арыштаваны 28 студзеня 1938 года. Унесены ў Сталінскія расстрэльныя спісы (руск.) (бел. ад 26 ліпеня 1938 года^[2]. Прыгавораны ВКВС СССР 29 ліпеня 1938 да вышэйшай меры пакарання (руск.) (бел. і ў той жа дзень расстраляны. Рэабілітаваны пасмяротна 21 красавіка 1956.

Воінскія чыны і званні[правіць | правіць зыходнік]

Прапаршчык — 1915
Падпаручнік — 1916
Паручнік — 27.01.1917
Штабс-капітан — 13.04.1917
Камкор — 20.11.1935^[3]

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Тры ордэны Чырвонага Сцяга (18.12.1920, 5.01.1921, 31.12.1921)^[4]

Зноскі

↑ ^а ^б ^в Белорусская ССР. Краткая энциклопедия 1982, с. 171.
↑ Сталинские расстрельные списки от 26 июля 1938 года (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 9 ліпеня 2021. Праверана 3 студзеня 2022.
↑ Постановление СНК СССР № 2395 от 20.11.1935 г.
↑ Герои гражданской войны. Грибов Сергей Ефимович (1895—1938). // Военно-исторический журнал. — 1966. — № 7. — С.47—48. (в т.ч. все приказы РВСР о награждении Грибова С. Е.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Селиванов П. А. Комкор Сергей Грибов. — Минск, 1972.
Советская военная энциклопедия в 8-ми томах. Том 3.
Черушев Н. С., Черушев Ю. Н. Расстрелянная элита РККА (командармы 1-го и 2-го рангов, комкоры, комдивы и им равные): 1937—1941. Биографический словарь. — М.: Кучково поле; Мегаполис, 2012. — С. 74—75. — 2000 экз. — ISBN 978-5-9950-0217-8.
Селиванов П. Комкор С. Е. Грибов (К 70-летию со дня рождения). // Военно-исторический журнал. — 1965. — № 7. — С. 126—126.
Соловьев Д. Ю. Высший командный состав РККА. Комкоры 1935—1940 гг. — М.: Литрес, 2018. — 90 с. ISBN 978-5-532-11303-9.
Грибов Сергей Ефимович // Белорусская ССР: Краткая энциклопедия в 5 т. (руск.) / Ред. колл.: П. У. Бровка и др. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. Биографический справочник. — С. 171. — 737 с. — 50 000 экз.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[FOOTNOTEБелорусская_ССР._Краткая_энциклопедия1982171-1] а ^б ^в Белорусская ССР. Краткая энциклопедия 1982, с. 171.

[2] Сталинские расстрельные списки от 26 июля 1938 года (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 9 ліпеня 2021. Праверана 3 студзеня 2022.

[3] Постановление СНК СССР № 2395 от 20.11.1935 г.

[4] Герои гражданской войны. Грибов Сергей Ефимович (1895—1938). // Военно-исторический журнал. — 1966. — № 7. — С.47—48. (в т.ч. все приказы РВСР о награждении Грибова С. Е.)

[1]

[2]

[3]

[4]