Ізідар Герасімавіч Нісневіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з І. Нісневіч)
Ізідар Герасімавіч Нісневіч
Дата нараджэння 21 снежня 1914(1914-12-21)
Месца нараджэння
Дата смерці 25 кастрычніка 1977(1977-10-25) (62 гады)
Род дзейнасці музыказнавец, музычны крытык
Месца працы
Альма-матар
Член у

Ізідар Герасімавіч Нісневіч (21 снежня 1914, Мінск — 25 кастрычніка 1977) — беларускі музыказнавец, музычны крытык. Брат С. Г. Нісневіч.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў у 1938 годзе ў Беларускую кансерваторыю, выкладаў у 19381940 гадах у ёй. З 1946 года намеснік мастацкага кіраўніка Беларускай філармоніі, выкладчык Беларускага тэатральна-мастацкага інстытута, у 1963—1977 гадах лектар Саюза кампазітараў Беларусі.

Член Беларускага саюза кампазітараў з 1946 года, член Беларускага саюза тэатральных дзеячаў з 1947 года.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Асноўныя працы па пытаннях нацыянальнай кампазітарскай творчасці, выканальніцтва, суадносін беларускай паэзіі і музыкі. Аўтар сцэнарыяў навукова-папулярных і хранікальна-дакументальных фільмаў, у т.л. «Партытура жыцця» (1968, пра Я. Цікоцкага), «Мой сябар Ака Джураеў» (1969), «Песня нашай памяці» (1975, з Б. Бур’янам).

Творы[правіць | правіць зыходнік]

  • Белорусская ССР. 2 изд. М., 1958 (разам з Г. І. Цітовічам);
  • Творчасць Купалы і музыка беларускіх кампазітараў // Янка Купала ў беларускім мастацтве. Мн., 1958;
  • Невычэрпная крыніца натхнення // У сэрцы народным: (Жыццё і творчасць Якуба Коласа). Мн., 1967;
  • Очерки по истории советской белорусской музыкальной культуры. 2 изд. Л., 1969 (разам з С. Г. Нісневіч);
  • Г. Р. Ширма: Очерк жизни и творчества. 2 изд. Л., 1971;
  • Музыкально-критические статьи. Л., 1984.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]