Барыс Іванавіч Бур’ян

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Б. Бур’ян)
Барыс Іванавіч Бур'ян
Асабістыя звесткі
Псеўданімы V. Ivin[1]
Дата нараджэння 7 студзеня 1924(1924-01-07)
Месца нараджэння
Дата смерці кастрычнік 2009 (85 гадоў)
Грамадзянства
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці крытык і празаік
Мова твораў руская і беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у
Узнагароды Ордэн Айчыннай вайны 2 ступеніОрдэн «Знак Пашаны»

Барыс Іванавіч Бур’ян (7 студзеня 1924, г. Масква — кастрычнік 2009 г.) — беларускі крытык і празаік[2].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Да вайны працаваў артыстам у тэатрах Разані і Кінешмы. Скончыў тэатральную студыю пры Разанскім тэатры ў 1941 годзе. Са жніўня 1941 г. служыў у Савецкай Арміі — у войсках сувязі, удзельнічаў у баях на 4-м Украінскім фронце. З 1946 г. — карэспандэнт БелТА, у 1947—1951 гг. — стыльрэдактар газеты «Сталинская молодежь». Потым быў рэдактарам на Беларускім тэлебачанні, на Мінскай кінастудыі навукова-папулярных і хранікальна-дакументальных фільмаў. У 1952—1953 і ў 1963—1985 гг. супрацоўнік газеты «Літаратура і мастацтва» (з 1967 года — загадчык аддзела тэатра, музыкі і кіно), у 1953—1962 гг. часопіса «Советская Отчизна» (пазней перайменаваны ў «Нёман»). Сябра СП СССР з 1950 г[3].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Літаратурную дзейнасць пачаў у 1947 г. з тэатральных рэцэнзій. Піша на рускай і беларускай мовах. Выдаў тэатразнаўчы нарыс «На высоком взлете» (з І. Ліснеўскім, 1962), брашуру «Каму апладзіруе зала» (1972), зборнікі эсэ і артыкулаў «На театральных перекрестках» (з І. Ліснеўскім, 1967), «З сёмага рада партэра» (1978), «Судьба чужая — как своя» (1982), «І толькі надпіс…» (1987). Выступае і як літаратурны крытык[2][3].

Аўтар аповесцей «Первый снег» (1957), «У синей бухты» (1959), «Твоя повесть» (1959), «Вальс Грибоедова» (1960), «Радужный перезвон» (1964), «Грозовые отголоски» (выбранае, 1984)[3].

Напісаў п’есы «Зорка Венера» (з М. Алтуховым, 1961, пастаўлена ў 1967) і «Твой высокі поўдзень» (пастаўлена ў 1968). Стварыў шэраг сцэнарыяў для радыё, тэлебачання і дакументальнага кінематографа[3].

Перакладаў на рускую мову творы К. Чорнага, М. Лынькова, А. Васілевіч, І. Грамовіча, А. Якімовіча, А. Макаёнка, У. Шахаўца, Т. Хадкевіча, Я. Курто і інш[2][3].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны II ступені і «Знак Пашаны», медалямі[3].

Зноскі

  1. ↑ Czech National Authority Database Праверана 8 чэрвеня 2022.
  2. ↑ а б в Бурьян Борис Иванович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 93. — 737 с.
  3. ↑ а б в г д е Бур’ян Барыс Іванавіч(недаступная спасылка)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Барыс_Іванавіч_Бур’ян&oldid=4413006"