Інгрыд Свантэполксдотэр

Інгрыд Свантэполксдотэр
Нараджэнне	XIII стагоддзе
Бацька	Svantepolk of Viby[d]
Маці	Бенгта Сунесдотэр
Муж	Folke Algotsson[d]
Дзеці	Knut Folkesson[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Дзейнасць	манахіня

Інгрыд Свантэполксдотэр (шведск.: Ingrid Svantepolksdotter) ― шведская дваранка і абатыса. Яна, перш за ўсё, вядомая тым, што была цэнтральнай фігурай аднаго з шэрагу інцыдэнтаў, вядомых як «Выкраданне дзеў з Урэты», дзе яна, як і яе маці да яе, была выкрадзена з абацтва Урэта чалавекам, за якога яна пазней выйшла замуж. Пазней яна стала абатысай у тым жа абацтве, дзе і служыла з 1323 да 1344 года.

Біяграфія

Інгрыд была дачкой Свантэполка з Вібі і Бенгты Сунесдотэр і, такім чынам, пляменніцай каралевы Швецыі Катарыны . Яна была заручана з дацкім шляхцічам Давідам Торстэнсанам, але ў дзяцінстве змешчана ў абацтва Урэта для атрымання адукацыі да шлюбу; яе сястру Катарыну таксама змясцілі туды, але яна ўступіла ў ордэн. У 1287 годзе Інгрыд была выкрадзена нарвежскім ярлам Фольке Альготсанам, што стала трэцім са знакамітых выкраданняў дзяўчыны з Урэты, прычым два папярэднія былі выкраданнямі яе маці і бабулі па матчынай лініі. Фольке адвёз яе ў Нарвегію, дзе яны пажаніліся. Інгрыд вярнулася ў Швецыю пасля смерці Фолькса ў 1310 годзе. Да сакавіка 1322 года яна стала членам абацтва Урэта, а ў 1323 годзе змяніла сваю сястру на пасадзе ігуменні. Яна адраклася ад трона ў 1344 годзе, апошнія згадкі пра яе датуюцца 1350 годам, калі яна часова выконвала абавязкі абатысы паміж смерцю былой абатысы і да абрання наступнай.

Літаратура

• Agneta Conradi Mattsson: Riseberga kloster, Birger Brosa & Filipssönerna, Vetenskapliga skrifter utgivna av Örebro läns museum 2, 1998, ISBN 91-85642-24-X
• Dick Harrison: Jarlens sekel — En berättelse om 1200-talets Sverige, Ordfront, Stockholm, 2002, ISBN 91-7324-999-8
• Kristin Parikh: Kvinnoklostren på Östgötaslätten under medeltiden. Asketiskt ideal — politisk realitet, Lund University Press, Lund, 1991.