Ёмбе (народ)
Ёмбе | |
---|---|
| |
Саманазва | yombe (BaYombe) |
Колькасць | 300 000 |
Рассяленне | Замбія, Рэспубліка Конга, Ангола, Дэмакратычная Рэспубліка Конга |
Этнічныя мовы | ёмбе |
Традыцыйныя рэлігіі (канфесіі) | фетышызм, хрысціянства |
Блізкія этнасы | тумбука, конга |
Ёмбе (конга: yombe) — этнонім, прынамсі, двух народнасцяў Цэнтральнай Афрыкі, што пражываюць у Замбіі, Рэспубліцы Конга, Дэмакратычнай Рэспубліцы Конга і Анголе. У ёмбе распаўсюджаныя паганскія вераванні, сярод ідалаў распаўсюджаны так званыя нкісі-нкондэ і фігуры мацярынства пхемба.
Назва[правіць | правіць зыходнік]
У залежнасці ад крыніц назіраюцца некалькі варыянтаў наймення: маёмбе (Mayombé/Mayombe/Majombe), баёмбе (Bayombe), іёмбе (Iombe), кіёмбе (Kiombe/Kiyombe), кіёмбі (Kiombi), маёмба (Mayomba), маюмба (Mayumba), ёмбес (Yombés), маюмбе (Mayumbe/Majumbe), юмбе (Yumbe).
Дэмаграфічныя звесткі[правіць | правіць зыходнік]
У 1981 году ў Замбіі на тэрыторыі 1620 км² пражывала каля 15 000 чалавек, якія вызналі сябе як ёмбе[1]. Гэтую групу прынята ўключаць да ліку народа тумбука[2]. Самі ёмбе былі адной з шасці этнічных груп, якія ўварваліся да тумбука ў 1760-х гадах. Іншая група, таксама званая ёмбе, пражывае ў паўднёва-заходняй частцы Рэспублікі Конга, а таксама ў Дэмакратычнай Рэспубліцы Конга і Анголе[3]. Іх прылічаюць як падгрупа буйнейшага народа конга.
Ёмбе маюць уласную аднайменную мову, адну з моў банту. Агульная колькасць носьбітаў ацэньвалася ў пачатку 2000-х гадоў больш чым у мільён чалавек, у тым ліку 669 000 у Дэмакратычнай Рэспубліцы Конга (2002 г.), 348 000 у Рэспубліцы Конга (2000 г.) і 39 400 у Анголе (2000 г.).
Гаспадарка[правіць | правіць зыходнік]
Ёмбе ў асноўным займаюцца сельскай гаспадаркай, вырошчваючы такія культуры, як бананы, кукуруза, фасолю, маніёк, арахіс і ямс. Вырошчваючы ў першую чаргу дзеля ўласнага пражытка, яны таксама прадаюць свой ураджай на рынках. Уздоўж ракі Конга разводзяць коз, свіней і курэй, а таксама займаюцца рыбнай лоўляй. Мужчыны, якія валодаюць рамёствамі і мастацтвам, займаюцца ткацтвам, разьбой і выплаўленнем, а жанчыны вырабляюць гліняныя чыгуны[4].
Культурна-рэлігійныя звычаі[правіць | правіць зыходнік]
Ёмбе вядомыя разьбой статуэтак, што выяўляюць, напрыклад, каралёў і з’яўляюцца прадметамі раскошы або ж жанчынападобныя фігуркі мацярынства пхемба (phemba)[4][5]. Для абрадаў таксама вырабляюцца маскі, барабаны і фігуркі нкісі-нкондэ (nkisi nkonde)[6]. Іхнія пахавальныя фігуры вядомы сваёй рэалістычнасцю[7].
Вярхоўнае бажаство ёмбе — Нгома Бунзі (Ngoma Bunzi), родам з недасягальнага царства Юлу. З ім звязваюцца праз духаў зямлі нзамбі-а-ці (Nzambi a Tsi) і рачнымі духамі сімбі (Simbi). Ёмбе будуюць святыні выбітным продкам, напрыклад вясковым правадырам, якія, паводле павер’яў, валодалі асаблівымі сіламі[6]. Паўночназамбійскія ёмбе вераць, што людзі маюць тры розныя ідэнтычнасці: біялагічную, сацыяльную і духоўную. Іхняе сацыяльнае становішча ўплывае на тып пахавання, якое іх чакае пасля скону[8].
-
Фетышысцкі ідал (Ангола).
-
Драўляны звон таемнага таварыства khimba (ДРК)[9].
-
Вяршыня скіпетра.
-
Фігурка пхемба (ДРК).
-
Ідал з люстэркам.
(Маёмбе, ДРК). -
Маска варажбітоў.
Зноскі
- ↑ Database for Indigenous Cultural Evolution (DICE):Yombe Factsheet(недаступная спасылка). University of Missouri. Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2017. Праверана 16 кастрычніка 2016.
- ↑ (англ.) Chondoka, Yizenge (16 снежня 2015). A History of the Tumbuka from 1400 to 1900. Xlibris Corporation. p. 238. ISBN 978-1-4990-9628-6.
- ↑ (англ.) Appiah, Kwame Anthony; Gates, Henry Louis Jr., рэд-ры (1999). Africana: The Encyclopedia of the African and African American Experience (1st ed.). New York: Basic Books. p. 2035. ISBN 0-465-00071-1.
- ↑ а б (англ.) Tribal African Art: Yombe . Zyama.com. Праверана 16 кастрычніка 2016.
- ↑ Гл. таксама (фр.) Raoul Lehuard, Les Phemba du Mayombe : les figures sculptées dites phemba du Mayombe, Arts d'Afrique noire, 1977, p. 122
- ↑ а б (англ.) Yombe . Art & Life in Africa. Праверана 16 кастрычніка 2016.
- ↑ (англ.) Vogel, Susan Mullin (1981). For Spirits and Kings: African Art from the Paul and Ruth Tishman Collection. Metropolitan Museum of Art. p. 214. ISBN 978-0-87099-267-4.
- ↑ (англ.) Fukuyama, Mary A.; Sevig, Todd D. (28 July 1999). Integrating Spirituality into Multicultural Counseling. SAGE Publications. p. 99. ISBN 978-1-5063-2072-4.
- ↑ Гл. таксама Léo Bittremieux, La Société secrète des Bakhimba au Mayombe, G. van Campenhout, Bruxelles, 1936, 327 p.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- на ангельскай мове
- George Clement Bond (1991). "Ideology, persons, and spirits: the Yombe of northern Zambia". In Kortright Davis, Elias Farajaje-Jones (рэд.). African creative expressions of the divine. Washington, DC: Howard University School of Divinity. p. 158-180.
- на нямецкай мове
- Mabiala Matouba-Ngouma (1987). Symbolik der Namensgebung bei den Yombe, Zaire. Vol. 10. Köln: Afrikanistische Arbeitspapiere: Schriftenreihe des Kölner Instituts für Afrikanistik. p. 73-87.
- Mabiala Matouba-Ngouma (1989). Frauen, Kunsthandwerk und Kultur bei den Yombe in Zaïre. Göttingen: Édition Re. p. 356. ISBN 3927636029.
- на французскай мове
- Alain Lecomte, Raoul Lehuard, Bertil Söderberg (2014). Les sifflets bakongo: Lower Congo whistles. Paris: Éditions Alain Lecomte. p. 200. ISBN 978-2-9544167-0-0.
{{cite book}}
: Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (link) (BNF 978-2-9544167-0-0) - Alain Lecomte, Raoul Lehuard, Kovo N'Sondé, Jean N'Sondé (2016). Bakongo. Les fétiches mi-nkondi, mi-nkisi. Paris: Éditions Alain Lecomte. p. 439. ISBN 978-2-9544167-2-4.
{{cite book}}
: Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (link) (BNF 45350937j) - Nzuzi Bibaki (1993). Le Dieu-mère: l'inculturation de la foi chez les Yombe. Kinshasa: Éditions Loyola. p. 207.
- Albert Doutreloux (1967). L'ombre des fétiches: société et culture yombe. Publications de l'Université Lovanium de Léopoldville: Éditions Nauwelaerts. p. 288.
- Raoul Lehuard (1 студзеня 1977). Les Phemba du Mayombe: les figures sculptées dites phemba du Mayombe. Arnouville: Arts d'Afrique noire. p. 122.
- Raoul Lehuard (Восень 1987). "Le Nkisi nyambi". Arts d'Afrique noire. Arnouville. 63: 25–32.
- Mavinga Muila (1986). Développement technique et société Yombe (Zaïre). Québec: Presses de l'Université Laval. ISBN 9780315254848.
- Marie-Josiane Antoinette Ngimbi Bamweneko (1994). La dynamique de la famille Yombe face au travail salarié de la femme. Kinshasa: Facultés catholiques de Kinshasa. p. 207.
- Cyrille van Overbergh, Édouard de Jonghe (1907). Les Mayombe (État indépendant du Congo). Bruxelles: Librairie Albert Dewit.