Ізяслаў Мсціславіч
З пляцоўкі Вікіпедыя
Ізяслаў Мсціславіч (у хрышчэнні Панцеляймон; ? — 18 лістапада 1154) — старажытнарускі князь.
Сын наўгародскага князя Мсціслава Уладзіміравіча. У 1127 г. прымаў удзел у паходзе паўднёва-рускіх князёў (княжыў у Курску) на Полацкую зямлю. Дасягнуўшы Лагожска (Лагойска), пайшоў на Ізяслаўль, паланіў князя Брачыслава. Пасля высылкі ў 1129 г. плацкіх князёў у Візантыю атрымаў княжанне ў Полацку. У 1132 г. пераведзены ў Пераяслаўль, потым у Менск, атрымаўшы ў дадатак Тураў і Пінск. У 1135 г. пасля вызвалення Полацка ад уплыву Кіева пераехаў у Ноўгарад, затым ва Уладзімір-Валынскі. У 1146 г., стаўшы вялікім кіеўскім князем, жорстка расправіўся са сваім дзядзькам тураўскім князем Вячаславам Уладзіміравічам, які захапіў у яго шэраг гарадоў.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Ізяслаў Мсціславіч // БЭ ў 18 т. Т. 7. Мн., 1998.
