Ізяслаў Мсціславіч, у хрышчэнні Панцеляймон (1097 — 18 лістапада1154) — князь курскі (), полацкі (1129-1132), пераяслаўльскі (1132), менскі, тураўскі і пінскі (1132-1134), уладзімір-валынскі (1135-1146), вялікі князь кіеўскі (1146-1154)
Сын вял.кн. кіеўскага Мсціслава Уладзіміравіча. У 1128 годзе як курскі князь браў удзел у вялікім паходзе на Полацкую зямлю. Падчас паходу заняў Лагойск, побач якога яму здаўся кн. Брачыслаў, узяўшы лагажан і Брачыслава, Ізяслаў пайшоў да Ізяслаўля, дзе злучыўся з іншымі ўдзельнікамі пахода. Пасля высылкі ў 1129 годзе полацкіх князёў у Візантыю атрымаў у княжанне Полацк. У 1132 годзе пераведзены ў Пераяслаўль, потым у Менск, атрымаўшы да яго Тураў і Пінск. У 1134 годзе паехаў у Ноўгарад і быў пераведзены на княжанне ва Уладзімір-Валынскі. У 1146 годзе стаў вялікім кіеўскім князем, жорстка расправіўся са сваім дзядзькам тураўскім князем Вячаславам Уладзіміравічам, які раней захапіў у яго шэраг гарадоў.