Ігнацы Гелгуд

Ігнацы Гелгуд
Ігнацы Гелгуд
	польск.: Ignacy Giełgud
	; Герб «Гелгуд» (польск.) (бел.
Стражнік вялікі літоўскі
	23 снежня 1789 — 1793
Папярэднік	Юзаф Юдзіцкі
Пераемнік	Людвік Гелгуд
Нараджэнне	XVIII стагоддзе
Смерць	13 чэрвеня 1807; Гнеў, Гміна Гнеў, Тчэўскі павет, Польшча;
Род	Гелгуды (руск.) (бел.
Бацька	Антоні Ануфрый Гелгуд
Маці	Караліна Тэадора з Аскеркаў
Ваенная служба
Званне	генерал-лейтэнант
Бітвы	Вайна 1812 года; Паўстанне 1794 года

Дагледжаная версія гэтай старонкі, зацверджаная 26 снежня 2020, была заснавана на гэтай версіі.

Ігнацы Гелгуд (польск.: Ignacy Giełgud; ? — 13 чэрвеня 1807, г. Гнеў) — стражнік вялікі літоўскі ў 1789—1793, Генерал дывізіі Арміі Герцагства Варшаўскага (польск.) (бел.^[1], заслужаны палітычны дзеяч і ваенны з Літвы^[2]. Адзін з кіраўнікоў паўстання 1794 года^[2].

Біяграфія

Ігнацы Гелгуд быў паслом Жамойцкага староства на Чатырохгадовы сойм у 1788 годзе^[2]^[3] і членам Згуртавання прыхільнікаў урадавай канстытуцыі^[2]. Палкі прыхільнік рэформы. Ён быў удзельнікам змовы, падрыхтоўкі пачатку паўстання Касцюшкі ў Літве^[4]. 24 красавіка 1794 абраны ў Найвышэйшую Літоўскую Раду^[2]. У званні генерал-лейтэнанта ваяваў у паўстанні Касцюшкі 1794 года, нягледзячы на членства ў Радзе.

Пасля Трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай выкліканы на дуэль былым фаварытам (руск.) (бел. расійскай імператрыцы Кацярыны II Платонам Зубавым (руск.) (бел., які знаходзіўся ў Варшаве.

Падчас кампаніі 1806 маршал Іаахім Мюрат даручыў яму арганізацыю войскаў у Варшаўскім дэпартаменце]. 13 сакавіка 1807 прыняў камандаванне дывізіяй пасля ранення Яна Генрыка Дамброўскага (руск.) (бел. і праводзіў аблогу Гданьска (руск.) (бел.. Памёр ад нягод вайны і ран.

Азначаны ў 1807 Крыжам ордэна Ганаровага легіёну і ў 1792 атрымаў Ордэн Белага Арла і Ордэн Святога Станіслава.

Зноскі

↑ Henryk P. Kosk, generalicja polska, t. I, Pruszków 1998, s. 151.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д Гелгуд Игнатий // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 143. — 737 с.
↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok … 1792. …, Warszawa 1791, s. 320.
↑ Bartłomiej Szyndler (польск.) (бел., Powstanie kościuszkowskie 1794, Warszawa 1994, s. 116.

Літаратура

H. P Kosk, Generalicja polska, t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza «Ajaks», Pruszków 1998

[1] Henryk P. Kosk, generalicja polska, t. I, Pruszków 1998, s. 151.

[БС-2] а ^б ^в ^г ^д Гелгуд Игнатий // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 143. — 737 с.

[3] Kalendarzyk narodowy y obcy na rok … 1792. …, Warszawa 1791, s. 320.

[4] Bartłomiej Szyndler (польск.) (бел., Powstanie kościuszkowskie 1794, Warszawa 1994, s. 116.

[1]

[2]

[3]

[4]