Іспанцы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Іспанцы
(Españoles)
Агульная колькасць 27 045 000 (2012 г.)
Рэгіёны пражывання  Іспанія — 23 210 тыс.

 Партугалія — 41 тыс.
 Францыя — 759 тыс.
 Германія — 406 тыс.
 Аргенціна — 543 тыс.
 ЗША — 650 тыс.
 Бразілія — 242 тыс.
 Мексіка — 369 тыс.
 Венесуэла — 89 тыс.
 Дамініканская Рэспубліка — 92 тыс.

Мова іспанская
Рэлігія каталіцызм
Блізкія этнічныя групы галісійцы, партугальцы, каталонцы

Іспа́нцы (ісп.: Españoles) — народ, які пражывае на Пірэнейскім паўвостраве, асноўныя жыхары Іспаніі. У выніку каланіяльнай палітыкі Іспаніі ў мінулым, а таксама эканамічнай і палітычнай эміграцыі буйныя абшчыны іспанцаў склаліся ў розных краінах Еўрапейскага Саюза, Лацінскай Амерыкі, ЗША і г. д. Агульная колькасць - 27 045 тыс. чал. (2012 г.)[1].

Іспанцы з'яўляюцца нашчадкамі вестготаў, кельтаіберыйцаў, рымлян і маўраў. Размаўляюць на іспанскай мове.

У значнай ступені ў Іспаніі дамінуе рэгіянальнае самасвядомасць, прычым не толькі ў каталонцаў, галісійцаў і баскаў, якія з'яўляюцца самастойнымі народамі, але і ў іншых. Яны называюць сябе арагонцамі, валенсійцамі, канарцамі, астурыйцамі, кастыльцамі і г. д. У 1983 годзе ўсе 17 гістарычных правінцый краіны атрымалі аўтаномію і зараз маюць уласныя ўрад і парламент.

Вядомыя іспанцы[правіць | правіць зыходнік]

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі