Іван Іванавіч Мацкевіч

Іван Іванавіч Мацкевіч
Іван Іванавіч Мацкевіч
Дата нараджэння	9 красавіка 1947
Месца нараджэння	Ваўкавыскі раён, Гродзенская вобласць, БССР, СССР;
Дата смерці	10 снежня 2017 (70 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Месца пахавання	Усходнія могілкі;
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Адукацыя	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў;
Прафесія	акцёр
Гады актыўнасці	з 1968
Узнагароды
IMDb	ID 0559349

Іван Іванавіч Мацкевіч (9 красавіка 1947, Грабава, Ваўкавыскі раён, Гродзенская вобласць — 10 снежня 2017, Мінск) — беларускі акцёр. Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь (2011).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў у 1968 годзе Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут па спецыяльнасці «акцёр драматычнага тэатра і кіно» (курс заслужанага дзеяча мастацтваў Беларусі, прафесара А. І. Бутакова). З 1981 па 1996 год — акцёр Тэатра-студыі кінаакцёра.

У Нацыянальным акадэмічным драматычным тэатры імя М. Горкага працаваў з 2 верасня 1996 года. Сыграў Пане Каханку ў аднайменным спектаклі Андрэя Курэйчыка, Генрыха ІІ («Леў зімой»), многія іншыя ролі.

Нагрудны знак Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь «За ўклад у развіццё культуры Беларусі» (2017).

Фільмаграфія[правіць | правіць зыходнік]

«Хлеб пахне порахам» — Горбач, рэж. В. Нікіфараў (1973);
«Нянавісць» — Сцяпан Булыга, рэж. С. Гаспараў (1977);
«Арцём» — Арцём, рэж. Ю. Рогаў (1978);
«Побач з камісарам» — Мірон, рэж. А. Чакмянёў (1978);
«Трэцяга не дадзена» — Пракоп Вялічка, рэж. І. Дабралюбаў (1980);
«Вазьму твой боль» — Шышка, рэж. М. Пташук (1980);
«Ветразі майго дзяцінства» — Мурашка, рэж. Л. Мартынюк (1981);
«Дзяржаўная мяжа. Фільм 3-ці: Усходні рубеж» — Камендант памежнай заставы, рэж. Б. Сцяпанаў, В. Нікіфараў (1982);
«Раскіданае гняздо» — Кіраўнік, рэж. Б. Луцэнка (1982);
«Казка пра Зорнага хлопчыка» — Егер, рэж. Л. Нячаеў (1983);
«Тата» — Трэнер па боксе, рэж. А. Карпаў (1985);
«Сакрэтны фарватар» — Данчанка, рэж. В. Кастраменка (1987);
«Давід Гарадзецкі» — Гарадзецкі, рэж. Н. Гаркунова (1988);
«Вайна» — Генерал Паўлаў, рэж. Т. Ляўчук (1989);
«Свабодная зона» — Марак, рэж. Д. Зайцаў (1992);
«Хрусталёў, машыну!» — Стакун, рэж. А. Герман (1994);
«Анастасія Слуцкая» — Военачальнік Цімур, рэж. Ю. Елхаў (2003);
«Курсанты» — Генерал, рэж. А. Кавун (2005);
«Мужчыны не плачуць» — Бізнесмен, рэж. С. Баброў (2005);
«Маёр Ветраў» — Генерал, рэж. А. Франскевіч-Лае (2007);
«Ворагі» — Нямецкі афіцэр, рэж. М. Можар (2007).