Іван Юркавіч

Архібіскуп Іван Юркавіч
Nadškof Ivan Jurkovič
Тытулярны архібіскуп Крбавы
5-ы Апостальскі нунцый у Расійскай Федэрацыі з 19 лютага 2011
Царква	Каталіцкая царква
Папярэднік	Архібіскуп Антоніа Меніні
4-ы Апостальскі Нунцый ва Узбекістане з 22 ліпеня 2011
Царква	Каталіцкая царква
Папярэднік	Архібіскуп Антоніа Меніні
3-і Апостальскі нунцый ва Украіне 22 красавіка 2004 — 19 лютага 2011
Царква	Каталіцкая царква
Папярэднік	Архібіскуп Нікола Этэравіч
Пераемнік	Архібіскуп Томас Галіксан
4-ы Апостальскі нунцый у Рэспубліцы Беларусь 28 ліпеня 2001 — 22 красавіка 2004
Царква	Каталіцкая царква
Папярэднік	Архібіскуп Дамінік Грушаўскі
Пераемнік	Архібіскуп Марцін Відавіч
Адукацыя	Люблянскі ўніверсітэт
Дзейнасць	каталіцкі святар, багаслоў, выкладчык універсітэта
Імя пры нараджэнні	Іван Юркавіч
Арыгінал імя пры нараджэнні	Ivan Jurkovič
Нараджэнне	10 чэрвеня 1952(1952-06-10) (70 гадоў) Качэўе, Качэўе[d], Славенія
Прыняцце свяшчэннага сану	29 чэрвеня 1977
Епіскапская хіратонія	6 кастрычніка 2001
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

І́ван Ю́ркавіч (славенск.: Ivan Jurković; нарадзіўся 10 чэрвеня 1952, Качэўе, Славенія) — рымска-каталіцкі дзеяч, тытулярны архібіскуп Крбавы.

Біяграфія

Паводле паходжання славенец. У 1978 годзе скончыў вывучэнне багаслоўя. Святарскія пасвячэнні прыняў 29 чэрвеня 1977. Вывучаў дыпламатыю ў Папскай Царкоўнай Акадэміі. 1 мая 1984 накіраваны на дыпламатычную службу Ватыкану. Надалей сакратар Апостальскай нунцыятуры ў Рэспубліцы Карэі (1984—1988), аўдытар Апостальскай нунцыятуры ў Калумбіі (1988—1992), саветнік прадстаўніцтва Ватыкана ў Расійскай Федэрацыі (1992—1996), саветнік у Дзяржаўным сакратарыяце па пытаннях Арганізацыі па бяспецы і супрацоўніцтву ў Еўропе (АБСЕ).

Падчас сваёй службы ў Маскве быў таксама прафесарам кананічнага права ў каледжы каталіцкага багаслоўя імя святога Тамаша Аквінскага (1993—1996), дзе ён апублікаваў наступныя свае працы: «Кананічнае права пра шлюб» (Масква, 1994); «Кананічнае права пра Народ Божы» (Масква, 1995); «Каментар да кананічных структур Каталіцкага Касцёлу» (Масква, 1995); «Лацінска-расійскі слоўнік тэрмінаў і выразаў Кодэксу Кананічнага Права» (сумесна з А. Ковалем, Масква 1995); «Кананічнае права пра народ Божы і пра шлюб» (другое выданне, Масква, 2000). 22 лістапада 2001 акрэдытаваны Апостольскім нунцыем у Беларусі, 15 верасня 2004 яго змяніў Марцін Відавіч. 22 красавіка 2004 узначаліў Апостальскую нунцуятуру ва Украіне.

Валодае італьянскай, англійскай, рускай, іспанскай, нямецкай, французскай мовамі.

Спасылкі

• Інфармацыя на афіцыйным сайце Апостальскае нунцыятуры ў Беларусі Архівавана 9 верасня 2007.
• Інфармацыя на сайце «Каталіцкая іерархія»
• Сайц Апостальскае Нунцыятуры ў Расіі Архівавана 28 чэрвеня 2013.