Эміль Заля

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Эміль Заля
фр.: Émile Zola
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні фр.: Émile Édouard Charles Antoine Zola[1]
Дата нараджэння 2 красавіка 1840(1840-04-02)[2][3][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 29 верасня 1902(1902-09-29)[2][3][…] (62 гады)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Бацька Франчэска Заля[d]
Маці Эміль Абер[d]
Жонка Александрын Заля[d]
Дзеці Jacques Émile-Zola[d] і Дэніз Разеро[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці палітычны журналіст, мастацкі крытык, раманіст, эсэіст, драматург, навэліст, літаратурны крытык, тэатральны крытык, журналіст, пісьменнік, паэт, фатограф
Гады творчасці з 1865
Кірунак натуралізм[d] і вальнадумства
Жанр раман і апавяданне
Мова твораў французская
Узнагароды
афіцэр Ордэна Ганаровага легіёна
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку
Эміль Заля

Эміль Заля (фр.: Émile Zola [emil zɔˈla]; 2 красавіка 1840, Парыж — 29 верасня 1902, Парыж) — французскі празаік.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Адзін з самых значных прадстаўнікоў рэалізму другой паловы XIX стагоддзя — правадыр і тэарэтык так званага натуралістычнага руху, Заля стаяў у цэнтры літаратурнага жыцця Францыі апошняга трыццацігоддзя XIX стагоддзя і быў звязаны з найбуйнейшымі пісьменнікамі гэтага часу («Абеды пяці» (1874) — з удзелам Гюстава Флабера, Івана Сяргеевіча Тургенева, Альфонса Дадэ і Эдмона Ганкура, «Меданскія вечары» (1880) — знакаміты зборнік, які ўключаў творы самога Заля, Жорыса Карла Гюісманса, Гі дэ Мапасана і шэрагу другарадных натуралістаў, як Анры Сеар, Леон Энік і Поль Алексіс).

Беларускія пераклады[правіць | правіць зыходнік]

  • Апавяданні (1937), Мн.
  • раман «Пастка» (1939), Мн.
  • раман «Разгром» (1941), Мн.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6)